Πέντε ημέρες πέρασαν από την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να ορίσει δύο «παιδονόμους» (εδώ), τον γραμματέα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Τζανακόπουλο και τη γραμματέα της ΚΟ του κόμματος Ολγα Γεροβασίλη, για να ελέγχουν το τι γράφεται και λέγεται εκτός γραμμής στην αξιωματική αντιπολίτευση σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το «φαινόμενο Τσακαλώτος», και ο πρώην υπουργός Οικονομικών επανήλθε.

Αυτή τη φορά, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν στρέφεται ευθέως κατά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο η συνέντευξη που δίνει στο «Βήμα της Κυριακής» και στον Άρη Ραβανό, έχει χαρακτηριστικά απάντησης προς την ηγεσία και προς τον τρόπο που θέλει ο κ. Τσίπρας να ανατάξει το κόμμα μετά τις συντριβές του ’19.

Η εφημερίδα, γράφει ότι ο κ. Τσακαλώτος μιλάει «για όλους και για όλα» —δεν είναι ακριβές, ο α’ κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ δεν μιλάει πχ για τον Παύλο Πολάκη με τον οποίο βρίσκεται σε ανοιχτή αντιπαράθεση και θα είχε ενδιαφέρον να ακούσουμε την άποψή του για το ύφος και το ήθος του κατά Τσίπρα «αψύ Σφακιανού». Ωστόσο ο κ. Τσακαλώτος έχει όντως πολλά να πει για τις σχέσεις του με τον πρόεδρο του κόμματος και για το τι κόμμα φτιάχνει.

Στην ερώτηση αν μετά τον πρόσφατο «ανασχηματισμό» στο κόμμα, οπότε αφαιρέθηκε από τον κ. Τσακαλώτο η αρμοδιότητα του Τομεάρχη Οικονομικών (εδώ), βρίσκεται σε απόσταση από τον κ. Τσίπρα, ο πρώην υπουργός απαντά:

«Με εκφράζει η απάντηση που έδωσε ο Αλέξης στη ΔΕΘ. Συνεργαζόμαστε στενά. Προφανώς σε επιμέρους θέματα υπάρχουν διαφορετικές οπτικές, αλλά αυτό πιστεύω ότι θα έπρεπε να είναι αναμενόμενο. Ποτέ δύο άνθρωποι δεν μπορούν να συμφωνούν σε όλα τα θέματα».

Στην ερώτηση αν «απειλείται» από κάποιον στο κόμμα ο κ. Τσίπρας, και αν υπάρχει τάση αμφισβήτησής του ή υπάρχουν ενστάσεις για τη στρατηγική του, ο κ. Τσακαλώτος δίνει μια μάλλον διφορούμενη απάντηση —δεν αμφισβητείται ο πρόεδρος αλλά κάποια πράγματα ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να τα κάνει «διαφορετικά», ενδεχομένως μια παραπομπή στις πρόσφατες ενστάσεις του για τη ρητορική του κ. Τσίπρα (εδώ) κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Λέει ο κ. Τσακαλώτος:

«Καμία τέτοια τάση δεν υπάρχει. Οπως και κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο κόσμος αγαπά και προσβλέπει στον Αλέξη Τσίπρα. Στρατηγική είναι βαριά λέξη. Κανείς δεν την έχει στην τσέπη του και, στον βαθμό που μιλάμε για τον κοινωνικό ανασχηματισμό, την αναζητούμε όπως όλα τα κόμματα της Αριστεράς. Αν μιλάμε για πολιτική τακτική, υπάρχουν πράγματα που βλέπουμε ότι έχουν αποτελέσματα και πράγματα που θα μπορούσαμε ως κόμμα να κάνουμε διαφορετικά. Εξάλλου η πολιτική δεν είναι ούτε μονοσήμαντη ούτε στατική».

Ως προς το αν ο ΣΥΡΙΖΑ βιώνει μια κρίση ταυτότητας, ο κ. Τσακαλώτος απαντά:

«Πιστεύω στην ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, όχι μόνο γιατί με αυτές τις αξίες, με αυτές τις κοινωνικές εκπροσωπήσεις, με αυτή τη σχέση με τη μαχόμενη κοινωνία γίναμε κυβέρνηση, αλλά και γιατί με αυτή την ταυτότητα αντέξαμε στη συντηρητική παλινόρθωση και μας εμπιστεύθηκε σε αντίξοες συνθήκες στις τελευταίες εκλογές το 31,5% των ψηφοφόρων. Αλλωστε ένα κόμμα χωρίς ταυτότητα δεν έχει μέλλον, η πολιτική απεχθάνεται τα κενά. Ορισμένοι μάς καλούν να εγκαταλείψουμε αυτή την ταυτότητα και να υιοθετήσουμε την παλιά, της παλαιοκομματικής δικομματικής εναλλαγής. Αυτή δηλαδή που δεν δούλεψε και που ο κόσμος αποδοκίμασε και εγκατέλειψε. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Αντίθετα, η συγκυρία επιτάσσει να βγούμε μπροστά με πιο ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, και σε αυτό, νομίζω, διαφωνούν ελάχιστοι στον ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα είναι να ορίσουμε τι είναι ριζοσπαστικό στο σήμερα».

Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι η απάντηση που δίνει ο κ. Τσακαλώτος στο ερώτημα αν τον προβληματίζει που ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσεται σε αρχηγοκεντρικό κόμμα. Λέει σε αυτό το σημείο της συνέντευξης ο πρώην υπουργός:

«Βάζετε ένα θέμα που έχει ταλαιπωρήσει πολλές γενιές πολιτικών και ιστορικών. Βλέπετε, οι παραδοσιακοί ιστορικοί και κυρίως τα μέσα ενημέρωσης εξηγούν την ιστορική διαδρομή και τις καμπές της Ιστορίας ως προσωπική υπόθεση μεγάλων ηγετών όπως ο Τσόρτσιλ, ο Στάλιν, ο Ρούζβελτ ή – για την Ελλάδα – ο Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου. Δεν έχουν σημασία οι πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες. Τα μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να πείσουν τον Αλέξη να συμπεριφέρεται σαν τους άλλους. Αγνοούν ότι στις αποσκευές της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς υπάρχει έντονα η κριτική στην “προσωπολατρία” και κυρίως στις συνέπειές της. Δεν θυμούνται ότι το έργο το έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν και ότι στον χώρο μας η “προσωπολατρία” δεν βρίσκει γόνιμο έδαφος. Φυσικά δεν υποτιμώ τη συμβολή των προσωπικοτήτων, για παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ χρωστά στον Αλέξη την έννοια της κυβερνώσας Αριστεράς. Σε κάθε περίπτωση όμως το αρχηγικό κόμμα – που άλλωστε δεν είναι και στις προθέσεις του Αλέξη – είναι στα αζήτητα της Ιστορίας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News