Οσοι είστε γονείς, παραδεχτείτε το: σας έχει φτάσει κι εσάς κάποιες φορές το παιδί σας σε σημείο να θέλετε να του χώσετε σφαλιάρα, ασχέτως αν δεν το κάνατε, διότι «δεν είναι σωστό». Η Μπριζίτ Μακρόν δεν άντεξε. Δεν ξέρω τι της έκανε το δικό της παιδί, όμως προφανώς την έφτασε στα όριά της. Και του τις έβρεξε. Το γεγονός ότι το δικό της «παιδί» τυγχάνει να είναι πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, είναι ένα θέμα, βέβαια. Οπως και ότι τους έπιασαν οι κάμερες. Α, και το ότι είναι παντρεμένοι.

Ολο το ζουμί στο επίμαχο βίντεο είναι τα δευτερόλεπτα που μεσολαβούν από την πρόσκρουση του χεριού της Μπριζίτ στο μάγουλο του Εμανουέλ, μέχρι τη στιγμή που εκείνος καταλαβαίνει ότι «μας βλέπουν». Είναι ακριβώς η έκφραση που έχεις ως παιδί, όταν κάνεις σκανδαλιά και σε τιμωρεί ένας ενήλικας. Φόβος και υποταγή. Δεν σήκωσε καν το χέρι ο ίδιος, έστω για να αμυνθεί.

Το καινούργιο, τώρα, στην υπόθεση, δεν είναι ότι «η Μπριζίτ δέρνει τον Μακρόν», αλλά ότι μπορούμε πλέον να μιλήσουμε ανοιχτά για το πρόβλημα: Ενας 15χρονος μαθητής συνάπτει ερωτική σχέση με την 40χρονη δασκάλα του και στη συνέχεια εκείνη χωρίζει με τον σύζυγό της και παντρεύονται. Και παραμένουν παντρεμένοι μέχρι σήμερα, που εκείνος είναι 47 ετών κι εκείνη 72. Το πρώτο είναι παράνομο, αλλά καθαγιάστηκε από το δεύτερο.

Ο κόσμος, ακολούθως, θαύμασε τη ζωντανή απόδειξη ότι «ο έρωτας δεν κοιτάει ηλικίες». Ο Εμανουέλ και η Μπριζίτ, στις δημόσιες εμφανίσεις τους είναι πολύ αγαπημένοι, μιλάνε με λατρεία ο ένας για τον άλλον στις συνεντεύξεις τους και όλα είναι καλά. Μέχρι που δεν είναι. Και προφανώς δεν τρελάθηκε ξαφνικά η Μπριζίτ και του την έχωσε στις σκάλες ενός αεροπλάνου. Η έκφρασή του, αλλά και η αντιδράσεις μετά, λένε ότι πιθανώς αυτό που συνέβη στο Βιετνάμ είναι μέρος της δυναμικής τής σχέσης τους. Το ίδιο λέει και η σφιγμένη γροθιά του, κατεβαίνοντας, λίγο αργότερα, από το αεροπλάνο.

Σου έρχονται, δε, αυτόματα στον νου άλλες εικόνες, όταν δεν βλέπουν οι κάμερες και οι δύο τους είναι μόνοι στο Ελιζέ. Δεν θα σας τις περιγράψω, υπάρχουν εκτενείς αναλύσεις και περιγραφές για τις δυναμικές αυτές. Αποκλείεται να τα φαντάστηκα μόνο εγώ.

Θα πείτε, τι μας νοιάζει εμάς αν θέλουν να δέρνονται ή αν η Μπριζίτ είναι dominatrix ή αν ο Μακρόν ήθελε να παντρευτεί τη μαμά του; Γενικώς δεν μας νοιάζει, όμως καλό είναι, πού και πού, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Αυτό που κυρίως έκανε συμπαθείς ως ζεύγος την Μπριζίτ και τον Εμανουέλ, ήταν η αντιστροφή των ρόλων. Μέχρι τώρα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε (και να αποδεχόμαστε) άντρες μεγάλους ή και πολύ μεγάλους σε ηλικία να συνάπτουν σχέσεις και να παντρεύονται νεαρές γυναίκες. Οι Μακρόν έσπασαν, όντως, το πατριαρχικό στερεότυπο. Αυτό, δεν καθιστά απαραίτητα τη δική τους σχέση λιγότερο προβληματική στην ουσία της. Ενας σύντροφος 25 χρόνια μεγαλύτερός σου (ανεξαρτήτως φύλου) προφανώς παίζει γονεϊκό ή, έστω, κυρίαρχο ρόλο στη σχέση.

