Ο αντιπρόεδρος του Ντόναλντ Τραμπ, Τζέι Ντι Βανς, δήλωσε απερίφραστα ότι το κίνημα ΜΑGA σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τη δολοφονία του αγαπημένου της «ινφλουένσερ» Τσάρλι Κερκ για να στοχοποιήσει συγκεκριμένους φιλελεύθερους θεσμούς («δηλαδή αριστερούς» όπως σχολίασε η Corriere della Sera), ώστε να τους χτυπήσει εκεί που τους πονάει: στα λεφτά.

Δεν ήταν τυχαίο, συνέχισε ο Τζανλούκα Μερκούρι, ότι ο Βανς ανακοίνωσε την πρόθεσή του να τερματίσει τη «γενναιόδωρη φορολογική μεταχείριση» που απολαμβάνουν «αριστεροί οργανισμοί» όπως το Open Society Foundation του Τζορτζ Σόρος και το Ford Foundation. Η κατηγορία είναι ότι χρηματοδότησαν τη δημοσίευση «ενός αηδιαστικού άρθρου» στο περιοδικό The Nation, «που είναι ο ακρογωνιαίος λίθο της αμερικανικής Αριστεράς». Το άρθρο αυτό, ισχυρίστηκε ο Βανς, γράφτηκε «για να δικαιολογήσει τον θάνατο του Κερκ».

Υπάρχουν πολλά πίσω από αυτά τα λόγια, και όλα αφορούν άμεσα εμάς τους Ευρωπαίους. Πρώτα, όμως, ας παραθέσουμε τα γεγονότα. Το εν λόγω κείμενο δημοσιεύθηκε στο The Nation την περασμένη Πέμπτη από την Τζόαν Γουόλς, την έγκριτη φιλελεύθερη δημοσιογράφο και πρώην στέλεχος του CNN. Στο άρθρο, που είχε τίτλο «Ας μην ξεχνάμε ποιος ήταν πραγματικά ο Τσάρλι Κερκ», η Γουόλς προέβλεψε ότι η Δεξιά θα επέρριπτε την ευθύνη για τη δολοφονία στην αντιπολίτευση.

Εγραψε ότι θα το κάνει, όπως άλλωστε και συνέβη, ανεξάρτητα από τη στάση που θα υιοθετήσει η αντιπολίτευση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Γουόλς θεωρεί άνευ νοήματος τους φόρους τιμής που αποτίουν στον Κερκ φιλελεύθεροι δημοσιογράφοι, όπως ο Εζρα Κλάιν, ο οποίος κρύβει επιμελώς «ποιος ήταν πραγματικά ο Κερκ».

Η Γουόλς θεωρεί ότι ο Κερκ, ως ηγέτης του Turning Point, ενός… υποκινήματος των MAGA, εξέφραζε την εξτρεμιστική αντίληψη της Δεξιάς περί λευκής υπεροχής. Εγραψε ότι ο δολοφονηθείς ίδρυσε την ομάδα Professor Watchlist, η οποία ήταν αφιερωμένη στον εντοπισμό ακαδημαϊκών που ο ίδιος πίστευε ότι έκαναν διακρίσεις εις βάρος συντηρητικών απόψεων και φοιτητών, απειλώντας μάλιστα ορισμένα μέλη του διδακτικού προσωπικού.

Εγραψε ακόμη ότι ο Κερκ έκανε τακτικά επιθέσεις στην κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+ με τον ισχυρισμό πως ο νόμος του Θεού λέει ότι οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να λιθοβολούνται μέχρι θανάτου. Η Γουόλς έγραψε επίσης ότι ο Κερκ θεωρούσε τον νόμο περί πολιτικών δικαιωμάτων τεράστιο λάθος και αποκαλούσε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «απαίσιο άτομο».

Τι άλλο έκανε, κατά τη Γουόλς, ο Κερκ; Χλεύασε την επίθεση εναντίον του συζύγου τής Νάνσι Πελόζι, το 2023, και πρότεινε κάποιος να πληρώσει την εγγύηση για να βγει ο δράστης από τη φυλακή. Επιπλέον, προσπάθησε να συνδέσει τον κυβερνήτη της Μινεσότα, Τιμ Γουόλς, με τη δολοφονία της στενής του φίλης και γερουσιαστή της Πολιτείας, Μελίσα Χόρτμαν.

