1490
| Creative Protagon

Ο «διάλογος» δύο ομιλιών

Αλέκος Παπαναστασίου Αλέκος Παπαναστασίου 23 Νοεμβρίου 2016, 17:21

Ο «διάλογος» δύο ομιλιών

Αλέκος Παπαναστασίου Αλέκος Παπαναστασίου 23 Νοεμβρίου 2016, 17:21

Η ακτινογραφία των δύο ομιλιών καταλήγει σε έναν αυθαίρετο μεν αλλά πολύ αποκαλυπτικό υποθετικό «διάλογο» των δύο ανδρών. Που παρά τις επιμέρους διαφωνίες τους επιβεβαιώνεται ότι σε βασικές γραμμές ανήκουν στο ίδιο στρατόπεδο, το λεγόμενο «μέτωπο της λογικής».

Για τις αντιστάσεις της κοινωνίας στην πραγματικότητα

Μητσοτάκης
Aκόμη και σήμερα, υπάρχει μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού που δυσκολεύεται να δει την πραγματικότητα κατάματα.  Και το καταλαβαίνω. (…)  Αναγνωρίζω ότι δεν είναι εύκολο να παραδεχθείς το λάθος σου.  Δεν είναι εύκολο να δεχθείς ότι εξαπατήθηκες.

Βενιζέλος
Το πρόβλημα της χώρας είναι πρωτογενώς κοινωνικό και πολιτικό. Έχουμε μια κοινωνία που ανθίσταται. Μια κοινωνία που ζητάει την αλήθεια και μετά ψηφίζει με άνεση και κατ’ επανάληψη το πιο ωμό και απλοϊκό ψέμα.

Για τον «μετα-λαϊκισμό»

Μητσοτάκης
Χρειάζεται να εφεύρουμε μια «πολιτική του Μετα-Λαϊκισμού». Δεν αρκεί να βασιστούμε αυτάρεσκα στην ιδεολογική ανωτερότητα των ιδεών μας.  Ούτε να πιστεύουμε ότι, επειδή όλοι συμφωνούμε μεταξύ μας σε αυτή την εκδήλωση, έχουμε κερδίσει και την εμπιστοσύνη της σιωπηλής πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας.

Βενιζέλος
Τώρα που πρέπει να περάσουμε σε μια «μετα-μνημονιακή» εποχή και είναι μεγάλο στοίχημα αν θα μπορέσουμε να την καταστήσουμε και «μετα-λαϊκιστική».

Για τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην «επόμενη μέρα»

Μητσοτάκης
Ισως κάποιοι σπεύσουν να μιλήσουν για αναβίωση των διαιρέσεων του περυσινού δημοψηφίσματος, θέλω να τονίσω με έμφαση ότι η δική μου συνειδητή προσπάθεια είναι να υπερβούμε εκείνες τις διαιρέσεις. Να απευθυνθούμε στο σύνολο της κοινωνίας, αφήνοντας πίσω διαχωρισμούς που έβλαψαν τη χώρα και  ξεπεράστηκαν από τις εξελίξεις.

Βενιζέλος
Πρέπει να υπάρχουν θεσμικές εγγυήσεις και προϋποθέσεις συμμετοχής. Και αυτό αφορά και τον ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν προβλέπω ότι θα αποδεχθεί τη συμμετοχή του σε μία πανεθνική προσπάθεια, αλλά πρέπει να προσκληθεί ο ηττημένος εκλογικά ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο έχουν καταλογιστεί οι ευθύνες του οι ιστορικές. Αυτό κάναμε και το 2012.

Για τη μεταρρυθμιστική αδράνεια

(Ο απαισιόδοξος Βενιζέλος και ο αισιόδοξος Μητσοτάκης)

Μητσοτάκης
Είναι αλήθεια ότι διαμορφώνεται σήμερα στην ελληνική κοινωνία ένα ισχυρό ρεύμα αλλαγής. Ένα ρεύμα που οφείλουμε όμως να αξιοποιήσουμε θετικά και παραγωγικά.  Όχι μόνο ως ένα πρόσκαιρο σύμπτωμα αντίδρασης στην πιο αποτυχημένη Κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση και μετά.  Αλλά ως ένα θετικό ρεύμα δημιουργικής επανάστασης.

