Στο Ρολάν Γκαρός του 2017 ήταν ένα ψιλόλιγνο παιδί, ένα άγουρο ταλέντο, που δοκίμαζε τις δυνάμεις του στο χώμα για πρώτη φορά. Το όνομά του δεν υπήρχε στον κατάλογο με τους 100 καλύτερους τενίστες. Το πάλεψε, όμως δεν έφτασε, καν, στον πρώτο γύρο. Αποκλείστηκε στους προκριματικούς.

Ενα χρόνο αργότερα, ένα χρόνο πιο ώριμος και πιο γυμνασμένος, ήταν «άλλος» παίκτης. Βελτιωμένος θεαματικά σε όλους τους τομείς. Αλλά, του έλειπε η πείρα. Ισως, και η αυτοπεποίθηση. Νίκησε τον πρώτο του αντίπαλο, όμως αμέσως μετά αποκλείστηκε από τον Ντομινίκ Τιμ. Ολοι έβλεπαν ένα «αστέρι» να ανατέλλει. Μα κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως θα ερχόταν κάποια Ανοιξη, που ένας έλληνας τενίστας θα πραγματοποιούσε την είσοδό του στο δεύτερο πιο σημαντικό major τουρνουά ως Νο 6 της παγκόσμιας κατάταξης.

Αυτή η Ανοιξη ήταν η επόμενη. Η εφετινή. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς, που θα κλείσει τα 21 τον Αύγουστο, εκτοξεύθηκε σαν πύραυλος προς την κορυφή και έφτασε στον τέταρτο γύρο του γαλλικού Οπεν. Στο μεταξύ, από τον ένα Μάιο στον άλλον, κατέκτησε τρόπαια, νίκησε «ιερά τέρατα» του τένις, και προκρίθηκε στους ημιτελικούς του major της Αυστραλίας. Είναι δύσκολο για το μυαλό, να συλλάβει το μέγεθος του κατορθώματος αυτού του υπέροχου Ελληνα.

Πλέον, μια ολόκληρη χώρα (που μέχρι πρότινος έβλεπε το τένις σαν εξωτικό φρούτο) παρακολουθεί τον «Τσιτσιφάστ» σε κάθε του βήμα. Την Κυριακή, μέχρι και οι τηλεοράσεις στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν συντονισμένες στον «χιτσκοκικό» αγώνα του με τον Σταν Βαβρίνκα, όπως έγραψε το Gazzetta.gr. Σε εκλογική βραδιά! Ο Στέφανος δεν αφήνει αδιάφορο κανέναν πραγματικό φίλαθλο, όσο λίγο κι αν «σκαμπάζει» από τένις. Είναι θαυμάσιος, ακόμη και στις ήττες του.

Ο Τσιτσιπάς έχασε από τον Ελβετό (που τώρα βρίσκεται στο Νο 28 της παγκόσμιας κατάταξης, αλλά πριν από τον τραυματισμό του είχε σκαρφαλώσει έως το Νο 3, και είναι κάτοχος τριών Γκραν Σλαμ), πρωταγωνιστώντας σε μια αναμέτρηση που κράτησε πέντε ώρες και εννέα λεπτά! Αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε ένα παιχνίδι τόσο μεγάλης διάρκειας, και ηττήθηκε από τον (πολύ πιο έμπειρο) αντίπαλό του για έναν πόντο: 194-195. Σε μια επιφάνεια -το χώμα-, που δεν είναι το φόρτε του. Περισσότερο του ταιριάζει το γρασίδι, γιατί είναι γρήγορος και επιθετικός παίκτης.

Η αντίδρασή του μετά τον εξοντωτικό αγώνα, στη συνέντευξη Τύπου, εξηγεί την ιλιγγιώδη του πρόοδο: «Ποτέ δεν είχα ζήσει κάτι τέτοιο. Αισθάνομαι πολύ απογοητευμένος. Εχει περάσει καιρός από τότε που έκλαψα για ένα ματς. Ηταν δύσκολο να το διαχειριστώ ψυχολογικά. Θα προσπαθήσω να μάθω από αυτή την ήττα. Ημουν τόσο κοντά… Τόσο κοντά… Του έδωσα την ευκαιρία να κάνει ό,τι θέλει, τόσα μπρέικ-πόιντς… Τόσα μπρέικ-πόιντς… Δεν έπαιξα. Περίμενα κάποιον άλλον να παίξει για μένα. Εγώ δεν έπαιξα». Σιχαίνεται την ήττα. Κάθε του παιχνίδι, κερδισμένο ή χαμένο, είναι αφορμή για αυτοκριτική. Και κανείς δεν είναι τόσο αυστηρός με τον Τσιτσιπά, όσο ο ίδιος με τον εαυτό του.

