Εξαρθρώθηκε σπείρα εμπορίας βρεφών κι εγώ σκέφτομαι πόσο κοστίζει μια τσάντα Louis Vuitton. Γνωρίζω μια κυρία, που για να αποκτήσει την πολυπόθητη τσάντα μπαίνει σε λίστα αναμονής. Πληρώνει ευχαρίστως, όταν έρχεται η σειρά της, το πανάκριβο ποσό της αγοράς της, που κέρδισε με τον ιδρώτα του προσώπου της. Αφού σε αυτήν την τσάντα -έχει πολλές Louis Vuitton στη συλλογή της- έχει "επενδύσει" όχι μόνο την κοινωνική της άνοδο αλλά και το υπαρξιακό της κενό. Επιπλέον η τσάντα τής παρέχει την ψυχολογική ασφάλεια να αποθηκεύει σε αυτήν όλα της τα χρυσά κοσμήματα, όταν λ.χ. έχει στο σπίτι της μπογιατζήδες.

Μια φορά μάλιστα που η εν λόγω κυρία ήρθε αντιμέτωπη με κακοποιά στοιχεία, που απείλησαν να της αρπάξουν την τσάντα, διακινδύνευσε τη ζωή της και έσωσε την τσάντα -και το περιεχόμενό της- από τους επίδοξους ληστές. Το περιστατικό πέρασε στον Τύπο, χωρίς αναφορά στο περιεχόμενο της τσάντας, με προβολή της "αγωνιστικότητας" και "μαχητικότητας" της κυρίας. Ο κόσμος θαύμασε την αποφασιστικότητα και τον "τσαμπουκά" της κυρίας και συγχρόνως την αξία της τσάντας της (η τσάντα αξίζει πιο πολύ και από τη ζωή της). Καθότι η κυρία αυτή δουλεύει σκληρά, για να δικαιούται την τσάντα της.

Η κυρία αυτή όντας πολιτευομένη, εκλεγμένη και σε θέση εξουσίας, δουλεύει σκληρά για να εδραιώσει την καλή φήμη της και να επαυξήσει τον πλούτο της. Πρόκειται για μια κοινωνική, ευγενική και γλυκομίλητη κυρία, με πλούσιο βιογραφικό, καταξιωμένη και προβεβλημένη, σύζυγο πετυχημένου επαγγελματία, μητέρα παιδιών, "φίλη" και γνωστή πολλών ισχυρών και μη ισχυρών συμπατριωτών μας. Με αυτό το προφίλ και στάτους δεν είναι καθόλου επικίνδυνο γι' αυτήν να εμπλέκεται σε "αγαθοεργίες".

Αν, ας πούμε, μια γυναίκα -μεσαίας ή ανώτερης οικονομικά τάξης- που αδυνατεί να τεκνοποιήσει, θέλει να "υιοθετήσει" -κοινώς να "αγοράσει"- παιδί, η κυρία αυτή -λόγω της θέσης της και των "διασυνδέσεών" της- είναι ο "σύνδεσμος" με τη "σπείρα" των εμπόρων βρεφών ή ο "κράχτης" στο παραμάγαζο ή η "εγγύηση" ασφάλειας και ατιμωρησίας για το συγκεκριμένο κύκλωμα. Στην αντίληψή μου υπέπεσαν δυο ανάλογα περιστατικά. Στο ένα μάλιστα, που αφορά συγγενικό μου πρόσωπο, η τιμή που ζητήθηκε για την πώληση του βρέφους ήταν 30.000 ευρώ. Δεν θα σας πω περισσότερα στοιχεία για την αμαρτωλή αυτή ιστορία, ούτε φυσικά ονόματα. Ψευδή και συκοφαντικά θα θεωρούνταν -και δικαίως- αφού χωρίς "επίσημα" και "ακριβή" στοιχεία δεν στοιχειοθετείται καταγγελία.

Ο συγγενής μου δεν είναι ούτε ηλίθιος, ούτε "ήρωας" ώστε να προσπαθήσει να καθαρίσει την κόπρον με "αφρόλουτρο". Ως εκ τούτου δεν καταγγέλλω τα αδικήματα λόγω έλλειψης επαρκούς τεκμηρίωσης. Αυτό που λίγο πολύ όλοι γνωρίζουν είναι πως η τσιμπίδα του νόμου συνήθως πιάνει τα μικρά ψαράκια, ενώ τους καρχαρίες τους αφήνει να κατασπαράσσουν τα αθώα ή ανυπεράσπιστα θύματά τους. Το μόνο που μπορώ -σ' αυτή την ιστορία- να πράξω είναι να μοιραστώ μαζί σας μια ακόμη απορία μου-απάντηση στο δικό μoυ ερώτημα:

Μια τσάντα Louis Vuitton δεν κοστίζει μόνο το αναγραφόμενο ποσό πώλησης από τον κατασκευαστή της; Μια τσάντα κοστίζει ανθρώπινες ζωές; Μια τσάντα Louis Vuitton κοστίζει ατιμώρητα εγκλήματα;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News