Πάμε να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή με πρωταγωνιστή τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Αναστάσιο Νεράντζη:

Τον 17αιώνα, είναι κάποιος υποτακτικός αυλικός που γράφει επιστολή στην Ιερά Εξέταση: «Τα ιερά βιβλία μας το λένε ξεκάθαρα. Η γη δεν κινείται. Τιμωρείστε τον αιρετικό Γαλιλαίο.»

Ελλάδα, αρχές του 19ου αιώνα. Κάθεται σ' ένα καφενείο στο λιμάνι του Ναυπλίου και μουρμουρίζει χαζεύοντας εργάτες να ξεφορτώνουν πατάτες: «Αυτή η ιδέα του Καποδίστρια να φέρει τούτο το ξενόφερτο, βρωμερό, επικίνδυνο προϊόν στην Ελλάδα δεν θα μας βγει σε καλό».

Το 1901, είναι καθηγητής που φρίττει διαβάζοντας τα μεταφρασμένα στη δημοτική Ευαγγέλια, στην εφημερίδα Ακρόπολις: «Αίσχος! Του λοιπού πάσα επιβουλή κατά της θρησκείας και της γλώσσης, απαγορεύεται δια ροπάλου!»

Λίγα χρόνια μετά δηλώνει με πάθος τη δυσαρέσκειά του και για τα μικτά μπάνια: «Άνδρες και γυναίκες μαζί στην παραλία; Τι είναι τούτα τα μπαιν μιξτ; Ήθος μηδέν!»

Το 1921 διαμαρτύρεται κατά του πρωθυπουργού Γούναρη που επανέφερε στη Βουλή την πρόταση για ψήφο των γυναικών: «Άκουσον άκουσον! Η θέση της γυναίκας είναι στο σπίτι και στην κουζίνα! Όχι στις κάλπες!»

Το 1926 είναι μέλος του καθεστώτος Πάγκαλου. Εμπνέεται τον νόμο που ψηφίζεται τον Μάιο του ίδιου έτους, σύμφωνα με τον οποίο οι φούστες των γυναικών δεν πρέπει ν' απέχουν περισσότερο από 30 πόντους απ' το έδαφος. Εκπαιδεύει τους αστυνομικούς να τσεκάρουν επιτόπου κάθε ύποπτη, με τον χάρακα.

Τη δεκαετία του 1940 χαιρετίζει με ενθουσιασμό την απαγόρευση του μπικίνι που σχεδίασε ο Γάλλος μηχανικός Λουί Ρεάρ.

Τη δεκαετία του 1950 είναι κάτοικος ελληνικού νησιού. Επιδοκιμάζει τον δεσπότη που όρμησε εναντίον τουριστών γυμνιστών, ξεφωνίζοντάς τους: «ντυθείτε αμαρτωλοί ή ξεκουμπιστείτε από 'δω!». Το βράδυ, βέβαια, αποκοιμιέται σκεπτόμενος τους κώλους και τα στήθη που λιάζονταν δίπλα στο κύμα.

Στην Αμερική της δεκαετίας του 1960, τον συναντάμε σ' ένα δικαστήριο να υπερασπίζεται την Κου Κλουξ Κλαν: «Αν ήταν να είμαστε ίσοι με τους μαύρους, δεν θα 'τα μαύροι κύριοι δικαστές».

Την ίδια δεκαετία, ή και λίγο αργότερα, είναι καθωσπρέπει οικογενειάρχης, κάτοικος πολυκατοικίας. Ένα βράδυ καλεί την αστυνομία έντρομος: «Βοήθεια! Στο διπλανό διαμέρισμα ακούνε rock 'n roll. Το rock 'n roll είναι του Σατανά».

Το 2014, καταφέρεται εναντίον του συμφώνου συμβίωσης, εξισώνοντας την ομοφυλοφιλία με την παιδοφιλία και την κτηνοβασία: «Υπάρχουν κόμματα στην Ολλανδία που αναγνωρίζουν την παιδοφιλία. Τι θα κάνουμε, θα το υιοθετήσουμε και εμείς; Υπάρχουν επίσης και οίκοι ανοχής που επιτρέπουν την κτηνοβασία. Τι θα κάνουμε, θα το υιοθετήσουμε και εμείς; Το σύμφωνο συμβίωσης δεν μπορεί να βρει θέση σε εμάς».

Νεράντζηδες και Νικολόπουλοι. Σ' όποιο σημείο του χωροχρόνου κι αν τους συναντήσεις, είναι οι ίδιοι άνθρωποι. Οι βαθιά συντηρητικοί, οι δύσκαμπτοι, αυτοί που τρέμουν τις αλλαγές σαν τον διάολο. Στις περισσότερες περιπτώσεις τους ξεπερνά η ιστορία. Ας ελπίσουμε να τους ξεπεράσει κι εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News