Η αρθρογράφος του The Nation υποστήριξε ότι το άρθρο του Κλάιν διαστρέφει την πραγματικότητα υποστηρίζοντας ότι ο Κερκ ήταν δημοκρατικό στοιχείο επειδή εμφανιζόταν στις πανεπιστημιουπόλεις και μιλούσε στον κόσμο. Η Γουόλς υποστήριξε τη θέση ότι ο Κερκ διαφωνούσε με ανθρώπους που ο ίδιος είχε επιλέξει και ήταν ανενημέρωτοι, άρα τους εκμεταλλευόταν. «Ισως ήταν καλός οικογενειάρχης, όμως ήταν και μοχθηρό τρολ».

Αυτό το άρθρο της Γουόλς στο The Nation (το οποίο καταλήγει με τη φράση «ο Κερκ είπε και έκανε πολλά απαράδεκτα πράγματα, αλλά δεν άξιζε να πεθάνει») τράβηξε αμέσως την προσοχή της Δεξιάς στα social media και κατόπιν ο Βανς το κατηγόρησε ότι δικαιολογεί τη δολοφονία. Κραυγαλέο ψέμα, σχολίασε ο συντάκτης της Corriere, το οποίο δείχνει ότι η Δεξιά είναι πρόθυμη να εκμεταλλευθεί στο έπακρο την τραγωδία του Κερκ και ότι η ίδια είναι αυτή που στοχοποιεί άλλους, όπως τον φιλάνθρωπο Τζορτζ Σόρος, χορηγό των φιλομεταναστευτικών ΜΚΟ και του παγκόσμιου προοδευτισμού σε διάφορες μορφές.

Για τη Δεξιά ο Σόρος, συνέχισε ο Μερκούρι, ενσαρκώνει την αναξιοπιστία των αριστερών ελίτ, τον οπορτουνισμό τους, την ασυνειδησία τους, το μίσος τους για τον λαό. Ο ηλικιωμένος Κροίσος είναι η προσωποποίηση όλων των αντιδραστικών στερεοτύπων, ο κύριος εχθρός.

Ο τραμπισμός, έγραψε η Corriere, εμπνέεται από τον Βίκτορ Ορμπαν, πρωθυπουργό της Ουγγαρίας, και από την αντιδημοκρατική διακυβέρνησή του. Σχεδιασμένος στόχος του Βανς και των άλλων τραμπιστών είναι η κατάργηση των ελέγχων και των ισορροπιών της αμερικανικής δημοκρατίας. Εχουν πρότυπο τον Ορμπαν, ο οποίος, μέσω των διορισμών ημετέρων και της εύνοιας που προσφέρει σε φίλους του επιχειρηματίες, ελέγχει τη δημόσια διοίκηση, τα media, τη Δικαιοσύνη.

Ε, αυτό ακριβώς κάνει και η κυβέρνηση Τραμπ από την πρώτη μέρα που ανέλαβε. Ο Ορμπαν επετέθη στον Σόρος, έτσι και ο Τραμπ επιτίθεται τώρα στον Σόρος. Μάλιστα, αυτή ήταν η πρώτη ενέργειά του στη μετα-Κερκ εποχή. Ο Τραμπ εφαρμόζει το μάθημα του Ορμπαν και στην περίπτωση του Σόρος.

Ο Μερκούρι στάθηκε στον Ορμπαν: «Ολοι γνωρίζουν ότι η στάση του συνιστά και ένα είδος πατροκτονίας, αφού από το 1989 έως το 1990 σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Pembroke College της Οξφόρδης χάρις σε υποτροφία του Ιδρύματος Σόρος. Το σημείο καμπής ήρθε με μια συνάντηση των Ορμπαν-Νετανιάχου το 2008. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός συμβούλεψε τον φιλόδοξο Ούγγρο να προσλάβει τους συμβούλους του, Αρθουρ Φίνκστάιν και Τζορτζ Ελι Μπίρνμπαουμ, οι οποίοι χάρισαν στον Νετανιάχου την εκλογική νίκη επί του Σιμόν Πέρες το 1996. Αυτοί οι δύο είναι, όπως επεσήμανε ο Φραντσέσκο Καταλούτσο του Ιδρύματος Γκαρίβο [σ.σ.: εβραϊκό ίδρυμα του Μιλάνου], ειδικοί στην αρνητική ψήφο. Αν οι άνθρωποι είναι καταλλήλως φοβισμένοι, ψηφίζουν κατά κάποιου και όχι υπέρ του.