Βενιζέλος
Τα επτά χρόνια που πέρασαν, επτά χρόνια πάρα πολύ δύσκολα, ήταν και επτά χρόνια που ανέδειξαν την αμφιθυμία που υπάρχει και εκδηλώνεται με πάρα πολλούς τρόπους, ακόμα και σε εκείνο το μειοψηφικό ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας που έχει συνείδηση των προβλημάτων και της σημασίας να υιοθετήσεις το μεταρρυθμιστικό πρόταγμα.

Για την περίοδο Καραμανλή

Μητσοτάκης
Για την περίοδο 2007 – 2015 κάθε τι είχε και έχει τη σημασία του. Πολιτικές αποφάσεις που λήφθηκαν εγκαίρως ή μη, μεταρρυθμίσεις που ολοκληρώθηκαν ή εγκαταλείφθηκαν στη μέση, υποσχέσεις που δόθηκαν και δεν τηρήθηκαν, όλα συνέτειναν στην διαμόρφωση του παρατεταμένου ελληνικού δράματος που συνεχίζουμε να ζούμε.

Βενιζέλος
Τότε (σ.σ.: το 2008) κάποιοι έλεγαν πως στην Ελλάδα είμαστε μια όαση. Ότι αρκεί το παράλληλο σύμπαν των παρεμβάσεων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα με 28 δις ενίσχυσης στις τράπεζες που δεν θα επιβαρύνουν ούτε το δημοσιονομικό έλλειμμα ούτε το δημόσιο χρέος.

Για την επιστροφή στην κοινωνία και τις ζυμώσεις

Μητσοτάκης
Πρέπει να ακούσουμε το βουβό πόνο μιας τραυματισμένης κοινωνίας και να χτίσουμε βήμα βήμα, λιθαράκι λιθαράκι, σχέσεις εμπιστοσύνης.  Και αυτό δεν θα γίνει μόνο στα αμφιθέατρα των παρουσιάσεων βιβλίων ή σε συνάξεις ανθρώπων που σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο.  Θα γίνει εκεί που ζυμώνεται η κοινωνία. Στους χώρους δουλειάς, στις σχολικές επιτροπές, στους νέους αγροτικούς συνεταιρισμούς, στις συνάξεις των startuppers, αλλά και στους χώρους των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, που ασχολούνται με αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.

Βενιζέλος
Το σύνολο των πραγματικά δημοκρατικών, των πραγματικά φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων πρέπει να αγωνιστεί για να κινητοποιήσει τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας και της οικονομίας, σε κεντρικό και σε περιφερειακό επίπεδο. Γιατί το ζήτημα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι μόνον ή πρωτίστως πολιτικό.  Είναι εν τέλει πολιτικό, αλλά είναι  πρωτίστως κοινωνικό, αφορά την αγορά, αφορά όλους αυτούς που με κάποιο τρόπο μπορούν να συμπράξουν δημιουργικά στην προσπάθεια αυτή.

Για την συστράτευση του χώρου

Μητσοτάκης
Τώρα είναι η ώρα να δουλέψουμε. Δεν υπάρχει χρόνος για απογοήτευση, δεν υπάρχει χώρος για μιζέρια και μισαλλοδοξία. Δεν υπάρχει περιθώριο για σιωπή και απάθεια. Γιατί έτσι προχωρούν οι λαοί, έτσι ωριμάζουν οι κοινωνίες.

Βενιζέλος
Και οι συσχετισμοί είναι πάρα πολύ δύσκολοι γιατί έχεις έναν μικρό πυρήνα αποφασισμένο και αποφασιστικό που πρέπει να σύρει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Πρέπει να το κινητοποιήσει όμως.  Γιατί από ένα σημείο και μετά δεν μπορεί να το κουβαλάει. Πρέπει αυτό να συμπράξει, να συμμετάσχει.

Για την χαμένη ευκαιρία του 2015

Μητσοτάκης
Στην αρχή του 2015, για πρώτη φορά ύστερα από χρόνια, η συγκυρία στην Ευρώπη ήταν ευνοϊκή.  (…) Το 2015, ήταν το πρώτο έτος με μηδενικό κόστος χρήματος στην Ευρώπη. Το ευρώ είχε σταματήσει να ανατιμάται δίνοντας ώθηση σε εξαγωγές. Το πετρέλαιο ήταν φθηνό. Και, αντί η χώρα μας να αδράξει αυτή τη μοναδική ευκαιρία, η Ελλάδα παρέμεινε μόνη της, κλεισμένη έξω από την ευρωπαϊκή ανάκαμψη.

