Αρκετά με τη συγκατάβαση, όταν μετά από δέκα χρόνια οι ριμπραντιστές του Αλέξη Τσίπρα περιφέρουν τον διαστρεβλωτικό εξωφρενισμό τους για τα τότε φρικαλέα γεγονότα που ζήσαμε.

Αρκετά με τα ειρωνικά μας «ναι.. ναι… εντάξει» απέναντι σε τύπους που, αντί να κρύβονται στο λαγούμι τους επειδή έπαιξαν τη χώρα στα ζάρια, τολμούν να μας υψώνουν και το δάκτυλο με θράσος χιλίων πιθήκων.

Αρκετά με τη σιγουριά μας ότι «η Ιστορία δεν ξαναγράφεται». Ετσι έλεγαν το ’50 οι νικητές του Εμφυλίου και μια εικοσαετία μετά ήταν γραμμένοι στα μαύρα της κατάστιχα.

Οσο δεν θα τους απαντούμε επί της ουσίας και όσο δεν θα υπενθυμίζουμε τα απίστευτα και τραγικά που συνέβησαν με τη «διαπραγμάτευση» του ’15, το φαύλο δημοψήφισμα, την κωλοτούμπα, τη σύνοδο των πολιτικών αρχηγών και τις εκλογές στη συνέχεια, τόσο οι τότε τζογαδόροι της τύχης των Ελλήνων θα αποθρασύνονται. Πάμε λοιπόν.

Σε εκείνα τα όμορφα ξεδιαλεγμένα ανυπόγραφα πρακτικά της συνόδου των πολιτικών αρχηγών, όλα τα διαβάσαμε εκτός από το βασικότερο σημείο της συνεδρίασης. Αυτό όπου οι υπόλοιποι αρχηγοί είπαν στον Τσίπρα «εντάξει, θα ψηφίσουμε το μνημόνιό σου για να σώσουμε τη χώρα αφού οι δικοί σου βουλευτές δεν το ψηφίζουν, αλλά κι εσύ μας βεβαιώνεις ότι δεν θα πάς σε εκλογές;» Και εκείνον να απαντά με το χέρι στην καρδιά «σας βεβαιώνω». Εστησε κάλπες αμέσως μετά την ψήφιση, με σύνθημα «είτε τους τελειώνουμε είτε μας τελειώνουν».

Αυτό το απόσπασμα των πρακτικών ξεχάστηκε, φαίνεται. Ναι, αλλά δίχως αυτό είναι σαν να συζητούμε όλα τα γύρω-γύρω της εκτέλεσης των Εξι στου Γουδή ή την εκτέλεση των 200 στην Καισαριανή, παραλείποντας το «πυρ» που τους ξέκανε. Αξιολογώντας αυτή την πράξη του Τσίπρα, η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά είχε πει το περίφημο «στον Τσίπρα δίνεις το χέρι και το παίρνεις πίσω με δύο δάχτυλα λιγότερα».

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αντί άλλης απάντησης σε όλη αυτή την αισχρή επαναδιατύπωση της ιστορίας του ’15, έδωσε στη δημοσιότητα μια συνέντευξη του στο Mega, στις 6 Ιουλίου 2016, με αφορμή το βιβλίο του καθηγητή Γκάλμπρεϊθ «Καλώς ήλθατε στη μαρτυρική αρένα», που είχε κυκλοφορήσει τότε. Στην ίδια ομάδα με τον Βαρουφάκη ήταν ο Αμερικανός και στο βιβλίο του αποκάλυψε το περίφημο Plan X, που με εντολή Τσίπρα είχαν επεξεργαστεί, για την επόμενη μέρα της εξόδου της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ. Για να μην ξεχνιόμαστε, το Plan X περιλάμβανε τα ακόλουθα:

Κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης, άμεση εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος, επαναπροσδιορισμό των καταθέσεων σε Νέα Δραχμή, μέτρα για την εγγύηση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, επιστράτευση των δημοσίων υπαλλήλων και εγγύηση της εσωτερικής ομαλότητας από τις Ενοπλες Δυνάμεις. Επίσης, για την αποτροπή συμψηφισμού των καταθέσεων με τον ELA, οι τράπεζες θα εθνικοποιούνταν αμέσως, θα ανακεφαλαιοποιούνταν σε Νέα Δραχμή και θα παρέμεναν κλειστές για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα, μέχρι τη μετατροπή του νομίσματος.

Για την κάλυψη μισθών και συντάξεων θα έπρεπε να εκτυπωθούν άμεσα υποσχετικές. Ο Γκάλμπρεϊθ,  μάλιστα, εξέφραζε την απογοήτευσή του που αυτό το τόσο καλά μελετημένο σχέδιο τελικά δεν εφαρμόστηκε! Το υπενθύμισε ευφυώς ο Ευάγγελος Βενιζέλος, για να μη μας λένε σήμερα ο Τσίπρας και ο Παυλόπουλος ότι ουδέποτε υπήρξε σκέψη των συριζαίων να φύγει η χώρα από την ΕΕ. Ολόκληρο ντοσιέ-manual  είχαν στα χέρια τους. Απλώς κώλωσαν… και ευτυχώς.

Οσο για τον ξανα-επιστρατευμένο στο rebranding του Τσίπρα, Προκόπη Παυλόπουλο, προσωπικά ντράπηκα ακούγοντάς τον να μιλάει στον Νίκο Χατζηνικολάου. Είναι απίστευτο πόσα ψέματα και διαστρεβλώσεις παγκοίνως γνωστών γεγονότων μπορούν να χωρέσουν σε ένα τηλεοπτικό σαρανταπεντάλεπτο. Στέκομαι σε μια παρανυχίδα όσων είπε. «Με τον Αλέξη μάς έφερε κοντά η ιστορία του Γρηγορόπουλου το 2008».

Προφανώς θα εννοεί εκείνη τη φοβερή νύχτα που καιγόταν όλο το κέντρο της Αθήνας σε ζωντανή σύνδεση, εκείνος ήταν υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης, η αστυνομία ήταν άφαντη, ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής έψαχνε τον υπουργό του για να δει τι θα κάνουν, αλλά κανένας δεν ήξερε πού βρισκόταν.

Και τον ανακάλυψαν τυχαία δυο βουλευτές της ΝΔ (ο ένας, Βορειοελλαδίτης, έχει χρηματίσει υφυπουργός καθώς και αντιπρόεδρος της Βουλής) σε ένα γραφείο στο Κοινοβούλιο  να τηλεφωνεί. Μιλούσε αγχωμένος (από την πίεση των γεγονότων, υποθέτω) και ρωτούσε τον Τσίπρα, που ήταν στην άλλη άκρη της γραμμής, «αν βγάλω έξω την αστυνομία, μου υπόσχεσαι ότι δεν θα με καταγγείλεις;» Λογικό. Τέτοιες στιγμές φέρνουν τους ανθρώπους κοντά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News