Η παράσταση του Λευτέρη Πετρούνια στον τελικό της Ντόχα, το απόγευμα της Παρασκευής, διήρκεσε μόλις ένα λεπτό. Αρκούσε για να θυμίσει σε όλο τον κόσμο ότι ο 30χρονος γυμναστής είναι ένας τεράστιος -όχι, απλώς, σπουδαίος- αθλητής. Φτάνει να γνώριζε κανείς, μέσες άκρες, τι είχε προηγηθεί.

Η ιστορία αρχίζει πριν από δυόμισι χρόνια, τον Νοέμβριο του 2018, όταν ο «άρχοντας των κρίκων» περνά την πόρτα του χειρουργείου για μια επέμβαση στον σακατεμένο του ώμο. Το μέγεθος της βλάβης είναι τέτοιο, ώστε οι γιατροί απορούν πώς είχε καταφέρει, πριν από λίγες μέρες, να αγωνιστεί σε παγκόσμιο πρωτάθλημα και, μάλιστα, να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο.

Την εγχείρηση ακολουθούν 11 βασανιστικοί μήνες αποθεραπείας. Τον Οκτώβριο του 2019, εντελώς απροπόνητος, επιστρέφει στους αγώνες, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Στουτγκάρδης, και τερματίζει τέταρτος. Χάνει το βάθρο για ελάχιστους βαθμούς. Μαζί και το «εισιτήριο» για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, αφού προκρίνονται οι τρεις πρώτοι. Στην επόμενη διοργάνωση, το παγκόσμιο κύπελλο του Κότμπους, έρχεται δεύτερος. Πλέον, έχει να ανέβει έναν Γολγοθά.

Εχοντας απουσιάσει από άλλα τέσσερα παγκόσμια κύπελλα (από τον Νοέμβριο του 2018 έως τον Απρίλιο του 2019), λόγω της επέμβασης στην οποία είχε υποβληθεί, μόνον ένας δρόμος υπήρχε για να φτάσει στο Τόκιο: να επικρατήσει και στα τρία τουρνουά που είχαν απομείνει (Μελβούρνη, Μπακού, Ντόχα), και μάλιστα με μέσο όρο βαθμολογίας μεγαλύτερο από εκείνον του κινέζου αντιπάλου του, Λιού Γιάνγκ, ο οποίος, στο μεταξύ, είχε αποκτήσει σημαντικό προβάδισμα στην ειδική προ-Ολυμπιακή κατάταξη. Μόνον ένας αθλητής του δικού του διαμετρήματος θα μπορούσε να πετύχει έναν τέτοιον άθλο.

Στη Μελβούρνη, το 2020, ο Λευτέρης κατέκτησε το πρώτο από τα τρία «χρυσά» που χρειαζόταν, με 15.066 βαθμούς. Στο Μπακού, την ίδια χρονιά, το δεύτερο. Εκεί συγκέντρωσε 15.100 βαθμούς. Του έλειπε ακόμη μια πρωτιά, στην Ντόχα, την τελευταία διοργάνωση με προ-Ολυμπιακό χαρακτήρα. Μόνο που, αυτή τη φορά, η νίκη του έπρεπε να συνδυασθεί με βαθμολογία πάνω από 15.334. Η εκτέλεση του προγράμματός του, που είχε συντελεστή δυσκολίας 6,3, να αγγίξει την τελειότητα.

Το είχε ξανακάνει στο παρελθόν. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο, για παράδειγμα, η προσπάθειά του ήταν άψογη. Αλλά, τότε, ο στόχος του ήταν το χρυσό μετάλλιο. Η εξαιρετικά υψηλή βαθμολογία είχε προκύψει στην πορεία. Είναι απείρως πιο δύσκολο να αγωνίζεσαι με την υποχρέωση ενός συγκεκριμένου σκορ, κι όχι, απλώς, για να προσπεράσεις τους αντιπάλους σου. Στον «αγώνα της ζωής του», όπως ο ίδιος τον χαρακτήρισε, ο Πετρούνιας έπρεπε να παλέψει… με τον εαυτό του. Αλλωστε, ο Κινέζος δεν ήταν εκεί.