Η ανάρτησή του στο Instagram, αργά το βράδυ στην Ελλάδα, αναδεικνύει το μεγάλο του πλεονέκτημα. Παρά το νεαρόν της ηλικίας του, ο Στέφανος είναι ένα -παγκοσμίως σπάνιο- φαινόμενο βαθιά σκεπτόμενου αθλητή:

«Σήμερα ένιωσα κάτι που δεν μπορώ πραγματικά να εξηγήσω. Σήμερα ήταν η πρώτη φορά σε όλη μου τη ζωή, στα είκοσι χρόνια ύπαρξής μου, που ένιωσα αυτήν την αύρα, τον πραγματικό ορισμό της λέξης, τον ανταγωνισμό. Οχι οποιοδήποτε είδος ανταγωνισμού, όμως. Ηταν διαφορετικό από οποιαδήποτε άλλη μάχη, οποιαδήποτε άλλη στιγμή στο γήπεδο του τένις. Υπάρχει κάτι σχετικά με σήμερα (χθες), που δεν θα μπορώ να εξηγήσω. Είναι ένα συναίσθημα που με κάνει να εκτιμώ το άθλημα που επέλεξα να κυνηγήσω στη ζωή μου ως καριέρα. Η πικρή γεύση αυτής της απώλειας είναι κάτι ανεξήγητο.

» Ο Σταν Βαβρίνκα κάνει το άθλημά μας αληθινό και ρεαλιστικό. Είναι κάτι που είναι σπάνιο να βρεις στον κόσμο που είμαστε. Είναι κάτι μοναδικό. Υπάρχει γοητεία και χάρισμα σε αυτό. Και οι δύο παλέψαμε, και οι δύο πήγαμε πέρα από τα όριά μας, και οι δύο βιώσαμε τύχη και το πεπρωμένο μας τράβηξε σε αυτό το παριζιάνικο κορτ μετά από πέντε ώρες σωματικής και ψυχικής ταλαιπωρίας. Πραγματικά δεν ξέρω αν αυτό που νιώθω αυτή τη στιγμή είναι θετικό, ή αρνητικό. Δεν υπάρχει διπολική επίδραση σε αυτό. Σήμερα έμαθα κάτι που κανένα σχολείο, καμία τάξη, κανένας δάσκαλος δεν θα μπορούσε να διδάξει. Λέγεται, ζωντανή ζωή!».

Λίγο αργότερα, η Μαρία Σάκκαρη αντέδρασε σε αυτή την ανάρτηση, στέλνοντας στον Στέφανο ένα δημόσιο μήνυμα αγάπης: «Ο πρωταθλητής της καρδιάς μου». Οχι μόνον της δικής σου (καρδιάς), Μαρία. Ολοι οι ακομπλεξάριστοι Ελληνες θαυμάζουν αυτό το παιδί, που δεν συμβιβάζεται με τη μετριότητα. Που δεν «αράζει» στη διεθνή αναγνώρισή του ως «ο διάδοχος των Big-3», αλλά δουλεύει σκληρά για να γίνει «εδώ και τώρα» ένας εκ των «Big-4». Που λατρεύει τη νίκη, αλλά ακόμη περισσότερο το ίδιο το τένις.

Μάλλον χωρίς να γνωρίζει ότι ο Τσιτσιπάς έκλαψε για ένα χαμένο ματς, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, από την απέναντι ακτή του Ατλαντικού, του πρόσφερε ένα μαντήλι για να σκουπίσει τα δάκρυά του. Εγραψε στο Instagram, εν είδει απολογισμού για τη σεζόν που δεν του έφερε όσα προσδοκούσε: «Η αποτυχία δεν είναι το αντίθετο της επιτυχίας, είναι μέρος της».

 

View this post on Instagram

 

Failure is not the opposite of success, it’s a part of success.

A post shared by Giannis Antetokounmpo (@giannis_an34) on Jun 2, 2019 at 8:13pm PDT

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News