Βενιζέλος
Ώσπου έφτασε πια η τομή του Ιανουαρίου του 2015 τη στιγμή που ήμασταν λίγα μέτρα πριν την αλλαγή status, από την περιβόητη μετάβαση στην προληπτική πιστωτική γραμμή η οποία είχε τεράστια συμβολική αξία.

Για τα δημοσιονομικά

Μητσοτάκης
Τον Νοέμβριο του 2008, (σ.σ.: ο Γιώργος Παγουλάτος) εξηγεί γιατί η δήθεν Κεϋνσιανή άποψη των παροχών μέσω της αύξησης των δαπανών, όχι μόνο δεν θα έβγαζε την Ελλάδα από την κρίση, αλλά θα την βύθιζε ακόμη βαθύτερα.

Βενιζέλος
Το μεγάλο θέμα της ελληνικής κοινωνίας, της ελληνικής οικονομίας, της ελληνικής διοίκησης είναι το κανονικό κράτος, η ελεύθερη ανταγωνιστική αγορά, οι μεταρρυθμίσεις. Και βέβαια έτσι θα μπορέσουμε να λύσουμε και τα μεγάλα προβλήματα της δημοσιονομικής υπερβολής.

Για την «επόμενη μέρα» και την σχέση με το «χθες»

Μητσοτάκης
Ο στόχος δεν μπορεί να είναι μόνο να είμαστε καλύτεροι από τους προηγούμενους. Πρέπει να βάλουμε τον πήχη πολύ πιο ψηλά. (…) Για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται μια γενναία και δημιουργική ρήξη με το παρελθόν μας.  Ένα είναι βέβαιο:  Δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε το αύριο με τα εργαλεία και το λεξιλόγιο του χθες

Βενιζέλος
Η λύση στο μετά το 2016 δεν είναι η επιστροφή στο πριν το 2009

Περί αυτοδυναμίας της ΝΔ και συστράτευσης

Μητσοτάκης
Είναι γεγονός ότι στη Νέα Δημοκρατία έλαχε ο κλήρος να ηγηθεί αυτής της πανστρατιάς. Είμαστε έτοιμοι να γίνουμε καταλύτες της. Γιατί και εμείς αλλάζουμε και μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Είναι, όμως, απαραίτητη και η συστράτευση όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που στέκονται απέναντι στην ανευθυνότητα και τον τυχοδιωκτισμό της σημερινής Κυβέρνησης.

Βενιζέλος
Θα στενοχωρήσω τον συνομιλητή μου τον Κυριάκο Μητσοτάκη, λέγοντας ότι δεν μπορεί να είναι η λύση η επιστροφή σε μια μονοκομματική αυτοδύναμη κυβέρνηση η οποία θα έχει συναινετική διάθεση και η οποία θα κινητοποιήσει την κοινωνία. Δεν γίνεται αυτό.

Για τον κοινωνικό διχασμό

Μητσοτάκης
Γνωρίζω καλά πως σε κάποιους δεν θα μπορέσουμε να απευθυνθούμε. Γιατί δεν θα αντιμετωπίσουμε το λαϊκισμό στρογγυλεύοντας τον πολιτικό μας λόγο.

Βενιζέλος
Οι διαιρέσεις του εξ υφαρπαγής δημοψηφίσματος  του Ιουλίου του 2015, το 60 – 40, δεν είναι διαιρέσεις επιπόλαιες, συγκυριακές και φευγαλέες.  Αποτυπώνουν βαθύτερες καταστάσεις και αντιστάσεις της ελληνικής κοινωνίας και θέλει πολύ μεγάλη προσπάθεια να διαμορφώσεις τώρα της κοινωνικές προϋποθέσεις μια μετα-μνημονιακής στρατηγικής.

Για την «αντι-συστημική» ψήφο

Μητσοτάκης
Πρέπει να διδαχτούμε από τη μαζική απονομιμοποίηση των πολιτικών, οικονομικών, μιντιακών και ακαδημαϊκών ελίτ.

Βενιζέλος
Στις ΗΠΑ η μεσαία τάξη είναι αυτή που έκανε την απροσδόκητη για μας τους ευρωπαίους επιλογή. Δεν την έκαναν τα στρώματα τα εκτός «λευκής» κοινωνίας τα οποία είναι στο περιθώριο, εκτός του πολιτικο

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...