Η αλήθεια είναι ότι ο Στέφανος Κασσελάκης κυριαρχεί στα πιο υγρά όνειρα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Οδηγεί το κόμμα σε συρρίκνωση με χοντρές πινελιές αυτογελοιοποίησης. Ο άνθρωπος δεν είναι ούτε πέντε μήνες στην ηγεσία του κόμματος, όμως έχει αφήσει πίσω του σπουδαία highlights. Δηλώνει, βέβαια, ότι μαθαίνει γρήγορα, όμως η άγνοια των συνθηκών και του κινδύνου τον εκθέτουν, συχνά δε με σπαρταριστά αποτελέσματα.

Ωστόσο, για να είμαστε δίκαιοι, δεν ανήκουν όλες οι πρωτοβουλίες του στη σφαίρα του λάθους. Να ένα παράδειγμα. Η δανειοδότηση των εταιρειών που ελέγχουν τα κομματικά μέσα, προκάλεσε ένα μικρό σοκ. Πού ακούστηκε ο πρόεδρος να διατηρεί οικονομική σχέση με το κόμμα του; Σωστό. Ομως ο άλλος δρόμος, για να πληρωθούν οι μισθοί των εργαζομένων, θα περνούσε από την πεπατημένη των τηλεφωνημάτων σε επιχειρηματίες για να στείλουν τίποτα μέσα σε σακούλες. Ας μην κοροϊδευόμαστε, όλοι γνωρίζουμε πώς γίνονται αυτές οι δουλειές. Βέβαια η θέση στην οποία έχει περιέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι και τόσο ελκυστική για επιχειρηματικές «επενδύσεις», αλλά τριακόσια χιλιάρικα θα τα μάζευε ακόμα και αν έλεγε τα κάλαντα δια τηλεφώνου. Αλλος τρόπος δεν υπήρχε, τα λεφτά θα έμπαιναν είτε από την τσέπη του προέδρου είτε από κάποια άλλη, επιχειρηματική.

Η ιδέα για τις Σπέτσες δεν είναι τόσο κακή όσο ακούγεται. Το να μαζευτούν σαράντα άνθρωποι για ένα Σαββατοκύριακο και να κάνουν brainstorming, μπορεί να μην ακούγεται συμβατό με τα ελληνικά πράγματα και την κουλτούρα της Αριστεράς, αλλά δεν είναι δα και κάτι παράλογο. Αντιθέτως, είναι ευκαιρία να διατυπώσουν και καμιά σοβαρή πρόταση με ενδελεχή μελέτη στοιχείων. Εκτός των άλλων, κάποιοι θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν μαθήματα PowerPoint. Εδώ ενοχλεί η χορηγία του προέδρου. Στο σπίτι του και στα ξενοδοχεία που πληρώνει ο ίδιος. Συμπεριφέρεται ως επιχειρηματίας που καλεί τους υπαλλήλους στο ράντσο του, όπως σωστά παρατήρησε ο Αντώνης Πανούτσος.

Επίσης ο Κασσελάκης εγκαλείται επειδή στήνει ένα απολύτως αρχηγικό κόμμα. Συγγνώμη, αλλά ξέρετε κομματικό εγχείρημα στην Ελλάδα που να μην είναι απολύτως αρχηγικό; Και αν μάλιστα αρχίσουμε τα flashback, θα δούμε ότι η πρόσφατη πολιτική μας ιστορία είναι πλήρης από συμπεριφορές αρχηγών προσβλητικές προς τους βουλευτές και τα κομματικά στελέχη.

Ο Κασσελάκης, λοιπόν, θέλει να στήσει ένα απολύτως αρχηγικό και ελεγχόμενο κόμμα, θεωρώντας ότι οι καιροί απαιτούν επιχειρηματική στρατηγική και συμπεριφορά. Πιστεύει, δηλαδή, ότι εκσυγχρονίζει το μοντέλο κομματικής λειτουργίας. Ομως ακόμα και αν έχει πιάσει σωστά το νόημα, εκτίθεται από την ανεπάρκεια, την έπαρση και τη ροπή του προς έναν αφελή λαϊκισμό, που εκπορεύεται από τη δημοσκοπική του υστέρηση. Κοινώς, ο άνθρωπος δεν κάνει για αυτή τη δουλειά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News