Η κόρη της Ινγκριντ Μπέργκαν και του Ρομπέρτο Ροσελίνι δεν είναι υπόδειγμα χολιγουντιανής ομορφιάς στη μεσήλικη ζωή της, αφού δεν διστάζει να φωτογραφηθεί με πρόσωπο τσαλακωμένο από τις ρυτίδες. Στα νιάτα της, ωστόσο, η Ιζαμπέλα Ροσελίνι υπήρξε σύμβολο του σεξ, επιτυχημένη ηθοποιός και ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα πρόσωπα στα περιοδικά μόδας, ενώ επί σειρά ετών ήταν το πρόσωπο της Lancôme – μέχρι που την αντικατέστησαν με τη νεότερή της Ζυλιέτ Μπινός, για να συνεργαστεί και πάλι στα 63 της με την εταιρεία προϊόντων ομορφιάς.

Παντρεύτηκε τον Μάρτιν Σκορσέζε και ερωτεύτηκε τον Ντέιβιντ Λιντς, αλλά εδώ και πολλά χρόνια ζει μόνη της. Και τώρα, έχοντας περάσει τα 70, η Ροσελίνι αποδεικνύει ότι ξέρει να μεγαλώνει, αν μη τι άλλο, σοφά.

Στη σελίδα της στο Instagram υπάρχει μια πρόσφατη φωτογραφία της  71χρονης ηθοποιού/σκηνοθέτριας/μοντέλου/αγρότισσας Ιζαμπέλα Ροσελίνι στο αγρόκτημά της στο Λονγκ Αϊλαντ. Φοράει έναν τεράστιο πλεκτό σκούφο και γιλέκο από μαλλί προβάτου και λάμπει από χαρά στο φως του ήλιου.

Σε μια άλλη φωτογραφία κοιτάζει μακριά, σοβαρή και περήφανη για τις αρετουσάριστες ρυτίδες της. «Σε αυτή τη φωτογραφία της @liberationfr είμαι εγώ σε 10 χρόνια από τώρα! Χα χα χα χα» γράφει στη λεζάντα. «Νιώθω ότι τα μη ρετουσαρισμένα εξώφυλλά μου στη Vogue και στο Elle προκάλεσαν κάποιου είδους αίσθηση και έναν “ανταγωνισμό” για το ποιος μπορεί να με φωτογραφίσει με περισσότερες ρυτίδες. Ο αδερφός μου με έκανε να γελάσω λέγοντας: “Πάνε από το ένα άκρο στο άλλο. Είτε ρετουσάρουν τις φωτογραφίες για να εξαφανίσουν όλες τις ρυτίδες, είτε τις προσθέτουν!”»

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Isabella Rossellini (@isabellarossellini)

Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι ζει χαρούμενη στη φάρμα της στο Λονγκ Αϊλαντ

Και προσθέτει στο τέλος: «Με ρώτησαν γιατί έχω ρυτίδες αλλά δεν αφήνω τα μαλλιά μου να γκριζάρουν. Το κάνω, τα μαλλιά μου προς το παρόν έχουν ακόμα αυτό το χρώμα», κάνοντας τη Λούλου Γκαρσία-Ναβάρο να αναρωτιέται στους New York Times πώς γίνεται η Ροσελίνι να είναι τόσο άνετη με την εμφάνισή της σε μια ηλικία που πολλές γυναίκες αγωνίζονται με τη δική τους!

Η πρώιμη ζωή της, επισημαίνει η Γκαρσία-Ναβάρο, ορίστηκε, κατά κάποιο τρόπο, από τη φήμη θρυλικών ανθρώπων του σινεμά που την περιστοίχιζαν. Η ίδια, ωστόσο, έχτισε τη δική της ενδιαφέρουσα και πολύπλευρη καριέρα, έγινε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα μοντέλα στον κόσμο της ομορφιάς. Το σημαντικότερο, μόλις στα 40 της η Lancôme την εγκατέλειψε επειδή ήταν «πολύ μεγάλη», όπως είπε στους New York Times. Τότε η Ροσελίνι αντιμετώπισε ξαφνικά  ένα υπαρξιακό ερώτημα, το οποίο εξακολουθεί να επεξεργάζεται μέχρι σήμερα: «Ποια είμαι εγώ και πώς θα τα καταφέρω στην υπόλοιπη ζωή μου;»

