760
| CreativeProtagon/Shutterstock

Τι κι αν το έθνος μας εκλείψει, εμείς δεν θα ζούμε

|CreativeProtagon/Shutterstock

Τι κι αν το έθνος μας εκλείψει, εμείς δεν θα ζούμε

Για όσους ψάχνουν την επενδυτική ευκαιρία ακόμα και μέσα στην μεγαλύτερη καταστροφή, η έρευνα του πολιτειακού Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον για την πληθυσμιακή εξέλιξη του πλανήτη (και της Ελλάδας) αποκάλυψε την καλύτερη μπίζνα των επόμενων δεκαετιών. Την αγορά έρημων εκτάσεων στις παρυφές των πόλεων μας, για την δημιουργία ιδιωτικών νεκροταφείων. Τα υπάρχοντα δημοτικά κοιμητήρια έχουν ήδη μπουκώσει, παρ’ ότι η καμπύλη του πληθυσμού μας μόλις άρχισε να φλερτάρει με την κατηφόρα. Φανταστείτε τι θα συμβεί όταν κάνει τη βουτιά για να φθάσουμε από τα δέκα εκατομμύρια στα πέντε. Τα επόμενα ογδόντα χρόνια θα θάβουμε αβέρτα. Θα γκρεμίζουμε μαιευτήρια και θα χτίζουμε στην θέση τους αποτεφρωτήρια.

Θα μου πείτε ότι στην Κίνα τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα, εκεί θα θάψουν κάτι δισεκατομμύρια ανθρώπους στο ίδιο διάστημα για να μειωθεί στο μισό ο πληθυσμός τους που σήμερα είναι 1,2 δισ. Και όρθιους να τους παραχώνουν που λέει ο λόγος, πάλι το πρόβλημα εξεύρεσης γαιών για νεκροταφεία θα είναι τεράστιο. Πάλι καλά που δεν είναι Παλαιοημερολογίτες, να περιφέρουν τους νεκρούς τους μέσα στους δρόμους πάνω σε θρόνους, όπως έγινε με τον μητροπολίτη Καλλίνικο στην Φθιώτιδα το 2016. Τότε ο 21ος αιώνας θα ήταν ο αιώνας των κινέζικων ζόμπι. 

Βεβαίως, σε πλανητικό επίπεδο η έρευνα δίνει επιτέλους μια πειστική απάντηση στην περίφημη «Μαλθουσιανή παγίδα» που μας ταλανίζει εδώ και δυόμισι αιώνες. Με κάποιον παράδοξο αυτορρυθμιστικό τρόπο, η ίδια η φύση αρχίζει να μειώνει τον ανθρώπινο πληθυσμό, απαλλάσσοντας μας από χολιγουντιανές ταινίες στις οποίες παράφρονες απειλούν τον κόσμο με πυρηνικές εκρήξεις ή μαζικές λοιμώξεις, για να αντιμετωπίσουν την υπερφόρτωση ενός πλανήτη που δεν μπορεί να θρέψει όσους γέννησε. 

Κατά τα λοιπά, οι έλληνες υπουργοί Παιδείας του 2050-70 θα έχουν επιτέλους καταφέρει να λύσουν το ακανθώδες πρόβλημα των αναπληρωτών καθηγητών. Τόσο λίγοι που θα ‘ναι οι μαθητές μας, το κράτος θα τους κάνει ιδιαίτερα σε καθέναν ξεχωριστά με το ένα δέκατο του σημερινού εκπαιδευτικού προσωπικού. Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Οι καθηγητές που σήμερα περιμένουν άπραγοι στο τέλος της επετηρίδας για να διοριστούν, πρέπει να στραφούν αλλού. Πάντα θα αναδεικνύονται ευκαιρίες απασχόλησης, αρκεί να διαθέτουμε την κατάλληλη ευελιξία. Οι συνοδοί ηλικιωμένων, οι γεροντολόγοι και οι ρευματολόγοι θα είναι περιζήτητες ειδικότητες, ενώ η μεταποιητική οικοδομή θα γνωρίσει νέα άνθηση. Τα χιλιάδες καφέ του κέντρου των πόλεων (σαν την Λάρισα, το Ηράκλειο ή το Κολωνάκι) όπου αράζει η σημερινή πιτσιρικαρία, θα μετατραπούν σταδιακά σε ΚΑΠΗ και γηροκομεία όπου θα λιάζονται τα ερείπια της ζωής. Δεν είναι κακό, τζίρος να γίνεται.

