Οι ισλαμιστές κάθε «ταξιαρχίας» (άλλοι έχουν δεσμούς με την Αλ Κάιντα, άλλοι με τον ISIS και άλλοι με την Τουρκία του Ερντογάν) εγκαταλείπουν την περιοχή του Ιντλίμπ στη Συρία, επειδή εκεί τους καταδιώκουν οι δυνάμεις του Ασαντ και οι Ρώσοι, και μεταφέρονται στη Λιβύη με σκοπό να υπερασπιστούν την «αναγνωρισμένη κυβέρνηση» της Τρίπολης και, φυσικά, τα τουρκικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο.

«Οι τζχιχαντιστικές ομάδες», γράφει και η ιταλική Repubblica, «είναι έτοιμες για πόλεμο στη Μεσόγειο» – και παραθέτει τη δήλωση του τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μελβούτ Τσαβούσογλου, σύμφωνα με την οποία «η Λιβύη είναι πιθανόν να γίνει μια δεύτερη Συρία».

Την υποτιθέμενη πρόθεση της Τουρκίας να αποτρέψει τέτοια εξέλιξη στη Λιβύη (τη «συριοποίησή» της, δηλαδή) στέλνοντας «σύρους μαχητές» εκεί, η ιταλική εφημερίδα τη χαρακτηρίζει «παράδοξη». Και επικαλούμενη «διάφορες πηγές» και «βίντεο που κυκλοφορούν» λέει ότι η Τουρκία έχει ήδη αρχίσει να στέλνει κόσμο κάτω. Τι κόσμο; Φανατικούς ισλαμιστές που φεύγουν από το Ιντλίμπ για να πολεμήσουν στο πλευρό του Φαγιέζ αλ Σαράζ, του προέδρου της «επίσημης» κυβέρνησης, προς αναχαίτιση της επίθεσης «των ανταρτών του Χαφτάρ». Το κουτί της Πανδώρας είναι ανοιχτό, λένε οι Ιταλοί, υποστηρίζοντας ότι η διασπορά των τζιχαντιστών στη Βόρεια Αφρική «θα μπορούσε να επηρεάσει αρκετές χώρες».

Στη συριακή επαρχία Ιντλίμπ (που γειτνιάζει με την Τουρκία) συγκεντρώθηκαν ισλαμιστές κάθε «κλήματος» και κάθε γκρούπας, φεύγοντας από πόλεις τις οποίες πρόσκαιρα είχε καταλάβει το «χαλιφάτο» του ISIS αλλά κατόπιν απελευθερώθηκαν και πλέον τελούν υπό τον έλεγχο των δυνάμεων του Ασαντ. Οι Ιταλοί αναφέρουν κάποια ομάδα με την επωνυμία «ταξιαρχίες Μουτασίμ» ως εξοπλισμένη από τις ΗΠΑ και κάποια άλλη με την επωνυμία «ταξιαρχία σουλτάνου Μουράτ» ως εξοπλισμένη από την Τουρκία. Οσον αφορά τον απλό λαό της περιοχής, βρίσκεται στο έλεος των ενόπλων τζιχαντιστών αλλά και των «βομβαρδισμών που επιχειρούν οι Ρώσοι και οι Σύροι» καθώς αυτοί «διεξάγουν την τελευταία επίθεσή τους στο Ιντλίμπ προς κατάληψή του».

Τη «μεταφορά τους στη Λιβύη» αποδέχτηκαν –όπως γράφει η Repubblica- οι τζιχαντιστές της γκρούπας «σουλτάνος  Μουράτ» και, επιπλέον, δύο άλλων «ταξιαρχιών» φανατικών με ανάλογα προσόντα, ιδεολογικά και επιχειρησιακά. Συριακές πηγές εξηγούν στους Ιταλούς ότι πάρε-δώσε μεταξύ ισλαμιστών από τη Λιβύη και ισλαμιστών από τη Συρία υπήρξε και το 2011 και το 2014. Μάλιστα είχε καθοριστεί και μισθοφορική αποζημίωση 2.000 δολαρίων τον μήνα. Τώρα, βάσει της εκτίμησης του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, 300 τζιχαντιστές από τη Συρία βρίσκονται ήδη στην Τρίπολη.

Η Repubblica αναφέρει ότι, στον αντίποδα των τζιχαντιστών, ομάδες Ρώσων αλλά και Αράβων θα υποστηρίξουν τον στρατό του Χαφτάρ. Εκτιμά δε ότι ο «τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως και στη Συρία, αντιμετωπίζει τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν». Ως παράδειγμα των τουρκικών φιλοδοξιών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου φέρνει τη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης περί στρατιωτικής συνεργασίας και άλλες ενέργειες «που εξοργίζουν την Ελλάδα».

Η επίσημη αποστολή τουρκικής βοήθειας στη Λιβύη θα ψηφιστεί από την τουρκική Εθνοσυνέλευση αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά, πιθανώς στις 2 Ιανουαρίου. Και, κατόπιν, στις 8 Ιανουαρίου, θα γίνει η συνάντηση Πούτιν – Ερντογάν. Το ότι γίνονται προσπάθειες για τη διοργάνωση μιας διάσκεψης κορυφής με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων στη Λιβύη κατά τη διάρκεια του Ιανουαρίου στο Βερολίνο φαίνεται να μην απασχολεί ιδιαίτερα τον Ερντογάν. Για ακόμη μια φορά ο «σουλτάνος» θέλει να συνομιλήσει για τη λιβυκή κρίση –όπως έκανε άλλωστε και για τη Συρία– κατ’ ιδίαν με τον Πούτιν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News