Σέβομαι απόλυτα του καθένα τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και δεν τις συζητώ. Με τα λείψανα όμως έχω ένα θέμα (βλ. και «Τα μετρητά της Αγίας Τράπεζας»). Και για την Αγία Βαρβάρα το μόνο που ήξερα ήταν ότι «της Αγιά Βαρβάρας βαρβαρώνει (κάνει ψοφόκρυο), του Άγιου Σάββα σαβανώνει (χιονίζει), του Άι Νικόλα νικολώνει». Προσέφυγα λοιπόν στις «πηγές». Που αναφέρουν ότι η Αγία Βαρβάρα έζησε επί Μαξιμιανού. Ο οποίος γεννήθηκε το 250 και πέθανε το 310. Αλλά η Αγία Βαρβάρα μαρτύρησε κατά τους μεν στη Νικομήδεια της Βιθυνίας το 210, κατά τους δε στην Ηλιούπολη της Αιγύπτου (σημερινή Baalbek) το 360 (και είναι άλλοι που μιλάνε για την Ηλιούπολη του Λιβάνου, χώρα στην οποία τιμάται με λαμπρές γιορτές). Αυτά ισχύουν για τους ορθόδοξους. Οι καθολικοί πιστεύουν ότι έζησε στην περιοχή της ιταλικής Τοσκάνης. Ας τα ξεπεράσουμε αυτά θρησκευτική αδεία. Κι ας ξεπεράσουμε και το ότι έγινε χριστιανή, άγνωστο πώς. Και το για ποιον λόγο μαρτύρησε (ο πατέρας της έβαλε να της χτίσουν ένα λουτρό με δυο παράθυρα αλλά εκείνη ήθελε τρία παράθυρα για να συμβολίζονται το «Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα», οπότε αποκαλύφθηκε ότι ήταν χριστιανή). Την αποκεφάλισε ο ίδιος ο ειδωλολάτρης πατέρας της αλλά τον χτύπησε κεραυνός κι έγινε στάχτη, εξού και προστάτισσα του πυροβολικού (με διάταγμα του 1828).

Πού την έθαψαν; Μα, εκεί όπου έζησε: Στη Βιθυνία ή στην Αίγυπτο ή στην Τοσκάνη. Επί διωγμού των χριστιανών, άρα σε όχι ιδιαίτερα περίβλεπτο τάφο. Παρ’ όλα αυτά, κατά τον ένατο αιώνα (800 – 899), έγινε ανακομιδή των λειψάνων της. Με άλλα λόγια, εντοπίστηκε ο τάφος της μετά από έξι ή, στην καλύτερη περίπτωση, πέντε αιώνες, αφότου την έθαψαν. Πού; Ο ορθόδοξος συναξαριστής αποφεύγει να αναφερθεί και στην ανακομιδή, όχι στο πού. Στη Wikimedia αναφέρεται ότι, μαζί της, μαρτύρησε και η Ιουλιανή της Νικομήδειας, οπότε ο τάφος μάλλον πρέπει εκεί να βρισκόταν. Όπως και να ’χει το ζήτημα, τα λείψανα μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη.

Κατ’ άλλους, στα 991, ο αυτοκράτορας Βασίλειος (ο Βουλγαροκτόνος) δώρισε μέρος των λειψάνων στους Βενετσιάνους, οι οποίοι τα εναπόθεσαν στον ναό του Αγίου Μάρκου (που, όμως, κτιζόταν ακόμα). Κατά τον συναξαριστή, τα λείψανα μεταφέρθηκαν στη Βενετία από την πριγκίπισσα Μαρία Αργυροπούλα, αδελφή ή ανιψιά του αυτοκράτορα, όταν μετακόμισε εκεί (1004), έχοντας παντρευτεί τον γιο του δόγη. Άλλο μέρος των λειψάνων, τον δωδέκατο αιώνα (1100-1199), από την Κωνσταντινούπολη μεταφέρθηκε στο μοναστήρι του Αγίου Μιχαήλ στο Κίεβο, έμεινε εκεί ως το 1930, οπότε μετακόμισε στον καθεδρικό ναό του Κιέβου, Άγιο Βλαδίμηρο.

Ο ορθόδοξος συναξαριστής μας πληροφορεί ότι σήμερα: «Η Κάρα της Αγίας βρίσκεται στον ρωμαιοκαθολικό Ναό του Montecotini Ιταλίας. Μέρος της Κάρας της Αγίας βρίσκεται στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων. Μέρος των Λειψάνων της Αγίας βρίσκεται στη ρωμαικοκαθολική Βασιλική του Αγ. Μάρκου Βενετίας (σ.σ. εδώ χρειάζεται κάποια διόρθωση), στη ρωμαιοκαθολική Μονή Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου Τορτσέλλο Βενετίας και στον ρωμαιοκαθολικό Κάθεδρικό Ναό του Ριέτι Ιταλίας. Μέρος της δεξιάς της Αγίας και ένας βραχίονας βρίσκεται στη Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους. Από τμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στις Μονές Χιλανδαρίου, Καρακάλου και Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους, Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Προυσού Ευρυτανίας, στο ομώνυμο Προσκύνημα Δήμου Αγίας Βαρβάρας Αττικής, στον Καθεδρικό Ναό Αγ. Βλαδιμήρου Κιέβου και στη Λαύρα  Αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως».

Αυτά.

(περισσότερη Ιστορία στο www.historyreport.gr)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News