Και βέβαια, θα μας ενδιέφερε πολύ λιγότερο αν ένας από τους δύο δεν ήταν εκ των ισχυροτέρων ανθρώπων στη Γη. Επηρεάζει η προσωπική ζωή του πολιτικού την άποψη που έχουμε για αυτόν;

Ναι. Ιδιαίτερα όταν εντάσσεται σε κατηγορίες που μελετώνται ως «αποκλίνουσες».

Οι αντιδράσεις στα σόσιαλ, γαλλικά και παγκόσμια, ήταν επικές: γέμισαν από φωτογραφίες Τεχνητής Νοημοσύνης ή memes, του Μακρόν με μαυρισμένο μάτι, της Μπριζίτ με γάντια του μποξ, του Εμανουέλ να κάνει με τα χέρια το σήμα που υποδηλώνει ότι είναι θύμα κακοποίησης, της συζύγου του ως Βιετκόνγκ να τον πλακώνει στο ξύλο, ή των δύο τους να σπρώχνονται κατεβαίνοντας τα σκαλιά του αεροπλάνου.

Ολα αυτά δεν έχουν κάποια πραγματική δύναμη, δεν ψηφίζουν τα bots στις εκλογές (όχι σε όλες τις χώρες, τουλάχιστον), όμως βοηθάνε πολύ στη γελοιοποίηση ενός ανθρώπου που ο ρόλος του δεν του επιτρέπει να γίνεται γελοίος. Και δεν είναι η πρώτη φορά, τις τελευταίες εβδομάδες, που τα σόσιαλ καταπιάνονται με τις «αταξίες» του Μακρόν, πραγματικές ή φαντασιωσικές.

Ενα μεγάλο ερώτημα –και στην πραγματικότητα, το μόνο σημαντικό για όλους εμάς– είναι κατά πόσον όλα αυτά θα επηρεάσουν την πολιτική πορεία του Μακρόν από εδώ και μπρος. Αν χάνει την πολιτική αξιοπιστία του και το πολιτικό «βάρος» του επειδή κάποιοι πιστεύουν ότι παίρνει κοκαΐνη ή επειδή του έχωσε χαστούκι η Μπριζίτ.

Κοκαΐνη, αρχικά, μπορεί όχι, αλλά είναι γνωστό και αποδεκτό εδώ και δεκαετίες ότι οι παγκόσμιοι ηγέτες, ειδικά σε περιόδους κρίσεων, κάνουν ελεγχόμενη και ιατρικά παρακολουθούμενη χρήση χημικών ουσιών για να αντέχουν τις ατελείωτες ώρες που πρέπει να εργάζονται και να ταξιδεύουν χωρίς ύπνο. Ο Μακρόν, ο Μερτς και ο Στάρμερ δεν είναι 15χρονα να βγάζουν το φιξάκι με τη χαρτοπετσέτα πάνω στο τραπέζι, με τους δημοσιογράφους δίπλα. Η υπόθεση με την Μπριζίτ, όμως, έδωσε μια εξτρά «ώθηση» σε όσους διακινούν και πιστεύουν και τις ιστορίες για την κοκαΐνη στο τρένο για το Κίεβο.

Βλέποντας τις αντιδράσεις στα σόσιαλ (που είναι, με κάποιον τρόπο, βαρόμετρο της κοινωνίας), δεν θα στοιχημάτιζα σε τίποτε. Πολλοί άντρες θριαμβολογούν: «Ορίστε, δεν δέρνουμε μόνο εμείς, μας κακοποιούν οι γυναίκες» και «αν είχε ρίξει ο Μακρόν το χαστούκι, θα είχε πέσει από την προεδρία». Το δεύτερο πιθανώς ισχύει, το πρώτο, πάλι, όχι, και πάντως όχι σε αξιοπρόσεκτα ποσοστά. Στα μάτια κάποιων ο γάλλος πρόεδρος εξευτελίστηκε. Στα μάτια κάποιων άλλων έγινε «θύμα» και συμπαθής. Σε τελική ανάλυση, τι να την κάνει; Να τη χωρίσει στα 72 της; Αν το έκανε, θα τον λέγαμε «κάθαρμα». Και όντως θα ήταν.

Πώς θα μεταφραστούν όλα αυτά στην πολιτική; Αγνωστο.

Ο ίδιος ο Μακρόν έσπευσε να πει ότι οι δύο τους «έπαιζαν» και όλοι εμείς παρεξηγήσαμε αυτό που είδαμε στο βίντεο. Κι εγώ το ίδιο θα έλεγα. Επίσης, μπορεί όντως να έπαιζαν.

Δεν αγαπάμε όλοι τα ίδια «παιχνίδια» στη ζωή αυτή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News