Ποιος θα σταθεί απέναντι στην Ανγκελα Μέρκελ; Αυτό το ερώτημα πονοκεφαλιάζει το SPD. Η επιβεβαίωση από τη Μέρκελ ότι θα είναι εκ νέου υποψήφια για την καγκελαρία στη Γερμανία, διεκδικώντας μια τέταρτη θητεία και συνολικά μια 16ετία στην εξουσία της χώρας, έφερε σε δύσκολη θέση τους Σοσιαλδημοκράτες, τον εταίρο των Χριστιανοδημοκρατών στον κυβερνητικό μεγάλο συνασπισμό αλλά παραδοσιακό αντίπαλό τους.

Το πρόβλημα για τους γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες είναι κατ’ αρχήν υπαρξιακό. Οι τελευταίες εκλογές τους είχαν οδηγήσει σε ιστορικά χαμηλά ποσοστά αλλά και στην κυβέρνηση στο πλευρό της Μέρκελ των Χριστιανοδημοκρατών/Χριστιανοκοινωνιστών. Τώρα, ύστερα από μια τετραετία συγκυβέρνησης πρέπει να διαχωρίσουν και πάλι το πολιτικό στίγμα τους. Πώς μπορεί να επιτευχθεί κάτιι τέτοιο, όταν ακόμα και στο θέμα του προέδρου της Γερμανίας η Μέρκελ έσπευσε να τους «καπελώσει» προτείνοντας τον σοσιαλδημοκράτη υπουργό Εξωτερικών Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγιερ;

Ολα είναι θέμα προσώπων και συμβολισμών. Και εδώ έρχεται ο Μάρτιν Σουλτς, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθώς φαίνεται έχει διαβλέψει ένα κενό δυναμικού στο SPD και προετοιμάζει τη δυναμική επιστροφή του στη γερμανική κεντρική πολιτική σκηνή, με ορίζοντα ακόμα και την καγκελαρία! Αυτό αναφέρει η εφημερίδα του Μονάχου Süddeutsche Zeitung που αποκαλύπτει ότι ο Σουλτς θα είναι ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στη Βόρεια Ρηνανία-Βεσταφλαία στις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2017.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, η απόφαση περί αυτού κυκλοφόρησε το απόγευμα της Τετάρτης στους κύκλους του SPD. Ωστόσο δεν είναι ξεκάθαρο τι θέλει ο 61χρονος Σουλτς. Θα αρκεστεί να διεκδικήσει μια θέση ως διάδοχος του Στάινμαγιερ στο υπουργείο Εξωτερικών μετά τη βέβαιη εκλογή του τελευταίου ως νέου πρόεδρου της Γερμανικής Δημοκρατίας τον προσεχή Φεβρουάριο; Ή θα πάει για το μεγάλο άλμα, να είναι υποψήφιος καγκελάριος στις εθνικές εκλογές αντί του προέδρου του SPD Ζίγκμαρ Γκάμπριελ; Ο τελευταίος είναι ο πιο δημοφιλής πολιτικός του SPD, αλλά ως αντικαγκελάριος της Μέρκελ έχει μια αδυναμία να κάνει διακριτή την παρουσία του απέναντι στην πολιτική ηγεμονία των Χριστιανοδημοκρατών – το πολιτικό στίγμα που λέγαμε.

Ο ίδιος ο Σούλτς είπε στο δημόσιο γερμανικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο ARD ότι προτίθεται να μετακινηθεί στο Βερολίνο αφού δεν επιθυμεί να παραμείνει πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κάτι το οποίο ούτως ή άλλως δεν επιθυμεί και το συντηρητικό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) το οποίο θέλει έναν δικό του πρόεδρο. Και αυτή η αντιπαράθεση του Σουλτς με τη δεξιά πτέρυγα της Ευρωβουλής είναι και ένα από τα όπλα του: έχει ταυτοποιηθεί ως το κεντροαριστερό αντίπαλον δέος στις Βρυξέλλες απέναντι (και) στους Χριστιανοδημοκράτες.

Σε κάθε περίπτωση και εφόσον ο συσχετισμός των δυνάμεων στη Γερμανία δεν μεταβληθεί θεαματικά, είναι πολύ πιθανό να οδηγηθούμε πάλι σε έναν «Μεγάλο Συνασπισμό». Και ο Σουλτς να πάρει μια θέση στην επόμενη κυβέρνηση, ως επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας. Θα έχει όμως εδραιώσει τον εαυτό του ως έναν πολιτικό παράγοντα βεληνεκούς που θα μπορεί να διεκδικήσει -και να πάρει- την καγκελαρία το 2021. Οχι κι άσχημα για έναν μικρό βιβλιοπώλη από το Ααχεν…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News