481
|

Επίσκεψη σε ένα τσόφλι

Αλκης Γαλδαδάς Αλκης Γαλδαδάς 26 Δεκεμβρίου 2014, 00:03

Επίσκεψη σε ένα τσόφλι

Αλκης Γαλδαδάς Αλκης Γαλδαδάς 26 Δεκεμβρίου 2014, 00:03

Μας ζήτησε η σεβαστή διεύθυνση του Πρόταγκον-τελεία-τζι-αρ να γράψουμε για κάτι που μας έμεινε στη μνήμη, προφανώς, από το 2014. Και επειδή τα στερνά (ενθυμήματα) νικούν τα πρώτα, θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι που συνέβη μια από τις τελευταίες εβδομάδες αυτού του χρόνου. Περιφερόμενος στην περιοχή της οδού Αχαρνών φθάνω μπροστά στο παλιό 2ο Γυμνάσιο που έγινε πιο γνωστό σαν «Βίλα Αμαλία», πρώτα σαν χώρος κατάληψης και μετά σαν χώρος συνδυασμένης πολιορκίας και επέμβασης στις 9.1.2013, από τις πάντα δημιουργικές δυνάμεις της Αστυνομίας και του Δήμου Αθηναίων.

Έχω ήδη προβλέψει σε παλαιότερο άρθρο την μεγάλη πολιτική καριέρα του Δημάρχου μας κ. Γιώργου Καμίνη και παρακολουθώ όσο μπορώ τις επί μέρους ανελίξεις της. Έτσι μου ήταν γνωστό πως με το επιμελώς φροντισμένο, ως προς τη σωστή δόση σεμνότητας, ύφος του, είχε ανακοινώσει ότι ο χώρος αυτός, μετά την απεχθή… δοκιμασία του ως χώρος κατάληψης και αντιρατσιστικής δράσης, θα συνερχόταν και θα γινόταν ξανά σχολείο. Ένας χώρος που είχε ανακηρυχτεί ως διατηρητέος αφού επρόκειτο για κτίριο του 1862(!) και ξέρει καλά όποιος το είχε επισκεφθεί όταν βρισκόταν στην αρχική του κατάσταση, πως ήταν, έως το 1973, σχολείο εκ των ενόντων και χώρος ακατάλληλος για παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου. Πολύ μικρή αυλή, σκάλες μαρμάρινες, τρεις όροφοι, στενόχωροι για την εφηβική ζωηράδα όγκοι, ακριβώς επάνω στην πολύβουη οδό Αχαρνών. Ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων είχε απορρίψει κάθε σκέψη να ξαναγίνει σχολείο.

Εκεί, λοιπόν, σήμερα έχει δημιουργηθεί εργοτάξιο και μπήκαν μπουλντόζες, μηχανικοί, εργάτες. Η πύλη ήταν ανοιχτή οπότε δεν έχασα την ευκαιρία να ρίξω μια ματιά στο εσωτερικό. Δεν συμβουλεύω όμως και άλλους να κάνουν το ίδιο. Η εικόνα που αντικρίζεις είναι συγκλονιστική. Δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο πέρα από τον εξωτερικό τοίχο, την πρόσοψη δηλαδή. Όλα τα άλλα ένα χωμάτινο ίσιωμα. Και καλά έκαναν, θα πει αμέσως όποιος δεν ξέρει τα σχετικά με αυτό το κτίριο. «Θα το κάνουν τώρα σχολείο, αφού εσύ λες πως δεν ήταν κατάλληλο το παλιό».

Παραπέμπω, λοιπό, όποιον έχει αυτή την άποψη σε σχετικό άρθρο της καθηγήτριας της Αρχιτεκτονικής κ. Ελένης Πορτάλιου, εδώ, για τα όσα χάνονται με αυτήν την κατεδάφιση που παραβιάζει και το σχετικό διάταγμα στο Φ.Ε.Κ. 1169/2.12.1987. Συνοπτικά αναφέρω πως υπήρχαν ξύλινη στέγη με ημιπελεκητούς κορμούς, θολίσκοι από σκυρόδεμα, γύψινα διακοσμητικά στα ταβάνια, μια υπέροχη μαρμάρινη σκάλα, ξύλινα ταβάνια, παλιά αφρικανική ξυλεία, μαντεμένιο σύστημα θέρμανσης, ένα εξαιρετικό με άλλα λόγια κτίριο στο σύνολό του. Θα ξαναμπούν όλα αυτά πίσω στη θέση τους και θα γίνει όπως ήταν πριν; Προφανώς όχι. Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, με βάση τους νόμους, έχουν παρανομήσει όσοι ανακατεύτηκαν με το έργο.

Έτσι όμως «ξηγιέται» ο κ. Καμίνης, ένας ρέκτης Δήμαρχος της Αθήνας και πολιτικός με μέλλον. Έτσι κι εμείς, πολίτες της Αθήνας, όσοι ακόμη περπατούμε στους δρόμους της, εκτός από τη μύτη μας που αναγκαστικά την κλείνουμε λόγω της ανυπόφορης βρόμας, θα πρέπει να κλείνουμε πια και τα μάτια για να μην βλέπουμε από όμορφα κτίρια, όμορφα να μένουν μόνον τα τσόφλια τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News