Ο Ιούνιος του 2025 περιγράφεται ως ένα χρονικό σημείο στο οποίο ορισμένοι κύκλοι (πολιτικοί και άλλοι) φιλοδοξούν να πυροδοτήσουν εξελίξεις στο κατά τα άλλα στάσιμο πολιτικό σκηνικό.

Κατά τις διακινούμενες πληροφορίες και το κλίμα που καλλιεργείται, τις προσεχείς εβδομάδες θα πρέπει να αναμένονται τα εξής:

–Μία διεθνής συνδιάσκεψη του Ινστιτούτου Αλέξης Τσίπρας στις 10 Ιουνίου, με θέμα τη διεθνή ειρήνη, το ρόλο της ως παράγοντα σταθερότητας παγκοσμίως και το πώς οι κυβερνήσεις θα όφειλαν να την διεκδικήσουν. Οι συνοδευτικές αναλύσεις και διακινούμενες πληροφορίες περιγράφουν την εκδήλωση αυτή (που, σημειωτέον, ακολουθεί την πρόσφατη, μακρά παραμονή του πρώην Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ) ως το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός νέου πολιτικού σχήματος· συνεπώς και ως έναν αποχαιρετισμό στον ΣΥΡΙΖΑ.

–Μία νέα κοινή παρουσία των πρώην Πρωθυπουργών και προέδρων της ΝΔ, Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά. Αυτή έχει προγραμματιστεί για τις 17 του μηνός, με αφορμή την (πολλοστή) παρουσίαση του βιβλίου του Σταύρου Λυγερού, «Οι αθέατες όψεις του πολέμου στην Ουκρανία». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί «κατά σύμπτωση» και πάλι στο Πολεμικό Μουσείο, όπως πέρυσι με ανάλογη αφορμή, όμως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα διαφέρει ως προς κάτι: ο Αντώνης Σαμαράς έχει διαγραφεί πλέον από τη ΝΔ και κατά την διακινούμενη φημολογία, ετοιμάζεται να ανακοινώσει τη δημιουργία ενός νέου κόμματος.

Οι δύο αυτές εκδηλώσεις είναι προγραμματισμένες και αναμένονται με περισσότερο ή λιγότερο ενδιαφέρον.

Στη συνέχειά τους όμως, μένει να επιβεβαιωθούν όσα μέχρι στιγμής κυκλοφορούν ως φήμες ή «διαρροές».

Αν όντως ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει την πολιτική του αναβάπτιση, συμπτωματικά, με τη συμπλήρωση δέκα ετών από την περίοδο κατά την οποία η πρώτη του κυβέρνηση έφερε τη χώρα στα πρόθυρα του ολέθρου, φαίνεται (κατά τους συνομιλητές του), ότι θα το επιχειρήσει πριν από τις επόμενες εκλογές και εν όψει αυτών. Στον βαθμό κατά τον οποίο αυτά ισχύουν, η εμφάνισή του της 10^ης Ιουνίου θα έχει μία ιδιαίτερη σημασία, καθώς εκτιμάται ότι έστω εν είδει εκδήλωσης προθέσεων θα προσφέρει κάποιες ενδείξεις.

Επίσης, αν ισχύουν τα όσα διακινούνται για τους πολιτικούς σχεδιασμούς του Αντώνη Σαμαρά, ακούγεται μία άλλη ημερομηνία. Είναι η 30^η Ιουνίου, ημερομηνία ίδρυσης της Πολιτικής Ανοιξης το 1993, στην οποία λέγεται ότι ο πρώην  Πρωθυπουργός ενδέχεται να ανακοινώσει την δημιουργία ενός ακόμη νέου κόμματος. Επιβεβαίωση δεν υπάρχει, προφανώς. Πολιτικοί παρατηρητές σημειώνουν πάντως ότι θα ήταν μία μάλλον ατυχής επιλογή ως προς τη συγκυρία, αφού πέραν των συνειρμών, θα συνέπιπτε με την έναρξη της θερινής περιόδου, κατά τη διάρκεια της οποίας το ενδιαφέρον για την τρέχουσα πολιτική δραστηριότητα μάλλον ατονεί.

Αυτό που έχει όμως σημασία και αξιολογείται από πολιτικούς παράγοντες, είναι ο χρονισμός όλης αυτής της δραστηριότητας.

Συμπίπτει με μία γενικευμένη διεθνή ρευστότητα και ανατροπές ή εκκρεμότητες σε ό,τι αφορά συσχετισμούς δυνάμεων που, εμμέσως και μη αφορούν την Ελλάδα: αναβάθμιση της Τουρκίας ως συνομιλητή των ΗΠΑ, της Ευρώπης, της Ρωσίας, της Ουκρανίας, αλλά και ως προς τον ρόλο της στη Μέση Ανατολή· διεθνείς πιέσεις προς το Ισραήλ, με το οποίο η Ελλάδα έχει τη γνωστή στρατηγική σχέση· πρόθεση των ευρωπαίων εταίρων να συμπεριλάβουν την Τουρκία στον αμυντικό σχεδιασμό της ΕΕ· δυσανάγνωστα μηνύματα της Ουάσιγκτον για τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης Τραμπ στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου και του Αιγαίου.

Στα σημεία της συγκυρίας υπογραμμίζεται από τις ίδιες πολιτικές πηγές και η αναμενόμενη έλευση της νέας πρεσβευτή των ΗΠΑ, Κίμπερλι Γκιλφόιλ στην Αθήνα, μέσα στο καλοκαίρι. Ορισμένες πηγές επιμένουν ότι αυτή η εξέλιξη θα αποσαφηνίσει, στα βαθμό του δυνατού, τα μηνύματα της Ουάσιγκτον προς την ελληνική κυβέρνηση. Με ό,τι αυτό μπορεί να σημάνει προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Είτε επαληθευτούν οι φημολογίες και οι (παρ-)ερμηνείες τους για τις προθέσεις και τα σχέδια των πρώην Πρωθυπουργών του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, είτε παραμείνουν σε εκκρεμότητα, διαπιστώνεται ένα πραγματικό στοιχείο: Οτι σε μία περίοδο γενικευμένης γεωπολιτικής αναστάτωσης και αβεβαιότητας, η παράμετρος της εσωτερικής σταθερότητας «φιλτράρεται» με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.

Το αν τελικά αυτό το διεθνές περιβάλλον θα προκαλέσει πράγματι και εσωτερικές αναταράξεις, θα διαπιστωθεί σχετικά σύντομα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News