Η σύντομη απάντηση είναι ότι έγραψε βιβλία, ξανασπούδασε, αγόρασε μια φάρμα, έμαθε να ζει μόνη της, επαναπροσλήφθηκε από τη Lancôme και συνέχισε να παίζει. Στην πολυσυζητημένη ταινία «Η Χίμαιρα» (2023), της ιταλίδας κινηματογραφίστριας Αλίτσε Ρορβάχερ, που άφησε πολύ καλές εντυπώσεις πέρυσι στις Κάννες (και ανυπομονούμε να τη δούμε), η Ροσελίνι υποδύεται μια παλιά τραγουδίστρια της όπερας που ζει σε μια ρημαγμένη αγροικία της Τοσκάνης και γερνάει με πολύ λιγότερη ηρεμία από ό,τι η ίδια η ηθοποιός. Ερμηνεύει επίσης έναν μικρό ρόλο στη νέα ταινία επιστημονικής φαντασίας «Spaceman» (2024), με πρωταγωνιστή τον Ανταμ Σάντλερ.

Στο μεταξύ, μόλις ξεκίνησε και «ένα μικρό πείραμα με πρόβατα» στη φάρμα της, συνεργαζόμενη με σχολές design, για να βοηθήσει τους μαθητές να κατανοήσουν καλύτερα το μαλλί. Οπως παραδέχεται, ακολουθεί επιμελώς ό,τι τη διασκεδάζει. «Απλώς παίζω» λέει. «Είμαι παιχνιδιάρα. Και έγινα όλο και πιο παιχνιδιάρα με την ηλικία».

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Isabella Rossellini (@isabellarossellini)

Οι ρυτίδες δεν τρομάζουν την Ιζαμπέλα Ροσελίνι

Μια φάρμα μπορεί βέβαια να είναι καταφύγιο, ωστόσο για να διατηρηθεί απαιτεί σκληρή δουλειά, λέει στη Ροσελίνι η δημοσιογράφος των New York Times, η οποία δεν μπορεί να φανταστεί στον εαυτό της στα 70 να δουλεύει τόσο σκληρά όσο εκείνη. «Λοιπόν, ξέρετε, για να ανοίξετε μια φάρμα χρειάζεστε δύο συστατικά: αισιοδοξία και άγνοια. Αισιοδοξία του τύπου “Ω, είναι κομμάτι ενός ονείρου, δεν θα ήταν υπέροχο να την έχω; Σίγουρα μπορώ να φτιάξω μια φάρμα!” Και άγνοια για το πόσο δύσκολο είναι εργασιακά, ώστε να την κάνεις οικονομικά βιώσιμη. Ολοι παλεύουμε σε όλα αυτά τα μικρά αγροκτήματα στην κοιλάδα Χάντσον ή στο Λονγκ Αϊλαντ. Ωστόσο, είναι τόσο μεγάλη η συνεισφορά στην κοινότητα. Μου άνοιξε τόσες πολλές δυνατότητες και γεμίζει το μυαλό μου με θαυμασμό. Πρέπει να μελετήσω σκληρά για να καταλάβω πώς να την τρέξω καλά» λέει με ενθουσιασμό.

Τι συναρπαστικό βρίσκει στη σκληρή δουλειά; Η Ροσελίνι απαντά ότι όλα ξεκίνησαν από την αγάπη της για τα ζώα. Πάντα είχε σκύλους και γάτες και στα 14 της ο πατέρας της τής έδωσε το βιβλίο του νομπελίστα ηθολόγου Κόνραντ Λόρεντς «Το Δαχτυλίδι του Βασιλιά Σολομώντα». Είπε τότε μέσα της «αυτό θέλω να κάνω». Οταν μεγάλωσαν η ίδια και τα παιδιά της και είχε λιγότερη δουλειά ως μοντέλο, στα 60 της, επέστρεψε στα θρανία για να σπουδάσει ηθολογία. Εκανε τις δικές της ταινίες. Και έγινε οικονομικά ανεξάρτητη, μετά την αστάθεια που βίωσε όταν έληξε το συμβόλαιό της με την Lancôme.

Ωστόσο, η οικονομική αστάθεια δεν της ήταν άγνωστη, παρά το γεγονός ότι ήταν παιδί ενός διάσημου ζευγαριού: «Μερικές φορές οι άνθρωποι πιστεύουν ότι με τη φήμη έρχονται και τα χρήματα. Αλλά δεν πάει έτσι. Ο πατέρας μου ήταν πάντα πειραματικός σκηνοθέτης και πολύ αυστηρός. Ηταν ένας σκηνοθέτης με μεγάλη επιρροή, αλλά ποτέ δεν είχε επιτυχία στο box office» σημειώνει η Ιζαμπέλα Ροσελίνι στους New York Times με αφορμή την προώθηση της ταινίας της «Η Χίμαιρα» (2023), που σύντομα θα αρχίσει να προβάλλεται στους κινηματογράφους. (Δείτε το trailer της «Χίμαιρας»)

