Το «L’Εmpire», ένα αποκαλυπτικό ερευνητικό βιβλίο που κυκλοφόρησε την Τετάρτη στη Γαλλία και παρουσιάστηκε από τη Le Monde στο πρωτοσέλιδο της, αποκαλύπτει τη σκοτεινή πλευρά της γαλλικής ραπ σκηνής, κλονίζοντας τα θεμέλια της μουσικής βιομηχανίας στη Γαλλία.

Ο τίτλος της Le Monde είναι άκρως κατατοπιστικός: «Η γαλλική ραπ καταβροχθίζεται από το οργανωμένο έγκλημα». Το βιβλίο αποκαλύπτει πώς βίαιες εγκληματικές οργανώσεις κατάφεραν να διεισδύσουν και σε αυτόν τον τομέα και να καρπώνονται σημαντικό μέρος από τα υψηλά κέρδη δισκογραφικών εταιρειών και καλλιτεχνών (οι οποίοι ενίοτε είναι συνεργοί) μέσω εκβιασμών, απειλών, ακόμη και δολοφονιών.

Οι συγγραφείς της «έρευνας στην καρδιά της γαλλικής ραπ», όπως είναι ο υπότιτλος του βιβλίου, είναι τρεις: ο Σαιμόν Πιέλ, αστυνομικός συντάκτης της Le Monde με ειδίκευση στο εμπόριο ναρκωτικών, ο Πολ Ντετσμάν, αρχισυντάκτης του Africa Intelligence, ενός ιστότοπου που εστιάζει στην Αφρική και ο Ζοάν Τιλουίν, ανεξάρτητος δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «Mafia Africa».

Το βιβλίο είναι αποτέλεσμα διετούς έρευνας, κατά την οποία συλλέχθηκαν περισσότερες από διακόσιες μαρτυρίες. Για να αποφευχθούν έξωθεν πιέσεις και παρεμβάσεις, η επικείμενη έκδοσή του βιβλίου παρέμενε μυστική, έως την παρουσίασή του από τη Le Monde την Τετάρτη 29η Οκτωβρίου και την κυκλοφορία του την ίδια ημέρα από τον οίκο Flammarion.

Οπως επισημαίνεται καταρχάς στο «L’Empire», σήμερα η γαλλική ραπ βρίσκεται στο απόγειο της. Εδώ και σχεδόν μία δεκαετία τα αστέρια της, που εξακολουθούν να είναι σχεδόν αποκλειστικά άνδρες, κυριαρχούν στη γαλλική μουσική σκηνή. Ομως επιτυχία τους δεν μετριέται μόνο από τις συναυλίες τους σε τεράστια στάδια, από τα δισεκατομμύρια streams, από τις δεκάδες εκατομμύρια πωλήσεις άλμπουμ και από τις εκατοντάδες εκατομμύρια προβολές στο YouTube.

Γιατί γαλλική ραπ μεταλλάσσει τη γαλλική γλώσσα, επηρεάζει τη μόδα, αμφισβητεί την κοινωνία και διαμορφώνει μια συγκεκριμένη κοσμοθεωρία, αναδιαμορφώνοντας, πλέον, το συλλογικό φαντασιακό εκατομμυρίων Γάλλων που μεγάλωσαν με καλλιτέχνες όπως οι PNL, o Jul, o Werenoi, o Gims και ο SCH, μεταξύ πολλών άλλων.

Ωστόσο κατά τη διάρκεια αυτών των δέκα ετών, από το 2015 έως το 2025, συνέβη και κάτι άλλο που άλλαξε άρδην τα δεδομένα, θέτοντας τις βάσεις για αυτό που συμβαίνει σήμερα: οι ράπερ κατάφεραν να αντιστρέψουν δραματικά την ισορροπία δυνάμεων με τις δισκογραφικές εταιρείες, τόσο ώστε τα συμβόλαια να υπογράφονται, πλέον, με τους δικούς τους όρους ενώ οι προκαταβολές ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια, έως και πάνω από είκοσι, όπως ανέφερε ο Τιλουίν, ένας εκ των συγγραφέων, μιλώντας στο RFI.

Οι ράπερ κατάφεραν να κατακτήσουν την κορυφή της γαλλικής μουσικής βιομηχανίας. Αλλά πίσω από την εκθαμβωτική πρόσοψη αυτής της απίστευτης επιτυχίας, αυτά τα εκατομμύρια τροφοδοτούν, συγχρόνως, την απληστία, τη δική τους αλλά και πανίσχυρων εγκληματικών οργανώσεων.

