Μπορεί κανείς να φανταστεί ότι εκπρόσωποι της «γενιάς Ζ» μισούν το smartphone; Κομμάτι δύσκολο. Ομως υπάρχουν και τέτοια παιδιά, στις ΗΠΑ κιόλας, και οι New York Times έψαξαν και τα βρήκαν. Είναι κάπως σαν «boomers» στη συμπεριφορά τους, μάλιστα της υποκατηγορίας εκείνης των νεαρών της δεκαετίας του ’60, του ’70 και του ’80, οι οποίοι απέναντι στο «σύστημα» προέτασσαν την κιθάρα, το βιβλίο, τα εικαστικά. Χίπηδες, σαν να λέμε, νεοχίπηδες.

Τα παιδιά αυτά, λέει το ρεπορτάζ των ΝΥΤ, είναι μια ολιγομελής παρέα 17άρηδων που συχνάζουν στον περίβολο της Βιβλιοθήκης του Μπρούκλιν. Κανείς τους δεν έχει smartphone. «Το καλοκαίρι φέρνουμε ακόμη και αιώρες εδώ» λέει ο Λόγκαν Λέιν. Αυτός και οι φίλοι του έχουν εγκαταλείψει τα smartphones και πλέον χρησιμοποιούν τηλέφωνα τύπου «clamshell», τα οποία ήταν δημοφιλή προ εικοσαετίας.

Αυτοί οι νεαροί είναι η παρέα Luddite Club, μια ομάδα εφήβων του Γυμνασίου Μάροου. «Με κρύο, με βροχή, με ζέστη, με χιόνι, ό,τι καιρό και αν κάνει, τα παιδιά συναντώνται εδώ κάθε Κυριακή. Αφού μάταια τους αναζητήσαμε στο Ιντερνετ, τους βρήκαμε με τον παλιό τρόπο, πέφτοντας πάνω τους, όπως συνέβαινε μια φορά και έναν καιρό» έδωσε τις συστάσεις το νεοϋορκέζικο Μέσο στο ρεπορτάζ του.

Οι νεαροί είπαν στους ρεπόρτερ ότι μόλις η ομάδα μαζευτεί στο ραντεβού, πηγαίνουν στο πάρκο, κάθονται οκλαδόν στο γρασίδι σχηματίζοντας κύκλο και παίζουν κιθάρα, τραγουδάνε, διαβάζουν και ζωγραφίζουν.

Σύμφωνα με τους New York Times, το όνομα Luddite Club επινοήθηκε από τη μητέρα του Logan. Η γυναίκα κατάγεται από τη γενιά του Νεντ Λουντ (Ned Ludd), του  βρετανού εργάτη που το 1799 κατέστρεψε έναν αργαλειό, δίνοντας ζωή σε ένα κίνημα βίαιης αντίδρασης στην εκμηχάνιση της παραγωγής. Κατόπιν, η Ιστορία του καπιταλισμού αλλά και η Ιστορία της εργατικής τάξης κατέγραψαν το κίνημα «λουδισμός» και τους οπαδούς του, τους «λουδίτες».

Σήμερα αυτοί οι δύο όροι αναφέρονται σε όσους απορρίπτουν την τεχνολογία. «Για αυτά τα παιδιά είναι ζήτημα ψυχικής υγείας. Η ομάδα τους (antisocial network τη χαρακτήρισε ένα φοιτητικό έντυπο) είναι επαναστατική για μια γενιά που δεν έζησε ποτέ χωρίς τα social media».

Ο Λόγκαν, ο ιδρυτής της ομάδας, είχε το πρώτο του κινητό στα 10, το πρώτο του smartphone στα 11, ενώ δημιούργησε αμέσως και προφίλ στο Instagram. Εκανε ό,τι κάνει ένα παιδί της ηλικίας του με τα έξυπνα τηλέφωνα. Κάποια στιγμή, όχι μόνο διέγραψε την τελευταία σέλφι που ανήρτησε στο προφίλ του, αλλά τη διέγραψε αμέσως. Ηταν το κλικ. «Δεν ήταν αρκετό αυτό» είπε στους ρεπόρτερ των ΝΥΤ. «Εβαλα το τηλέφωνό μου σε ένα κουτί». Ο Λόγκαν μπούχτισε την τεχνολογία κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Επειτα «πρώτη φορά βίωσε τη ζωή στην πόλη χωρίς iPhone». Και τι έκανε; «Δανείστηκε μυθιστορήματα από τη βιβλιοθήκη και τα διάβασε στο πάρκο. Χάζευε τα γκράφιτι στο μετρό και όχι την οθόνη. Εμαθε να ζωγραφίζει, πρώτα με σπρέι. Και άρχισε να ξυπνάει χωρίς ξυπνητήρι στις 7 το πρωί». Η συνέχεια ήταν η διαγραφή όλων των προφίλ που διατηρούσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η ανακοίνωση στον πατέρα του (ο οποίος, σημειωτέον, εργάζεται στον τομέα της τεχνολογίας) ότι εγκαταλείπει οριστικά το smartphone του.

Υστερα, ο Λόγκαν γνώρισε και άλλους νέους σαν αυτόν – τον πρώτο σε μια συναυλία πανκ. «Δεν αντάλλαξαν αριθμούς [κινητών παλιάς τεχνολογίας], όμως δύο εβδομάδες αργότερα συναντήθηκαν τυχαία στη βιβλιοθήκη. Πήγαν να κουβεντιάσουν στο πάρκο. Αυτή ήταν η πρώτη συνάντηση του Luddite Club».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News