Πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Ανθρωπος/Φύση» μια εικόνα από τον μετα-πανδημικό κόσμο όπου οι διαφόρων ειδών επιπτώσεις του κορονοϊού θα μας ακολουθούν για αρκετά χρόνια, ειδικά αυτές που θα είναι ορατές στο περιβάλλον. Η παραγωγή πλαστικών αντικειμένων μίας χρήσης εκτοξεύτηκε όπως φυσικά το ίδιο συνέβη με τις μάσκες. Υπολογίζεται ότι χρησιμοποιούνται περί τις 129 δισεκατομμύρια μάσκες και περί τα 65 δισεκατομμύρια ζευγάρια γάντια μηνιαίως σε παγκόσμιο επίπεδο και το 75% εξ αυτών αναμένεται να καταλήξει στις θάλασσες. Ένας θαλάσσιος λέοντας έχει πλησιάσει και κοιτάζει με περιέργεια μια μάσκα που έφθασε στο φυσικό του περιβάλλον.

Βραβείο στην κατηγορία «Υδρόβια Ζωή» για αυτή την εικόνα όπου εικονίζονται εκατοντάδες είδη τροπικών ψαριών στο νησί Palau στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό. Στο νησί υπάρχει κοραλλιογενείς βράχος και ο φωτογράφος κατάφερε να συλλάβει το στιγμιότυπου όταν κάποια ρεύματα υποχρέωσαν τα ψάρια να αλλάξουν απότομα κατεύθυνση.

Το μεγάλο βραβείο του διαγωνισμού κέρδισε η φωτογραφία με τίτλο «Ελπίδα Μέσα στις Στάχτες» στην οποία το διασημότερο ζώο της Αυστραλίας, ένα καγκουρό μαζί με το μικρό του βρίσκονται ασφαλή πλέον μέσα σε ένα από τα καμένα δάση της νησιωτικής ηπείρου. Το 2019 και το 2020 δεκάδες εκατ. στρέμματα δασών και εκτάσεων με θάμνους κάηκαν στις πρωτοφανείς πυρκαγιές που έκαιγαν τα πάντα στο πέρασμα τους για πολλούς μήνες.

H φωτογραφία με τίτλο «Αντιμέτωπος με την Πραγματικότητα» ήταν φιναλίστ στην κατηγορία «Υδρόβια Ζωή». Ο πιγκουΐνος της φωτογραφίας έρχεται αντιμέτωπος με την πραγματικότητα της φύσης στο πρόσωπο μιας φώκιας λεοπάρδαλης που ετοιμάζεται να τον κατασπαράξει.

Τα κοινά κοράκια συνήθως περνούν όλη την ζωή τους με ένα ταίρι και στην φωτογραφία εικονίζεται ένα κοράκι να περιποιείται το φτέρωμα του συντρόφου του. Είναι μια κίνηση που εκτός από το ότι κρατά καθαρό το φτέρωμα ενισχύει τον συναισθηματικό δεσμό ανάμεσα στο ζευγάρι. Έχει παρατηρηθεί πώς όταν ένα ζευγάρι κορακιών πραγματοποιεί αυτή την διαδικασία κάνουν την εμφάνιση τους άλλα κοράκια τους είδους τους με επιθετική συμπεριφορά. Οι ειδικοί εξηγούν αυτή την συμπεριφορά ως ζήλια απέναντι στο ζευγάρι από κοράκια που θέλουν να διασπάσουν τον δεσμό τους. H φωτογραφία κέρδισε βραβείο στην κατηγορία «Φτερωτή Ζωή»

Φιναλίστ στην κατηγορία «Τέχνη της Φύσης» είναι η εικόνα ενός κοπαδιού από τις μεγάλες γαλάζιες μέδουσες (barrel jellyfish) που είναι από τα μεγαλύτερα είδη μέδουσας στον πλανήτη με διάμετρο που αγγίζει το ένα μέτρο και μέσα στο νερό αναπτύσσεται παίρνοντας σχήματα που θυμίζουν μανιτάρι.

Φιναλίστ στην κατηγορία «Τοπία Στεριάς, Θάλασσας και Χλωρίδας» η φωτογραφία μιας Διωναίας στην Βόρεια Καρολίνα, στις ΗΠΑ. Η Διωναία είναι το πιο γνωστό σαρκοφάγο φυτό και είναι επίσης γνωστή ως μυγοπαγίδα (Venus Flytrap). Πρόκειται για ένα φυτό που με μια απότομη κίνηση παγιδεύει το θήραμα του μέσα στις δαγκάνες του όπου και το τρώει. Συνήθως αιχμαλωτίζει μικρά έντομα και αραχνίδες αλλά έχει παρατηρηθεί να καταναλώνει ακόμα και μικρά βατράχια.

Φιναλίστ στην κατηγορία «Φτερωτή Ζωή» η φωτογραφία όπου ένα μικρό κολιμπρί στα χάιλαντς του Ισημερινού φαίνεται να ξεκουράζεται πάνω στο ράμφος της μητέρας του. Με μια πιο προσεκτική ματιά φαίνεται ότι το μικρό κολιμπρί έχει διαφορετικό φτέρωμα από το μεγαλύτερο και δεν έχουν συγγενική σχέση αλλά παρόλα αυτά το μεγαλύτερο το αφήνει να ξεκουραστεί αφού γνωρίζει ότι η επιβίωση και η αναπαραγωγή τους απαιτεί πολύ μεγάλες ποσότητες ενέργειας και κάθε ευκαιρία ξεκούρασης είναι ζωτικής σημασίας.

Πρώτο βραβείο στην κατηγορία Photo Story η φωτογραφία μιας αρκούδας γκρίζλι στην περιοχή Γιουκόν στον Καναδά η οποία έχει καθυστερήσει να ξεκινήσει την διαδικασία της χειμερίας νάρκης για να πιάσει τον τελευταίο σολομό της σεζόν. Οι αρκούδες στην συγκεκριμένη περιοχή ονομάζονται «αρκούδες των πάγων» και κινδυνεύουν με εξαφάνιση αφού η ανθρώπινη δραστηριότητα εξαφανίζει με διαφόρους τρόπους την βασική πηγή της τροφής της που είναι οι σολομοί.

H φωτογραφία στην κατηγορία «Τοπία Στεριάς, Θάλασσας και Χλωρίδας» μοιάζει εκ πρώτης όψεως να απεικονίζει την ροή λάβας από ηφαίστεια της Ισλανδίας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για οξείδια σιδήρου που εναποτέθηκαν εκεί σε παλαιότερες εκρήξεις. Τα ηφαίστεια της περιοχής Fjallabak δεν έχουν ενεργοποιηθεί από τον 15ο αιώνα. Η περιοχή βιώνει συνθήκες άγριου χειμώνα δέκα μήνες τον χρόνο οπότε η βλάστηση είναι ελάχιστη.