Ηταν η φωνή –μία από τις φωνές– αλλά σίγουρα η φωνή μιας ολόκληρης εποχής, εκεί στο μεταίχμιο του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, τέλη της δεκαετίας του ’60 και αρχές των 70s. Ηταν εκείνη που τραγούδησε το «Δώσε μου το στόμα σου» και το «Πρώτη μου φορά», σε εκείνον τον μνημειώδη δίσκο «Ο Δρόμος», το οποίο σε μια δημιουργική συναστρία –Μίμης Πλέσσας και Λευτέρης Παπαδόπουλος στα καλύτερά τους– κυκλοφόρησε η Lyra το 1969, και έπειτα το «Σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες» και το «Καινούργιο μου φεγγάρι», ανάμεσα σε πολλές άλλες επιτυχίες: η Ρένα Κουμιώτη άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 81 ετών.

«H Ρένα Κουμιώτη δεν είναι πια μαζί μας. “Eφυγε” σήμερα ξημερώνοντας Δευτέρα 3 Απριλίου 2023 ύστερα από δύο μήνες προσωπικής μάχης με τη ζωή. Η μεγάλη ερμηνεύτρια όμως θα ζει πάντα ανάμεσά μας με τα τραγούδια της. Οσοι είχαμε τη μέγιστη τιμή να τη ζήσουμε από κοντά, γνωρίσαμε το ήθος, την ψυχή, την σεμνότητα και την αξιοπρέπειά της. Μια μεγάλη κυρία “έφυγε” αλλά θα είναι πάντα εδώ. Δεν σταματούν έτσι του ρολογιού οι δείκτες» αναφέρεται σε σχετική ενημέρωση στον λογαριασμό της στο Facebook.

Η Ρένα Κουμιώτη γεννήθηκε στην Αθήνα, στη Νέα Ιωνία, το 1942.

Κόρη προσφύγων, ο πατέρας της ναυτικός από τη Σμύρνη και η μητέρα της Κωνσταντινοπολίτισσα. Εχασε τη μαμά της όταν ήταν ακόμα μωρό, από επιπλοκές του θυρεοειδούς.

«Μας μεγάλωσε η μητέρα της, η γιαγιά μου, εμένα, που ήμουν το πιο μωρό, και τα δύο αδέλφια μου. Αν και επίσης πολύ νέος, ο μπαμπάς μου όταν χάσαμε τη μητέρα μου, όχι μόνο δεν ξαναπαντρεύτηκε αλλά ούτε καν ακούσαμε ότι “τον είδαμε εκεί με την τάδε γυναίκα”. Δεν ήθελε επ’ ουδενί λόγω να βάλει μητριά να μας μεγαλώσει. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ήσυχα και αξιοπρεπή – εννοώ πως, παρ’ όλη τη φτώχεια, δεν πεινάσαμε» είχε πει σε συνέντευξή της στη LIFO.

Τελείωσε το Δημοτικό και δεν συνέχισε τo σχολείο, αλλά άρχισε να απασχολείται σε διάφορες εργασίες. Το 1960 παντρεύτηκε τον πρώτο της σύζυγο, αλλά ο γάμος τους κράτησε δύο χρόνια.

Το 1968 και ενώ εργαζόταν στην «Απανεμιά» γνωρίστηκε με τον Μανώλη Μητσιά, αλλά και τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, ο οποίος της πρότεινε συνεργασία με τον ήδη διάσημο Γιάννη Πουλόπουλο στον δίσκο «ο Δρόμος», στον οποίο συνεργαζόταν με τον Μίμη Πλέσσα.

«Πάω (στο σπίτι του Μίμη Πλέσσα), ανοίγει η πόρτα και βλέπω τον Γιάννη Πουλόπουλο, τον Θεό, μου κόβεται η μισή φωνή μου» θυμόταν, σχετικά με την πρώτη τους αυτή συνάντηση. O «Δρόμος» έμελλε να γίνει ένας από τους πιο εμπορικούς δίσκους όλων των εποχών για το ελληνικό πεντάγραμμο.

Από την «Απανεμιά», βρέθηκε ξαφνικά να δουλεύει με τον Γιάννη Πουλόπουλο, τον Στράτο Διονυσίου και τον Λευτέρη Μυτιληναίο στο «Καν-Καν», στο θέατρο Rex και στον θεατρικό «Δρόμο».

Ακολούθησαν στη δισκογραφία τα τραγούδια «Σταμάτησε του ρολογιού οι δείχτες», «Aναψε καινούργιο μου φεγγάρι» του Μίμη Πλέσσα, ενώ συμμετείχε στους δίσκους «Ωρες» και «Θαλασσινό τριφύλλι» του Λίνου Κόκοτου.

Το 1972, συνεργάστηκε με το Γιώργο Νταλάρα στο θέατρο Μπουρνέλη. Μετά τα «Δειλινά» πήγε στη «Φαντασία».

Δύο χρόνια αργότερα ταξίδεψε στον Καναδά όπου γνώρισε τον μετέπειτα δεύτερο σύζυγό της.

Το 1983 επέστρεψε στην Ελλάδα και εμφανίστηκε πάλι με το Γιάννη Πουλόπουλο, την Τζίνα Σπηλιωτοπούλου και την Αθηναϊκή κομπανία στο «Ζυγό», ενώ επόμενος σταθμός ήταν τα Ηλιοβασιλέματα» με τον Γιώργο Ζαμπέτα και τη Μαίρη Λίντα.

Το 1995 συνεργάστηκε με τον Μίμη Πλέσσα και έκτοτε έκανε μόνο συναυλίες τα καλοκαίρια και επιλεκτικές εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News