Οπως αναφέρεται στο βιβλίο, από το Παρίσι μέχρι τη Μασσαλία, «η σκιά ισχυρών εμπόρων ναρκωτικών, έτοιμων να κάνουν τα πάντα για να πάρουν το μερίδιό τους, ορθώνεται πάνω από τη γαλλική ραπ». Οι επί χρόνια παραμελημένοι και περιθωριοποιημένοι ράπερ της Γαλλίας έχουν καταστεί τόσο δημοφιλείς, ώστε να τους φλερτάρουν το Ελιζέ και οι πλουσιότερες οικογένειες της Γαλλίας καθώς και οι περίφημοι οίκοι ειδών πολυτελείας της χώρας. Πέρα από μουσικοί, οι ράπερ της Γαλλίας είναι επίσης κοσμοπολίτες «υπερκαπιταλιστές» ενώ ορισμένοι εξ αυτών συνδέονται στενά και με το οργανωμένο έγκλημα.

Οπως αναφέρεται στο βιβλίο, «επί χρόνια ράπερ υφίσταντο εκβιασμούς και απειλές, με παραγωγούς και συνεργάτες καλλιτεχνών να σκοτώνονται, τις περισσότερες φορές στη σιωπή μιας αυτοκρατορίας που είναι απρόθυμη να ζητάει αστυνομική βοήθεια για την τακτοποίηση των υποθέσεών της».

Το καλοκαίρι του 2024 μια ομάδα εκτελεστών γάζωσε έναν στενό συνεργάτη του ράπερ SCH από τη Μασσαλία. Η DZ Mafia, ένα καρτέλ ναρκωτικών της Μασσαλίας, κρατάει στο χέρι και άλλους καλλιτέχνες. Η Black ManJak Famil, μια συμμορία που δραστηριοποιείται μεταξύ Παρισιού και Χάβρης και είναι διάσημη για την απόδραση του εμπόρου ναρκωτικών Μοχαμέντ Αμρά, έχει αναπτύξει στενούς δεσμούς με τον ράπερ Koba LaD ενώ είναι και «γνωστή σε δισκογραφικές εταιρείες όπως η Universal και η Sony». 

Και η Believe, η δισκογραφική εταιρεία του Werenoi, του ράπερ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις δίσκων στη Γαλλία το 2023 και το 2024 (πέθανε τον περασμένο Ιούνιο από καρδιακή προσβολή) «κατέληξε σε συμφωνία με το καρτέλ ναρκωτικών που επιθυμούσε να λάβει μερίδιο από τις προκαταβολές και τα κέρδη του». Σε αυτό το πλαίσιο οι περισσότερες μεγάλες δισκογραφικές άρχισαν σταδιακά να υποκύπτουν στις πιέσεις, υπογράφοντας ύποπτες συμφωνίες με εταιρείες που ιδρύονται επί τούτω από διάφορες εγκληματικές οργανώσεις.

Ομως οι δραστηριότητες των γάλλων ράπερ δεν περιορίζονται στην επικράτεια της Γαλλίας. Εχοντας μεταμορφωθεί σε υπερ – καπιταλιστές επιχειρηματίες εξερευνούν νέους ορίζοντες, από την Κινσάσα έως το Ντουμπάι, αποκτώντας πρόσβαση σε μέγαρα αφρικανών προέδρων και σε παλάτια βασιλιάδων και εμίρηδων του Περσικού Κόλπου.

Ειδικά στο Ντουμπάι διαμένουν ημι-μόνιμα πάρα πολλοί ράπερ της Γαλλίας ενώ αγαπημένοι προορισμοί αποτελούν επίσης ο Μαυρίκιος, το Λουξεμβούργο και ο Μαυρίκιος. Αρκετοί εγκαταλείπουν τη Γαλλία για να μπορούν να κοιμούνται πιο ήσυχοι το βράδυ, ειδικά εάν έχουν παρτίδες, εκούσιες ή ακούσιες, με το οργανωμένο έγκλημα. Πολλοί, όμως, κυρίως αφρικανικής καταγωγής, απαρνιούνται τη Γαλλία, τρόπον τινά για να την εκδικηθούν, για τα χρόνια που πέρασαν στο περιθώριο της κοινωνίας, έως ότου να καταστούν διάσημοι και ζάπλουτοι.

Επιπλέον, όπως εξήγησε ένας από τους συγγραφείς του «L’Emprire», οι γάλλοι ράπερ αισθάνονται επίσης, όπως και πάρα πολλοί άλλοι πολίτες της χώρας, πως η Γαλλία τρόπον τινά βρίσκεται σε παρακμή, με αποτέλεσμα «να έλκονται από τον Παγκόσμιο Νότο, από τις αναδυόμενες δυνάμεις και να ενδιαφέρονται για ισχυρούς άνδρες, αρχηγούς κρατών όπου βρίσκουν μια μορφή υπερκαπιταλισμού και υπερφιλελευθερισμού καθώς και μια σύγκλιση απόψεων σε μια συγκεκριμένη κοσμοθεωρία».

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News