650
Η 73χρονη Νταϊάν Κίτον απολαμβάνει το γεγονός ότι μεγαλώνει | EPA/Hendrik Schmidt

Νταϊάν Κίτον: «Ο Γούντι Αλεν θα ζήσει μέχρι τα 120»

Protagon Team Protagon Team 9 Μαΐου 2019, 07:00
Η 73χρονη Νταϊάν Κίτον απολαμβάνει το γεγονός ότι μεγαλώνει
|EPA/Hendrik Schmidt

Νταϊάν Κίτον: «Ο Γούντι Αλεν θα ζήσει μέχρι τα 120»

Protagon Team Protagon Team 9 Μαΐου 2019, 07:00

Η Νταϊάν Κίτον πρέπει να είναι η πιο νέα 73χρονη που έχουμε δει. Ισως επειδή, δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα με το γεγονός ότι μεγαλώνει. Με πλατύ χαμόγελο, ντιζαϊνάτα γυαλιά πρεσβυωπίας που έχει καταφέρει να ενσωματώσει και στους κινηματογραφικούς της ρόλους και τα μαλλιά της γκρίζα, χωρίς να προσποιούνται ότι είναι κάποιο άλλο χρώμα με τη βοήθεια των βαφών, η ηθοποιός, αλλά και ταλαντούχα φωτογράφος και επίμονη οινοπαραγωγός, μίλησε στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica.

Και είχε πολλά να πει. Για τον πρωταγωνιστικό ρόλο της στη νέα κωμωδία «Poms» που παρουσιάζει μία ομάδα συνταξιούχων γυναικών που αποφασίζουν να… ξαναγίνουν μαζορέτες, αποδεικνύοντας ότι το κέφι δεν έχει ηλικία. Για τη φρενίτιδα των νέων γυναικών με τις πλαστικές επεμβάσεις και την εμμονή στην «τέλεια εικόνα». Αλλά και για τον στενό φίλο της Γούντι Αλεν, ο οποίος, όπως αποκαλύπτει η ίδια, έχει πολύ γερή κράση.

Για τον ρόλο της «ώριμης μαζορέτας»

«Ηταν γραφτό να φορέσω στολή μαζορέτας και να κρατήσω πομ πομ στα 70 μου! Και να σκεφτείτε, πως όταν ήμουν νέα, δεν είχα ντυθεί ποτέ μαζορέτα. Ημουν ατσούμπαλη και αδέξια, χόρευα χάλια. Είχα δοκιμάσει να μπω σε ομάδα στα 14 μου, αλλά εννοείται πως δεν με επέλεξαν. Η ταινία μιλά για τη νίκη μίας ώριμης γυναίκας, συναισθηματικά μπλοκαρισμένης και ανασφαλούς. Αποσύεραι από τη ζωή για να γεράσει και να πεθάνει μόνη. Και μετά κάτι συμβαίνει, όπως πάντα, που ξαναανακατεύει τα χαρτιά στο τραπέζι. Το μήνυμα της ταινίας είναι ότι δεν υπάρχει ηλικία αν θέλεις να κυνηγήσεις τα όνειρά σου».

Για την ανάγκη να ζει με τους δικούς της όρους

«Πάντα είχα τον τίτλο της “εκκεντρικής”, ακριβώς επειδή δεν ήθελα να χωρέσω σε κάποιο κουτάκι. Είναι σημαντικό να καλοπιάνουμε, να καλομαθαίνουμε τον εαυτό μας. Εγώ το κάνω σαν ιεροτελεστία: όταν είμαι στο σπίτι, μου μαγειρεύω κάτι ωραίο και μου ανοίγω ένα καλό μπουκάλι κρασί. Είναι μία θεϊκή αίσθηση».

Η Νταϊάν Κίτον στο κέντρο της αφίσας της νέας ταινίας «Poms», ως ώριμη και δραστήρια μαζορέτα (Sierra/Affinity)
Το μυστικό της αιώνιας νεότητας

«Δεν είναι οι πλαστικές επεμβάσεις το μυστικό της αιώνιας νεότητας και κακώς όλο και περισσότερες νεότατες γυναίκες καταφεύγουν σε αυτές χωρίς να έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα. Το μυστικό της αιώνιας νεότητας, είναι η ανησυχία. Αυτό το έχει πει πρώτος ο Γούντι Αλεν. Η ανησυχία είναι ένα σύμπτωμα που μαρτυρά ζωντάνια. Είναι αδύνατον να είμαστε διαρκώς ευτυχισμένοι, αλλά το να μένουμε ανήσυχοι, μας βοηθά να μην το βάζουμε κάτω, όσα εμπόδια και αν βρίσκουμε στον δρόμο για την πραγματοποίηση των ονείρων μας. Φυσικά, βοηθά και η τοποθεσία στην οποία βρίσκεσαι. Ζω στα βόρεια του Σαν Φρανσίσκο, αλλά έχω και ένα σπίτι στην Αριζόνα, που περιβάλλεται από κόκκινους βράχους. Είναι ευλογία να σε κυκλώνει τόση μαγεία και τόση ομορφιά. Γι’αυτό λοιπόν, δεν παραπονιέμαι».

Ο Κόπολα με μύησε στη μαγεία του κρασιού

«Ο φίλος μου ο Φράνσις Φορντ Κόπολα με μύησε στο υπέροχο σύμπαν της οινοπαραγωγής. Το κρασί μου φτιάχνεται στην κοιλάδα της Νάπα στην Καλιφόρνια, λέγεται The Keaton, πρόκειται για μία λευκή και μία κόκκινη ποικιλία, σε πολύ οικονομική τιμή και όλα τα έσοδα πηγαίνουν σε ένα κέντρο ερευνών για τον καρκίνο στον εγκέφαλο, με έδρα το Κλίβελαντ. Μου αρέσει πολύ η Καλιφόρνια, από μία άποψη μου θυμίζει την Ιταλία, όπως την έχω γνωρίσει και μέσα από την αριστουργηματική σειρά του Πάολο Σορεντίνο “Young Pope”».

Με τον Γούντι Αλεν στην ταινία «Ο νευρικός εραστής» (Annie Ηall) του 1977 (United Artists)
Επτά ταινίες με τον Γούντι Αλεν και μία δυνατή φιλία

«Ο Γούντι είναι πολυαγαπημένος φίλος μου. Τον αγαπώ, παρά όλες αυτές τις φοβίες και τις εμμονές του. Μπορεί να είναι δέκα χρόνια μεγαλύτερός μου, αλλά πιστεύω ότι θα ζήσει μέχρι τα 120, τόσο μεγάλη είναι η φοβία του για τον θάνατο. Εχει πολύ γερή κράση, ο πατέρας του είχε ζήσει μέχρι τα 100, η μητέρα του μέχρι τα 90. Το μόνο που με ανησυχεί, είναι μήπως πεθάνω εγώ πρώτη και εκείνος αναγκαστεί να έρθει στην κηδεία μου».

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

3

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...