Φυσικά και το ξέρεις, όπως το ξέρουμε όλοι. Γιατί το έχουμε ακούσει, το έχουμε διαβάσει, κυκλοφορεί εκεί έξω, στο αχανές σύμπαν των κοινωνικών δικτύων: «Ουκρανές προσφυγοπούλες θα φιλοξενηθούν σε σπίτια, περαστικά στους παντρεμένους». Και «Λέτε να μας έρθουν ουκρανές πρόσφυγες με μπικίνι;». Ή ακόμα, «Πόσες Ουκρανές δικαιούμαστε σε κάθε σπίτι;».

Το «αστείο» έχει ατελείωτες εκδοχές και συνήθως συνοδεύεται από ταιριαστό φωτογραφικό υλικό. Καλλίγραμμες γυναίκες, με σέξι αμφίεση και διάθεση, δεν χρειάζεται να επεκταθώ, καταλαβαίνετε το concept. Θα μπορούσε να έχει βγει και από επιθεώρηση του Σεφερλή, αν και νομίζω ότι ούτε αυτός θα τολμούσε να κάνει τέτοια αστεία, μπλέκοντας τον σεξισμό με τον πόλεμο και την προσφυγιά.

Σε εκπλήσσει πάντα το πόσο αναίσθητοι μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι. Ακόμα και όταν έχουν επίγνωση του τι συμβαίνει στην Ουκρανία. Εδώ έχουμε τρελαθεί να βλέπουμε εικόνες αμάχων, που η μία είναι σκληρότερη από την άλλη. Εγκυοι να βγαίνουν αιμόφυρτες από μαιευτήρια που χτυπήθηκαν από βόμβες, άλλες να κλαίνε έξω από σπίτια που καίγονται και άλλες να κείτονται νεκρές στον δρόμο με τα παιδιά τους. Ενα φωτογραφικό άλμπουμ φρίκης που ανοίγει αναπάντεχα, εκεί που χαζολογάς στο Διαδίκτυο, υπενθυμίζοντάς σου την τραγωδία που εκτυλίσσεται δίπλα σου.

Δεν βαριέσαι, κάποιοι, ό,τι και να δουν, θα την πουν τη χοντράδα τους. Την έλεγαν και πριν, δεν διστάζουν να την πουν και τώρα, υπό τον ήχο βομβαρδισμών και σειρήνων. Μπορεί να χαίρονται κιόλας που η ουκρανική φαντασίωσή τους εκτοπίζεται από την πατρίδα της και έρχεται πιο κοντά τους. Αμα είναι και βασανισμένη, μπορεί να σκέφτονται ότι θα τους παραδοθεί και ευκολότερα.

Είμαι σίγουρη ότι αρκετοί από όσους είπαν και ανάρτησαν αστεία για τις Ουκρανές, την Ημέρα της Γυναίκας έστειλαν λουλούδια στην εκλεκτή τους και έκαναν βαρύγδουπες αναρτήσεις για τους αγώνες των γυναικών για ισότητα. Αλίμονο, αυτά τα μυαλά λειτουργούν συνήθως με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Στις γιορτές αγαπάμε τις γυναίκες, τις υπόλοιπες μέρες την υποτιμούμε με σεξιστικά ανέκδοτα και σχόλια. Χλωμό, βεβαίως, και να αντιλαμβάνονται ότι την υποτιμούν.

Ο Αρθρουρ ντο Βαλ, μέλος του Κογκρέσου της Βραζιλίας και υποστηρικτής του Μπολσονάρο, ταξίδεψε στην Ουκρανία προ ολίγων ημερών, για να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη ως προς την ανθρωπιστική κρίση που πυροδότησε η ρωσική επίθεση. Να τι έλεγε στα ηχητικά μηνύματα που έστειλε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, τα οποία διέρρευσαν στον Τύπο: «Μόλις πέρασα πεζός τα σύνορα Ουκρανίας και Σλοβακίας. Αδερφέ, το ορκίζομαι, ποτέ δεν έχω ξαναδεί πιο όμορφα κορίτσια. Η ουρά με τις προσφυγοπούλες… 200 και πλέον μέτρα με απόλυτες θεές! Είναι κάτι απίστευτο. Η ουρά έξω από το καλύτερο nightclub της Βραζιλίας δεν πλησιάζει καν στην προσφυγική αυτή ουρά».

Σε άλλο απόσπασμα, ο Ντο Βαλ λέει: «Ασε με να σου πω, είναι εύκολες γιατί είναι φτωχές». Ενώ κάπου αλλού, αναφέρεται και στις γυναίκες αξιωματούχους ασφαλείας στα σύνορα «Απλώς απίστευτο, φίλε. Μόλις τελειώσει αυτός ο πόλεμος, επιστρέφω». 

Τα σχόλιά του προκάλεσαν κατακραυγή και χιλιάδες άτομα υπογράφουν online αίτημα για αποπομπή του από τη Βουλή του Σάο Πάολο. Οσο για τον ίδιο, δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι ήταν σε υπερδιέγερση και έλεγε βλακείες, επειδή επί τρεις μέρες δεν είχε πιει πόσιμο νερό και δεν είχε κάνει ντους.

Με παρόμοιο τρόπο θα απολογηθούν και ο Τάκης, ο Μήτσος, ο Γιάννης, ο Κώστας, που ανάρτησαν ένα αστείο για τις ουκρανές προσφυγοπούλες στον διαδικτυακό τοίχο τους, αν τολμήσεις να τους την πεις. Μπορεί, βέβαια, και να σε αποπάρουν, επειδή δεν κατάλαβες το αστείο. Ή να σου πουν ότι ζηλεύεις, επειδή δεν είσαι σαν τις Ουκρανές. Αβυσσος το μυαλό του σεξιστή. Και αν δεν μπόρεσε ούτε ένας πόλεμος να ρίξει μέσα του μια αχτίδα ευαισθησίας, τότε δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να το κάνει.

ΥΓ. Αντίστοιχος σεξισμός υπάρχει και προς τις Ρωσίδες. Με τη διαφορά ότι αυτός, τώρα, ντύνεται με μπούλινγκ. Οι απανταχού λιγούρηδες κάφροι θέλουν μια ουκρανή προσφυγοπούλα σπίτι τους για να τη φροντίσουν και μια Ρωσίδα του μισητού Πούτιν για να τη βασανίσουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News