Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, μέσα στο κατακαλόκαιρο αρχίζει να αναπτύσσεται η φιλολογία για το πολιτικό σκηνικό του φθινοπώρου. Πάντοτε γίνεται η αναφορά στην ΔΕΘ, κάποιος ανασχηματισμός «παίζει» στα πιθανά σενάρια, αν έχουμε περάσει κάποιο χρονικό όριο στην θητεία μίας κυβέρνησης, η συζήτηση για τις πρόωρες εκλογές είναι αναπόφευκτη.

Στηνσυνθήκη πολλαπλής πίεσης στην οποία έχει βρεθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οποιαδήποτε συζήτηση για τα σενάρια του φθινοπώρου φανερώνει το πρόβλημα και το αδιέξοδο της.

Τι προσδοκία μπορεί να έχει φερ’ ειπείν το επιτελείο του κ. Τσίπρα από την εφετινή παρουσία του στην Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης; Στην καλύτερη περίπτωση να ανακαλύψουν ένα νέο περιτύλιγμα για τα ανύπαρκτα «αντίμετρά» τους και να επιτεθούν με σφοδρότητα κατά πάντων. Ο Πρωθυπουργός θα υπερασπιστεί με μανία τον Καμμένο και τον Πολάκη, θα καθυβρίσει, αν το θεωρήσει σκόπιμο, δημοσιογράφους και εκδότες και θα εμφανιστεί αγέρωχος για τη συνέχεια της πορείας του προς την πολιτική καταστροφή.

Στην ουσία όμως, αυτή έχει ξεκινήσει από την περυσινή ΔΕΘ.

Εκεί όπου ο Πρωθυπουργός εμφανίστηκε με τόση αλαζονεία να προκαταλαμβάνει την απόφαση του ΣτΕ για τον νόμο-φάρσα των τηλεοπτικών αδειών, επέπληττε δημοσιογράφους που τον «ζόρισαν», ή δεν έδινε ερωτήσεις σε άλλους εκπροσώπους μεγάλων και αντιπολιτευόμεων εντύπων.

Μία επανάληψη αυτού του σκηνικού στην φετινή ΔΕΘ; Το πιθανότερο είναι πώς κάτι τέτοιο θα πρέπει να αναμένεται. Με έναν Πρωθυπουργό πολύ πιο πιεσμένο και με λιγότερο πολιτικό χρόνο στην διάθεσή του…

Αρχίζει να θυμίζει πολύ Καραμανλή. Η αλαζονεία στην ΔΕΘ του 2008, είχε γίνει «mea culpa» από το ίδιο βήμα έναν χρόνο αργότερα, εν όψει εκλογικής απόδρασης.

Το δεύτερο σενάριο του φθινοπώρου είναι ο ανασχηματισμός. Στην ουσία είναι μία συζήτηση χωρίς περιεχόμενο. Από την στιγμή που ο Παύλος Πολάκης και ο Πάνος Καμμένος θα παραμένουν στις θέσεις τους, η αλλαγή καρέκλας μεταξύ διαφόρων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ή πολιτικά αστέγων και ασήμαντων καμία σημασία δεν θα έχει.

Το μόνο που θα μπορούσε να προσδώσει αξία σε έναν ανασχηματισμό υπό τις παρούσες συνθήκες είναι μία αλλαγή στο ύφος της εξουσίας. Είναι όμως αστείο και μόνο να το σκεφτόμαστε. Τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει και συνεπώς το σενάριο «ανασχηματισμός» είναι ούτως ή άλλως… καμένο για τον κ. Τσίπρα.

Το τρίτο σενάριο, αυτό των πρόωρων εκλογών, βρίσκεται και παραμένει στο τραπέζι εκ των πραγμάτων. Το να εξαντλήσει η κυβέρνηση αυτή την θητεία της θα μοιάζει με χαρακίρι, αφού στις αρχές του 2019 έρχεται το μεγάλο τσεκούρι σε μισθούς και συντάξεις, όπως η ίδια το συμφώνησε με τους πιιστωτές.

Το αν ο κ. Τσίπρας έχει εν τέλει στο μυαλό του τις κάλπες ίσως είναι κάτι που θα φανεί από το πόσο θα «ξεχειλώσει» τις εξαγγελίες του στην Θεσσαλονίκη.

Αν υποθέσουμε βέβαια ότι έχει τον απόλυτο έλεγχο των εξελίξεων και των αποφάσεων για τον χρόνο των εκλογών και δεν βρίσκεται πλέον απλώς στο έλεος των γεγονότων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News