»Ας έχουμε αυτό το μάθημα κατά νου, διότι είναι εξαιρετικά επίκαιρο. Γεγονός πάντως είναι ότι μετά την εκλογική νίκη του ο Ορμπαν μετέτρεψε όλο και περισσότερο τον Σόρος σε αποδιοπομπαίο τράγο, με προπαγάνδα όλο αντισημιτικά υπονοούμενα. Ο Καταλούτσο λέει ότι οι σύμβουλοι του Ορμπαν εφηύραν έναν νέο εχθρό, ουγγρικής καταγωγής, τον Τζορτζ Σόρος, τον οποίον από τη δεκαετία του ’90 κιόλας συνόδευαν φήμες για μυστικές μοχλεύσεις με σκοπό τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας.

»Αυτές οι φήμες ήθελαν τον Σόρος αρχιτέκτονα και καθοδηγητή της σκιώδους κυβέρνησης που αποσκοπεί στην απογύμνωση της Δύσης από την ταυτότητά της, έναν σατανικό εχθρό. Στο web υπάρχουν γελοιογραφίες του που δεν τον χαρακτηρίζουν ρητώς εβραίο, προβάλλουν όμως όλα τα χαρακτηριστικά του εβραϊκού στερεότυπου».

Υστερα από αυτή τη γενική αναφορά στον Σόρος, δοσμένη από το στέλεχος του μιλανέζικου εβραϊκού ιδρύματος μέσω του Μερκούρι, το σημείωμα της Corriere ασχολήθηκε με τον τρόπο που και η ιταλική Δεξιά αντιμετώπισε τον Κροίσο. Τα αντανακλαστικά κατά του Σόρος, που τώρα ανέπτυξε ο Βανς, έχουν ενεργοποιηθεί στην Ιταλία εδώ και χρόνια. Μάλιστα, αφότου η Δεξιά ανέλαβε την εξουσία, έγιναν επίμονα.

Εκτός από τα δημοσιεύματα που θέλουν τον Σόρος κρυμμένο πίσω από μηχανορραφίες, ο φιλάνθρωπος εμφανίζεται τακτικά στις ομιλίες ευρωπαίων και ιταλών ηγετών, από τη Λεπέν μέχρι τον Σαλβίνι και τη Μελόνι. Ο Μερκούρι έγραψε ότι και μόνο η φιλελεύθερη δέσμευση του Σόρος (είναι χρηματοδότης και του Human Rights Watch, αλλά και της Διεθνούς Αμνηστίας) αρκεί για να τον καταστήσει αντιδημοφιλή στην ιταλίδα πρωθυπουργό, η οποία κατά τα λοιπά προσπαθεί να σβήσει το δικό της εξτρεμιστικό παρελθόν.

Τη Μελόνι, προτού εκλεγεί, την είχε κατηγορήσει η εβραϊκή κοινότητα του Μιλάνου για αντισημιτισμό, λαμβάνοντας αφορμή από δήλωσή της κατά του Σόρος, αφού η νυν πρωθυπουργός τότε τον είχε χαρακτηρίσει τοκογλύφο. Ομως τώρα, κατέληξε ο Μερκούρι, πολλά έχουν αλλάξει. Η συμμαχία των Βανς-Τραμπ με τον Ορμπαν και με τον Νετανιάχου είναι τόσο ισχυρή, που έχει συμπήξει τη «Διεθνή των Κυρίαρχων». Το σταθερό σημείο, όμως, αυτό που δεν εξαφανίζεται ποτέ, είναι η εμμονή όλων τους με τον Τζορτζ Σόρος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News