Οταν ήταν κοριτσάκι είδε να κατάσχονται πράγματα από το σπίτι τους για να πληρωθούν τα χρέη του πατέρα της. «Τρεις μέρες αργότερα το σπίτι ήταν άδειο και μπορούσα να κάνω ποδήλατο μέσα στο διαμέρισμα. Και το χάρηκα πολύ αυτό» λέει. Ετσι, όταν βίωσε και η ίδια οικονομική αστάθεια, δεν ένιωσε να ξυπνάει μέσα της κάποιος παιδικός φόβος. «Μετά συνεχίζεις να εργάζεσαι και συνεχίζεις να ζεις και μπορείς να επανασχεδιάσεις τη ζωή σου. Νομίζω ότι πολλοί το περνούν αυτό. Εμένα με ενδυνάμωσε» παραδέχεται.

Ενιωθε προετοιμασμένη για εκείνη τη στιγμή; «Δεν ξέρω αν ήμουν προετοιμασμένη να με αφήσει η Lancôme, γιατί ήμουν τόσο επιτυχημένη που το θεωρούσα δεδομένο. Τότε η Lancôme έλεγε ότι οι γυναίκες ονειρεύονται να είναι νέες και ότι οι διαφημίσεις για αρώματα και καλλυντικά έχουν να κάνουν με την αποπλάνηση, οπότε αυτή η ιδέα συνδέεται με νεότερες γυναίκες, όχι με μια στα 40 της. Αλλωστε η διαφήμιση είναι ένα όνειρο, δεν έχει να κάνει με την πραγματικότητα. Αυτό μου είπαν, έστω κι αν υπήρχαν πολλές πελάτισσες της Lancôme που ήταν 40, 50, 60 και 70 ετών».

Παραδέχεται ότι στενοχωρήθηκε, γιατί είχε «μεγάλη επιτυχία. Είχα εφεύρει κατά κάποιον τρόπο τη δουλειά της εκπροσώπου, που δεν υπήρχε μέχρι τότε. Η δουλειά του μοντέλου ήταν να είσαι όμορφη και να σωπαίνεις. Σκέφτηκα όμως ότι πέτυχα χάρη στην ικανότητά μου να μιλάω στον Τύπο, να είμαι ευγενική στις δημόσιες εμφανίσεις, να συζητώ με τις πελάτισσες. Δεν ήταν μόνο τα νιάτα μου ή η ηλικία μου, ήταν μια πραγματική ικανότητα. Αυτό δεν αναγνωρίστηκε. Και αυτό είναι που πόνεσε» λέει.

Στα 45 της, η συγγραφή της αυτοβιογραφίας της με τίτλο «Some of Me» τη βοήθησε να προχωρήσει. Είχε ακόμη μέλλον. «Το δεύτερο “ημίχρονο”. Αλλά βοήθησε, πράγματι. Επίσης, στο βιβλίο βρήκα τη φωνή μου, που είναι ελαφρώς σουρεαλιστική, κωμική, κάτι που έγινε αρκετά εμφανές όταν έγινα σκηνοθέτης. Είναι η ίδια φωνή». (Δείτε το trailer του «Spaceman»)

Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι ζει πλέον μόνη της, χωρίς σύντροφο, όπως εξάλλου πολλές άλλες γυναίκες που, καθώς μεγαλώνουν, βρίσκουν υποστήριξη και αγάπη σε φίλους και σε άλλου τύπου σχέσεις. «Ο Δαρβίνος», λέει η πολυτάλαντη σταρ, «αναρωτήθηκε γιατί προέκυψε ο αλτρουισμός. Αν η εξέλιξη είναι η επιβίωση του ισχυρότερου, γιατί να υπάρχει αλτρουισμός; Αναρωτήθηκε τότε μήπως ο αλτρουισμός ήταν προέκταση της μητρικής αγάπης». Το εξηγεί: «Οι μητέρες έχουν τα μωρά, πρέπει να τα θηλάζουν, να τα προστατεύουν, και μετά υπάρχει και η συνεργασία μεταξύ των μητέρων. Αυτή είναι η αρχή του αλτρουισμού και της κοινοτικής εργασίας. Στις μέρες μας, στον τομέα της επιστήμης μου, της ηθολογίας, γίνεται πολύ συζήτηση για την επιβίωση του πιο φιλικού. Πώς δημιουργείς συνεργασίες; Νομίζω ότι αυτός είναι σε μεγάλο βαθμό τομέας γυναικείος».

