Άμα βάλεις μπαταρίες, ο γερανός σηκώνει τη δαγκάνα του σαν αληθινός, ίδια μ’ εκείνους που φτιάχνουν τις πολυκατοικίες. Η δασκάλα λέει πως υπάρχουν πόλεις με πολυκατοικίες που ακουμπούν ψηλά, στα σύννεφα. Σε λίγο καιρό θ’ αλλάξουν και αυτοί γειτονιά και στο καινούριο σπίτι μπορεί να έχει και εκείνη δικό της δωμάτιο. Η δασκάλα είπε πως τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη από παιχνίδια και δωμάτια, μόνο να τα φροντίζουν χρειάζεται. Η δική της μάνα, όμως, τις πιο πολλές μέρες δεν μπορεί, κοιμάται συνέχεια και πονάει στο κεφάλι και τ’ αδέρφια της, μεγαλύτερα όλα, δεν την προσέχουν. Η δασκάλα είπε ακόμη, πως οι γονείς αγαπούν τα παιδιά τους. Στη δική της οικογένεια πάλι δεν αγαπιούνται και πολύ, το μικρό μωρό στην κοιλιά της μαμάς της γέμισε ξαφνικά αίματα, όταν ο πατέρας της την πλάκωσε για άλλη μια φορά στο ξύλο και κόντεψε να πεθάνει και εκείνη μαζί με το καινούριο αδερφάκι. Θα το αγαπούσε άμα γεννιόταν και θα το φρόντιζε σα να ήταν κούκλα.

Η μάνα της είναι καλή γυναίκα και ας φαίνεται γριά. Άμα βαφόταν και γίνει καλά, θα είναι και πάλι όμορφη και νέα. Θα μπορούσε να τρίβεται όλη μέρα σαν μικρή γάτα στην αγκαλιά της κυρίας. Εκείνη είναι ήδη όμορφη και κάθε πρωί την αφήνει ν’ αλλάζει την ημερομηνία στο ημερολόγιο-σπιτάκι του τοίχου. Ολομόναχη τεντώνεται και βάζει τον ήλιο ή τα σύννεφα στη στέγη, καρφιτσώνει στα παράθυρα τους αριθμούς, βρίσκει τη σωστή μέρα και αφού ακούσει το μεγάλο μπράβο, γυρνά στο θρανίο με ευχαρίστηση μεγάλη. Αν γινόταν να την έπαιρνε η δασκάλα σπίτι, έστω μόνο για λίγο, όλα θα έμοιαζαν ωραία, θα διάβαζε τα μαθήματα, θα μάθαινε πολλά, θα απαντούσε στις δικές της ερωτήσεις. Στη γιορτή φορούσε όλο χρυσά: φτερά, στέμμα, παπούτσια, «έτσι ντύνονται οι άγγελοι» είπε η κυρία και κείνη για να την κάνει περήφανη, φώναξε το ποίημά της τόσο δυνατά, περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα αγγελάκια. Κανείς δεν ήρθε να την ακούσει και ο αδερφός της έπαιζε όλη την ώρα στις μπασκέτες. Σίγουρα ο πατέρας της δεν τους αγαπά, μα δεν την νοιάζει, γιατί άμα μεγαλώσει θα φύγει, θα αγοράσει ένα μεγάλο σπίτι στους ουρανοξύστες και θα ζήσει για πάντα εκεί ψηλά ευτυχισμένη. Μπορεί, μόνο τη μάνα της να πάρει μαζί. Θα της φτιάξει και δικό της δωμάτιο. Μπερδεύει ακόμη τα γράμματα η χαζούλα και θα ντρέπεται να της γράφει, αν μείνει μακριά της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News