«Ναι, ρε φίλε!». Η κραυγή του έλληνα υπεραθλητή αμέσως μετά την τρομερή «έξοδο» που πραγματοποίησε, ήταν το πρώτο σημάδι πως όλα είχαν πάει κατ’ ευχήν. Κάτω από τρομερή πίεση, καθώς το διακύβευμα ήταν η τελευταία, ίσως, συμμετοχή του σε Ολυμπιακούς Αγώνες, έκανε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του. Η «μαγική» του εκτέλεση βαθμολογήθηκε με 9,2. Ο Λευτέρης κέρδισε το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον τίτλο που κατέκτησε το 2016 στη Βραζιλία, συγκεντρώνοντας 15.500 βαθμούς. Οι έξαλλοι πανηγυρισμοί του και τα δάκρυά του την ώρα της απονομής επιβεβαίωσαν το μέγεθος της προσπάθειάς του.

«Αυτή είναι η μαγεία του Πρωταθλητισμού, λοιπόν. Από την κόλαση, στον παράδεισο», έγραψε στο Twitter λίγες ώρες μετά τον νέο του θρίαμβο. Ο προπονητής του, Δημήτρης Ράφτης, είπε πολλά με δυο προτάσεις: «Εδειξε ότι είναι κορυφαίος, γιατί οι κορυφαίοι δείχνουν την αξία τους στα πολύ, πολύ δύσκολα. Ηταν η εμφάνιση της ζωής του, στην πιο κρίσιμη στιγμή της αθλητικής του καριέρας».

Η σύζυγος και σπουδαία συνάδελφός του, Βασιλική Μιλλούση, θέλησε να τον συγχαρεί και δημοσίως, με ένα συγκινητικό ποστάρισμα στην επίσημη σελίδα της στο Facebook: «Κλαίω ακόμα, ανεβάζω αυτό γιατί ο κόσμος το είχε σίγουρο… λίγοι όμως γνώριζαν τι έπρεπε να καταφέρεις για να πάρεις αυτή την πολυπόθητη πρόκριση σήμερα και αυτοί οι λίγοι μαζί με όλο τον κόσμο κλαίνε ακόμα από χαρά και υπερηφάνεια! Μπράβο γιατί κατάφερες αυτό που μόνο εσύ θα μπορούσες, μόνο η δική σου ψυχή θα έκανε το καλύτερο πρόγραμμα την πιο δύσκολη στιγμή, μπράβο γιατί ακόμα και όταν όλα γύρω σου έδειχναν ότι δεν θα τα καταφέρεις, εσύ δούλευες πιο σκληρά και το πίστευες! Μπράβο για όλα αυτά και για όλα τα υπόλοιπα Υπερήφανη μέχρι τον ουρανό! Συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα! Τα καταφέρατε».

Στην πρωτεύουσα του Κατάρ ο Πετρούνιας είχε κατακτήσει το πρώτο σημαντικό μετάλλιο της καριέρας του: ένα παγκόσμιο χάλκινο το 2009, λίγο πριν κλείσει τα 19. Επίσης, τον τρίτο του διαδοχικό παγκόσμιο τίτλο, το 2018, αν και λαβωμένος στον ώμο. Στο ίδιο στάδιο, το «Aspire Dome», έγραψε, τώρα, άλλο ένα υπέροχο κεφάλαιο της μυθικής του καριέρας.

Θα τον ξαναδούμε στο Τόκιο, αποφασισμένο να στεφθεί, πάλι, Ολυμπιονίκης. Αυτή τη φορά θα έχει κι ένα έξτρα κίνητρο: να τον καμαρώσουν οι δύο του κορούλες με το «χρυσό» πάνω στο βάθρο. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, κανένας από τους αντιπάλους του δεν μπορεί να τον σταματήσει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News