Τώρα αντιλαμβάνομαι τη μεγάλη συνεισφορά του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην εδραίωση της Δημοκρατίας στον τόπο μας. Μιας «καθαρής» Δημοκρατίας, η οποία στηριζόταν σε ένα από τα καλύτερα Συντάγματα του δυτικού κόσμου. Ήταν ένα σύγχρονο Σύνταγμα που προετοιμάστηκε από τον Κ. Καραμανλή στα δέκα σχεδόν χρόνια της «αυτοεξορίας» του στο Παρίσι, όπου γνώρισε και συνομίλησε ως ίσος προς ίσον με τα σημαντικότερα πολιτικά μυαλά της εποχής. Από τη στιγμή που ανέλαβε τα ηνία ο λαϊκιστής Αντρέας, που «πρώτη του δουλειά» ήταν να βροντοφωνάξει στην πλατεία Συντάγματος -που ήμουν εκεί- «Τσοβόλα δώστα όλα», και να κουρέψει το Σύνταγμα στα μέτρα του για να γκρεμίσει τον Καραμανλισμό, (όπως κραύγαζε η «Αυριανή»), το σκάφος άρχισε να γέρνει και να μπάζει χρέη. Μεγάλο μέρος των πολιτών και του πολιτικού προσωπικού ξεκίνησαν να βάζουν ανενόχλητοι το χέρι βαθιά στο μεγάλο πιθάρι με το μέλι, με συνέπειες καταστροφικές για όλους μας.   

Έτσι λοιπόν μ' ένα Σύνταγμα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κ. Σαρτζετάκη, δεν υπάρχει τώρα κανείς να πιάσει τους αρχηγούς των κομμάτων «από το αυτί». Το περισσότερο που μπορεί να κάνει ο σημερινός Πρόεδρος, είναι να βρει το θάρρος και να συγκαλέσει τους αρχηγούς γύρω από ένα τραπέζι μήπως και καταφέρουν να διατυπώσουν μια κοινή στάση απέναντι στα σοβαρότατα πρόβλημα που για μια άλλη φορά αντιμετωπίζει η χώρα. Όσο καθυστερούν να συνεννοηθούν στο βασικότερο όλων -την επιβίωσή μας ως ευρωπαϊκό κράτος- τόσο και θα πέφτουμε πια βαθιά στο πηγάδι από το οποίο απελπισμένα προσπαθούμε όλοι μαζί να αναρριχηθούμε με τρομακτικές προσπάθειες και στερήσεις εδώ και έξι ολόκληρα χρόνια. Για αυτό ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε δώσει κάποιες εξουσίες στον Πρόεδρο, για να μπορεί να παρέμβει σε ακραίες περιπτώσεις σαν και αυτές που ζούμε, όταν «παίζεται» το ίδιο το μέλλον της χώρας. Έβλεπε μακριά ο άνθρωπος.

Πρέπει επιτέλους να δούμε το μεγάλο πρόβλημα κατάφατσα. Να μην κρυβόμαστε άλλο πια πίσω από το δαχτυλάκι μας. Να αντιληφθούμε ότι είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι από την καλή θέληση των δανειστών μας για την άμεση καθημερινότητα και επιβίωσή μας. Αυτή είναι μια από τις σκληρές αλήθειες. Και με αυτήν πρέπει να πορευτούμε, δυστυχώς, για πολλά ακόμα χρόνια. 

Έχουμε προσπεράσει, ως έθνος, δυσκολότερα πράγματα. Θα επιβιώσουμε, είναι σίγουρο, φτάνει οι πολιτικοί να πάψουν να τοποθετούν τα ιδιωτικά και κομματικά τους συμφέροντα πάνω από το συμφέρον των κατοίκων αυτής της χώρας.   

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News