Φτάσαμε εκεί που πηγαίναμε. Στον γκρεμό χωρίς φρένα. Αν πρόεδρος είχε βγει τον Νοέμβριο, τώρα η Ελλάδα θα έπαιρνε το φθηνό χρήμα του Ντράγκι, το χρέος θα μειωνόταν και σιγά-σιγά o κόσμος θα ανάσαινε. Στην Ευρώπη, στο ευρώ και σχεδόν χωρίς μνημόνιο. Με τη σύνταξη πληρωμένη. Με τον μισθό εξασφαλισμένο. Σε ευρώ. Με τα 35 δισ. του πακέτου Γιουνκέρ συμφωνημένα. Για στέρεες δουλειές. Για λίγη ελπίδα. Είπε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ όχι. Γιατί τάχα ο Π. Παυλόπουλος είναι ουσιωδώς διαφορετικός από τον Σ. Δήμα ή ο Φ. Κουβέλης δεν ήταν αρκούντως αριστερός. Γιατί τον ΣΥΡΙΖΑ τον μάρανε το email Χαρδούβελη που προέβλεπε δημοσιονομικά μέτρα δέκα φορές λιγότερα από όσα πρότεινε ο ίδιος ο Τσίπρας πριν μια βδομάδα.

Στις εκλογές εξελέγη ΣΥΡΙΖΑ. Τα μνημόνια δεν σκίστηκαν, αλλά η κατάσταση άλλαξε, η ελπίδα για πολλούς, η ανοχή για άλλους διευρύνθηκαν. Αν ο κ. Τσίπρας στις 20 Φεβρουαρίου, στην διαπραγμάτευση, επέλεγε τη συμφωνία με τους εταίρους, σήμερα, 130 ημέρες μετά, η  σύνταξη και ο μισθός και το πακέτο Γιουνκέρ θα ήταν πάλι στη θέση τους. Και το χρέος σε διακανονισμό. Και το πείραμα Ελλάδα σαν θετικό παράδειγμα για μια πιο ισορροπημένη Ευρώπη. Κι η Ελλάδα στην Ευρώπη και στο ευρώ. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ τότε είπε «δημιουργική ασάφεια», καθημερινά διέψευδε τα λεγόμενα της προηγούμενης μέρας. Η συμπάθεια στην Ευρώπη έγινε ολική απομόνωση της χώρας στην ΕΕ και στην ευρωζώνη. Για 130 ημέρες ο ΣΥΡΙΖΑ πορευόταν αντιφατικά, χωρίς σχέδιο, χωρίς πυξίδα, χωρίς λογική. Αυτό το είπε διαπραγμάτευση. Μας χρεοκοπούσε καθημερινά, αθέμιτα και αλλοπρόσαλλα.

Πριν μια εβδομάδα πρότεινε ο ίδιος ο κ.Τσίπρας φόρους ύψους οκτώ δισ. ευρώ. Ήταν απονενοημένο διάβημα, χωρίς προοπτική. Ήταν φόροι λιτότητας, αδιανόητης λιτότητας, από τον λεβέντη που θα έσκιζε τα μνημόνια. Φυσικά δεν πέρασε. Η ΕΕ είναι διακρατική ένωση και η ευρωζώνη είναι νομισματική ένωση. Δύσκολο έργο, πολλοί λαοί, μόνη σωτηρία εύθραστη και ατελής η τήρηση συμφωνιών και κανόνων, η υποστήριξη μιας κοινής λογικής. Η Ευρώπη τα έχει κάνει θάλασσα. Από την δημιουργία του ευρώ, μέχρι την μυωπία της πρότασης μιας καταθλιπτικής φυτοζωίας που την λέει ευημερία. Αλλά παραμένει ο κάβος μας στη φουρτούνα. Λυθήκαμε, χαθήκαμε.

Από σήμερα, με το απονενοημένο διάγγελμα του κ. Τσίπρα ο κύβος ερίφθη. Θα πάμε εκεί που θα επιλέξουμε. Με όρους εμφυλίου. Με Σύνταγμα τσαλαπατημένο, με το μαχαίρι στον λαιμό. Όχι μόνο από τους εταίρους. Κυρίως και πρώτιστα από την κυβέρνησή μας. Η κυβέρνησή μας που μας προκαλεί να ψηφίσουμε, πραξικοπηματικά κι αναίτια, ανάμεσα σε ένα σχέδιο λιτότητας -αλλά στην ασφάλεια της Ευρώπης και στο ευρώ- που προτείνουν οι εταίροι και στην ανυπαρξία, το χάος μιας τζιχαντικής πορείας από την άλλη. Όμως όπως είπαμε, λιτότητα πιο σκληρή με 8 δισ. φόρους πρότεινε και ο κ. Τσίπρας πριν πέντε ημέρες. Μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής συζητούσε για το ΦΠΑ. Τώρα ξαφνικά διαλύει τα πάντα με το δημοψήφισμα, βάζει σε τεράστιο κίνδυνο την υπόσταση της χώρας, γιατί; Για «τα μακαρόνια»; Δειλά δεν παίρνει την ευθύνη των αποφάσεων. Τις φορτώνει, αιφνιδιαστικά, ανήμπορα στις πλάτες των πολιτών. Με ερώτημα που απαγορεύεται από το Σύνταγμα ρητά. Μπερδεύει το δημοψήφισμα με τη γενική συνέλευση της κατάληψης. Όπως μπέρδευε για πέντε μήνες την σύνοδο κορυφής με το διασχολικό. 

Ζαριές και τζόγος. Το δημοψήφισμα είναι ένα απίστευτο φιάσκο. Αν γίνει, αν το δεχτεί ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, αν πάει να ψηφίσει ο κόσμος. Τη Δευτέρα οι τράπεζες θα έχουν capital controls για να μείνουν όρθιες. Την Τρίτη η χώρα δεν θα πληρώσει το ΔΝΤ και θα χρεοκοπήσει. Κι όλα αυτά γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πνίγηκε από τις ανέφικτες υποσχέσεις του και ο κ. Τσίπρας γαντζώθηκε από την πρώτη φορά εξουσία.

Ποτέ στην ιστορία μας, εκτός ίσως από τον τραγικό Δεκέμβρη του '44 και την ηγεσία του τότε ΚΚΕ, ένας άνθρωπος και ένα κόμμα δεν έκαναν τόσα πολλά, μοιραία λάθη σε τόσο λίγο χρόνο. Αν έχετε λίγη τσίπα παραιτηθείτε κύριε Τσίπρα. Παλινωδήσατε, διαψευστήκατε, αποτύχατε. Παρανομείτε κατάφωρα, ασελγείτε στο μέλλον των παιδιών μας. Η χώρα δεν χρειάζεται δημοψήφισμα για να πει «μένουμε Ευρώπη και ευρώ». Ούτε κλειστές τράπεζες, ούτε κι άλλο πανικό κι άλλη αγωνία στις πλάτες των πολιτών της. Οι ζωές μας δεν είναι πεδίο για να ενηλικιωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ κι εσείς. Φτάνει πια! Εμείς εδώ κι ευρώ. Κι εσείς εκεί να ονειρεύεστε δραχμή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News