Βρισκόμαστε στην 6η Λεωφόρο του Μανχάταν στην καρδιά της Νέας Υόρκης. Η ημέρα είναι Τρίτη 3 Απριλίου του 1973. Κάποια στιγμή ένας κύριος με κοστούμι και γραβάτα και βλέμμα σπινθηροβόλο σταματάει να περπατάει και αρχίζει να μιλάει σε ένα περίεργο μαραφέτι που κρατάει στο χέρι του. «Γεια σου Τζόελ, είμαι ο Μάρτιν Κούπερ» ακούγεται να λέει. «Γεια σου Μάρτιν» απαντάει μια φωνή μέσα από αυτό το ογκώδες αντικείμενο που μοιάζει με φορητό ασύρματο, έχει μήκος 23 εκατοστά και ζυγίζει περισσότερο από ένα κιλό. «Σε καλώ από ένα φορητό τηλέφωνο, από ένα πραγματικό φορητό τηλέφωνο, κινητό, χωρίς καλώδιο!» αναφωνεί εκείνος. Ακολουθούν μερικά δευτερόλεπτα σιωπής, καθώς ο συνομιλητής του στην άλλη άκρη της… «γραμμής» γνωρίζει πως μέσω αυτού του τηλεφωνήματος ο κύριος Μάρτιν Κούπερ αναδείχτηκε νικητής σε μια τεχνολογική κούρσα που είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν.

Η σύντομη αυτή συνομιλία σήμανε την έναρξη της εποχής της κινητής τηλεφωνίας. Αλλά εκείνο το μουντό ανοιξιάτικο πρωινό, μεταξύ των περαστικών μιας κεντρικής λεωφόρου της αμερικανικής μητρόπολης, ούτε ο Μάρτιν Κούπερ μπορούσε να φανταστεί τι θα επακολουθούσε, έως σήμερα, μετά την ολοκλήρωση του πρώτου τηλεφωνήματος που πραγματοποιήθηκε ποτέ στην ιστορία από ένα ασύρματο τηλέφωνο. Επρόκειτο, σίγουρα, για μια προμελετημένη και αδίστακτη κίνηση, δεδομένου ότι ο ηλεκτρολόγος μηχανικός της Motorola επέλεξε να πραγματοποιήσει αυτήν την πρώτη ιστορική κλήση, πληκτρολογώντας τον αριθμό του Τζόελ Ενγκελ, του επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας ενός άλλου αμερικανικού κολοσσού των τηλεπικοινωνιών, της AΤ&Τ.

Αμφότεροι οι μηχανικοί εργάζονταν επί μήνες για τον σχεδιασμό και την κατασκευή μιας κινητής τηλεφωνικής συσκευής. «Αλλά ο Ενγκελ και η ομάδα του στο Bell Labs σκεφτόντουσαν να εγκαταστήσουν τη φορητή συσκευή στο εσωτερικό των αυτοκινήτων. Αυτό, όμως, θα είχε ως αποτέλεσμα να είμαστε εγκλωβισμένοι όχι μόνον στο σπίτι και στα γραφεία μας, αλλά και μέσα στα αυτοκίνητα» θυμάται σήμερα ο Μάρτιν Κούπερ. «Για μένα δεν είχε κανένα νόημα. Αυτό που έπρεπε να κάνουμε ήταν να εφεύρουμε την κατάλληλη τεχνολογία ώστε να μπορούν οι άνθρωποι να μιλάνε από οπουδήποτε, δίχως κανέναν φυσικό περιορισμό» προσθέτει. Παραβλέποντας, ενδεχομένως, ότι σήμερα, 45 χρόνια μετά, ο κίνδυνος να εγκλωβιστεί κανείς όχι στο σπίτι ή στο γραφείο του, αλλά στην οθόνη του κινητού τηλεφώνου του είναι μεγαλύτερος από ποτέ.

Επί τρεις μήνες ο Κούπερ και οι συνεργάτες του εργάζονταν νυχθημερόν με στόχο να ξεπεράσουν τους ανταγωνιστές τους. Και τα κατάφεραν τελικά χάρη στο «DynaTAC», μια άκομψη τηλεφωνική συσκευή η οποία, ωστόσο, εκείνο το πρωί της 3ης Απριλίου του 1973 λειτούργησε στην εντέλεια. Χρειάστηκαν, όμως, δέκα ακόμα χρόνια για να σχεδιαστεί, να κατασκευαστεί και να κυκλοφορήσει στην αμερικανική αγορά το πρώτο «DynaTΑC 8000Χ» αξίας, σήμερα, 10.000 δολαρίων, ενώ το 1989 ήρθε η σειρά του αισθητά μικρότερου «MicroTAC». Αίσθηση προκάλεσε στη συνέχεια η Nokia με το «3210» για να απαντήσει στη συνέχεια η Motorola με το λεπτότατο «Razr». Και ο ανταγωνισμός μεταξύ των πρωτοπόρων της κινητής τηλεφωνίας συνεχίστηκε έως την ημέρα που έκαναν την εμφάνισή τους τα πρώτα smartphones στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ξεκινώντας από την Ιαπωνία.

Ολα, ωστόσο, άλλαξαν άρδην το 2007, όταν ο Στιβ Τζομπς παρουσίασε το πρώτο iPhone, προκαλώντας επανάσταση όχι μόνον στις τηλεπικοινωνίες, αλλά και στην καθημερινότητά μας. Αρκεί μόνο να σημειωθεί ότι εάν πριν από μια δεκαετία σε όλον τον κόσμο είχαν πουληθεί περί τα 120 εκατομμύρια κινητά τηλέφωνα, το 2017 πουλήθηκαν περισσότερα 1,5 δισ. «έξυπνα» κινητά. Οσον αφορά τον πρωτοπόρο Μάρτιν Κούπερ, χαίρει άκρας υγείας και στην ηλικία των 89 ετών δηλώνει φανατικός οπαδός του Twitter, μέσω του οποίου και επικοινωνεί…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News