Διαβάζω ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αποφύγουμε τον εθνικό μας αφανισμό, από το να δώσουμε κίνητρα στα ζευγάρια να γεννοβολάνε. Δύσκολο πράγμα. Αντε και τους πείθεις με ένα χιλιάρικο τον μήνα ανά παιδί ως τα δεκαοκτώ του. Ποια όμως γυναίκα αντέχει τρεις και τέσσερις καισαρικές τομές τη μια πίσω απ’ την άλλη; Διότι σε τούτο τον τόπο, οι πολύπλοκες εξωσωματικές είναι παγκόσμια βιομηχανία αλλά οι φυσιολογικές γέννες είναι είδος προς εξαφάνιση. Αλλο μαντζούνι είναι η ενσωμάτωση των αλλόθρησκων και αλλοεθνών μεταναστών στην κοινωνία μας. Ακούω το επιχείρημα, αλλά οι τύποι που βλέπω να μας έρχονται από την θάλασσα δεν έχουν άλλο περιουσιακό στοιχείο έξω από το χαλάκι για την πεντάκις καθημερινή προσευχή τους. Δεν έχω αντίρρηση να προσπαθήσουμε να τους ενσωματώσουμε, απλώς με κατατρώει η υπόνοια ότι θα μοιάζουμε με φιδάκι της Παναγιάς που προσπαθεί να καταπιεί ελέφαντα. Ποιος θα ενσωματώσει ποιον; 

Ισως τελικά η πραγματική λύση να βρίσκεται στον πεσιμισμό της αρχαιοελληνικής μας σοφίας. Το «εμού θανόντος, γαία πυρί μειχθήτω» (μετά τον θάνατο μου, ας καεί το σύμπαν), μας απαλλάσσει από κάθε σκέψη και από κάθε υποχρέωση δράσης. Και μεταξύ μας, με βάση ποιο κριτήριο οι Μήδοι, οι Ετρούσκοι, οι Πετσενέγοι, οι Σουμέριοι ή οι Φοίνικες που εξαφανίστηκαν από το ιστορικό προσκήνιο, ήταν κατώτεροι από τους σημερινούς Νιγηριανούς που το 2100 θα είναι 750 εκατομμύρια; Πούθε προκύπτει επίσης η ανωτερότητα των Πακιστανών που θα φθάσουν τα 400 εκατομμύρια ή των Ινδών που θα σκαρφαλώσουν στην πρώτη πληθυσμιακή θέση του πλανήτη; Σαχλαμάρες. Εκεί πήγε κάποτε ο Αλέξανδρος και με 30.000 άντρες τους έκανε σκόνη.

Αμ των Τούρκων; Κι αν καταλήξουν είκοσι φορές περισσότεροι από μας (5 εκατομμύρια προς 100), αυτό αποδεικνύει κάτι; Κάποιοι θα πουν ότι θα μας φάνε τα νησιά ή την Θράκη, αλλά μετά μπορεί να γυρίσει το χαρτί κι αντί να αφανιστούμε ως έθνος να ξαναπάρουμε την ανηφόρα. Το 2400 εμείς να είμαστε 50 εκατομμύρια κι οι Τούρκοι μόλις 10. Απίθανο είναι; Άβυσσος η ψυχή της  δημογραφίας και της Ιστορίας. Οπότε θα τα ξαναπάρουμε πίσω τα απολεσθέντα και ίσως ξαναβρεθούμε και στην Κόκκινη Μηλιά (με μεγαλύτερη επιτυχία αυτή την φορά, ελπίζω). Οπότε μην απογοητεύεστε και μην πανικοβάλλεστε. Καθίστε στον καναπέ κι όλα καλά θα πάνε.   

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...