Βαστάς από Πόντο, από Κεφαλλονιά, από Χίο και από Αίγυπτο. Βαστάς και από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Πολιτισμοί διαφορετικοί έχουν μέσα σου σταλάξει τη δική τους ουσία. Μακρινές και χαμένες πατρίδες με πολιτισμούς ριζωμένους στα βάθη των χρόνων, αρμύρα του Αιγαίου και του Ιονίου. Όλα αυτά θα γίνουν ένα μέσα σου, όλα αυτά θα μελώσουν σε έναν ξεχωριστό συνδυασμό. Πάρε τα καλύτερο του κάθε σπόρου και ξεκίνα τη μεγάλη περιπέτεια της ζωής. Της δικής σου ζωής. Της ζωής σου που άρχισε μόλις χτες εκεί στο μαιευτήριο, αλλά που το κουβάρι της θα ξετυλιχτεί , ή μάλλον θα ξετυλίξεις εσύ ο ίδιος, σε τόπους και χρόνους που κανείς μας δεν μπορεί να φανταστεί και να προσδιορίσει από τώρα ποιοι θα είναι. Όλα είναι άγραφα τώρα Γιαννάκη μου χρυσέ, κι’ όπως λέει ο Νιόνιος «κι ο Γιαννάκης τραγουδεί άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει». Όσο θα προχωράς θα γράφεις, μαζί με τους άλλους και τις άλλες, της γενιάς σου, κι όταν θα φτάσεις και θα περάσεις τα χρόνια μου, όλα σχεδόν θάχουν γραφτεί. Να είναι όμορφα και φωτεινά.

Καλώς μας ήρθες Γιάννη.

Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί

Mέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες

Kάνει ο Γιώργος την αρχή
είμαστε δεν είμαστε
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί
άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει

Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο ʼλκης ο μικρός μας
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας

O ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές

Kι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία

Να κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Αχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί

Τότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά
Εθνική Ελλάδος γεια σου

Τι να φταίει η Bουλή
τι να φταιν οι εκπρόσωποι
έρημοι και απρόσωποι βρε
αν πονάει η κεφαλή
φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χε βρει

Mα η δικιά μας έχει όνομα
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία

Να μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν' ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς

Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News