1977, μέσα Οκτωβρίου. Ο Στρατής Ζαχαριάδης, πολιτικός συντάκτης της «Ελευθεροτυπίας», βλέπει να βγαίνουν από το γραφείο του πρωθυπουργού Κων/νου Καραμανλή στη Βουλή, αγκαζέ ο Τάκης Λαμπρίας και ο πολιτικός συντάκτης της «Ακρόπολης» Παύλος Καμβύσης.

Παίρνει στο κατόπι τον Καμβύση, αλλά δεν του παίρνει ούτε λέξη παρά μόνο «διάβασε Ακρόπολη αύριο». Ο Στρατής αρχίζει τα δικά του τηλέφωνα για ρεπορτάζ. Τζίφος. Τα μεσάνυχτα στήνεται στην Ομόνοια περιμένοντας το φύλλο της «Ακρόπολης».

Περασμένες μία βλέπει το οκτάστηλο «ΕΚΛΟΓΑΙ ΣΤΙΣ 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ». Τηλεφωνεί στην εφημερίδα του και υπαγορεύει το ρεπορτάζ για να προλάβει την «αλλαγή» για τα φύλλα της Αθήνας. (Τότε οι πρωινές και οι απογευματινές κυκλοφορούσαν με 9 ώρες διαφορά, ενώ πρώτα έφευγαν τα φύλλα προς την επαρχία.) Το δεύτερο τηλεφώνημα που κάνει, είναι στην οικία του Γεωργίου Μαύρου στην Ερυθραία. Μέχρι τις 3 π.μ. απαντά μόνο ο θυρωρός-κηπουρός. Όταν φτάνει το ζεύγος Μαύρου, το σηκώνει η κυρία Ελένη Μαύρου. Μαθαίνοντας τα καθέκαστα φωνάζει στον σύζυγο: «Γιώργο, έλα να μάθεις τα νέα. Σε γέλασε, πάλι, ο χωριάτης» – έτσι αποκαλούσαν τον Καραμανλή σε στενό κύκλο οι Μαύροι. Γιατί τον γέλασε; Διότι προ εβδομάδος, ο Καραμανλής είχε πει στον Μαύρο «δεν πρόκειται να σε αιφνιδιάσω με εκλογές.».

Την ιστορία την άκουσα από τον μακαρίτη Στρατή τέσσερα χρόνια αργότερα – εν είδει φροντιστηρίου στο πολιτικό ρεπορτάζ. Τη θυμήθηκα ακούγοντας τους πολιτικούς αρχηγούς να λένε μετά το γεύμα στην Προεδρία ότι «δε θα υπάρξει εκλογικός αιφνιδιασμός».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News