Γιατί όμως αποφάσισε να μην έχει σύντροφο; Μα… δεν το αποφάσισε: « Δεν έχω σύντροφο, απλώς συνέβη. Εγινε βήμα-βήμα. Πάντα είχα κάποιον. Ο θεραπευτής μου μού είπε “προσπάθησες ποτέ να μείνεις μόνη για έξι μήνες;” Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι είναι περίεργο, δεν το είχα κάνει ποτέ. Πάντα είχα κάποιον, ή κάποιον που ήταν πολλά υποσχόμενος. Μπορεί να ήμουν μόνη για μερικούς μήνες, αλλά υπήρχε κάποιος που ήξερα ότι θα ερχόταν».

Τελικά, στα 40 της, έμεινε μόνη. «Ο γιος μου ήταν μικρός και η Lancôme είχε φύγει. Οπότε σκέφτηκα, εντάξει, θα προσπαθήσω για έξι μήνες. Και ήταν πολύ ήρεμα, πρέπει να πω» παραδέχεται. Συμπληρώνει ότι το πείραμα των έξι μηνών «έγινε ένας χρόνος, δύο χρόνια, μέχρι που επεκτάθηκε στα 25 χρόνια. Δεν το ήθελα, και μερικές φορές νιώθω πως θα ήταν ωραίο να έχω έναν σύντροφο. Υπάρχουν πράγματα που δεν τα κάνω επειδή δεν έχω σύντροφο» ομολογεί.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Isabella Rossellini (@isabellarossellini)

Με μια φωτογραφία από την εποχή του γάμου τους η Ιζαμπέλα Ροσελίνι ευχήθηκε στον Μάρτιν Σκορσέζε για τα γενέθλιά του

Οπως, για παράδειγμα, ταξίδια. «Δεν έχω πάει ποτέ στην Ινδία. Μπορείς να πας βέβαια με γκρουπ, αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα. Ακόμα  χειρότερο είναι να πηγαίνεις μόνη σου σε πάρτι, γιατί τότε ο πιο επιθετικός και βαρετός άνθρωπος σε απομονώνει και σου μιλάει ασταμάτητα. Είναι πολύ ωραίο να πηγαίνεις μαζί με κάποιον άλλον. Επομένως, δεν κοινωνικοποιούμαι με αυτόν τον τρόπο. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα για τα οποία λυπάσαι. Λυπάσαι για τη συντροφικότητα – ή μάλλον όχι, δεν λυπάσαι: στερείσαι τη συντροφικότητα. Ομως δεν έτυχε. Αρα δεν είναι επιλογή. Απλώς δεν συνέβη».

Ο λογαριασμός της στο Instagram, πάντως, πλημμυρίζει από χαρά και από εκείνη την αίσθηση της δυνατότητας να ζει τη ζωή της όπως θέλει. «Ακριβώς. Το να είσαι χαρούμενη και να κάνεις πράγματα χαρούμενα, να ακολουθείς αυτό που σε διασκεδάζει, είναι ένα πολύ απλό συστατικό, και αυτό κάνω. Αρα, δεν καταλαβαίνω τι ψάχνετε να βρείτε» λέει στη δημοσιογράφο των New York Times.

«Δεν ζω τη ζωή μου για να γίνω πρότυπο κανενός. Ζω τη ζωή μου όσο καλύτερα μπορώ. Και να σας πω κάτι; Σας το λέω ως ηλικιωμένη και σοφή γυναίκα: Μου κάνετε ερωτήσεις για τους άνδρες επειδή οι άνδρες είναι αυτοί που μας δίνουν την ταυτότητά μας. Ομως υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που μπορούν να σου προσδώσουν ταυτότητα: η γνώση, τα παιδιά, η φιλία, η περιέργεια. Εχουμε περιοριστεί στο να αναζητούμε τα ανδρικά βλέμματα ώστε να καθορίσουμε ποιες είμαστε. Δεν είναι απαραίτητο» λέει.

Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι προσθέτει, τέλος, πως όταν ήταν νέα «κάθε φορά που έδινα συνέντευξη για να προωθήσω μια ταινία, το ερώτημα ήταν πάντα “ποιος είναι ο φίλος σου;”. Τώρα δεν με ρωτάνε. Νιώθω νέα! Μπορούμε να συνεχίσουμε να μιλάμε για όμορφα πράγματα στη ζωή, συμπεριλαμβανομένων των ανδρών, αλλά όχι με την έννοια ότι αν δεν έχεις άνδρα…».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News