«Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να εισέρχεται στην κρεβατοκάμαρα κανενός» επισήμανε ο Ντιπάκ Γκουλάτι υποδεχόμενος τον Μάσιμο Μπάζιλε, ανταποκριτή της La Repubblica στη Νέα Υόρκη, στο γραφείο του στο ισόγειο ενός αρτ ντεκό κτιρίου 12 ορόφων επί της περίφημης Fifth Avenue, στο Μανχάταν.

Αντιθέτως, για να εισέλθει κάποιος στον κόσμο της παρένθετης μητρότητας, αρκεί να ανοίξει μια πόρτα από γυαλί και μέταλλο, χωρίς αριθμό και με θέα στο Σέντραλ Παρκ: την είσοδο μιας κλινικής –ενός «λαβυρίνθου ιατρείων» σύμφωνα με τον ιταλό δημοσιογράφο– τους τοίχους της οποίας κοσμούν εικόνες ιερών ελεφάντων από την Ινδία.

Κατά την άφιξή του τον υποδέχτηκε μία νοσοκόμα η οποία τον οδήγησε, διαμέσου της αίθουσας υποδοχής του κτιρίου όπου ξεχωρίζουν τα κορινθιακά κιονόκρανα, τα περσικά χαλιά και οι κόκκινες βελούδινες πολυθρόνες, στα γραφεία της Surrogacy4All, μιας πρότυπης κλινικής που ειδικεύεται στην παρένθετη μητρότητα και στη δωρεά ωαρίων.

Μετρά ήδη περισσότερα από 15 χρόνια λειτουργίας και προσφέρει τις υπηρεσίες της σε όσους επιθυμούν να γίνουν γονείς, είτε είναι άγαμοι ή παντρεμένοι, ομοφυλόφιλοι ή ετεροφυλόφιλοι, νέοι ή γέροι. Εξυπηρετεί κατά βάση Αμερικανούς αλλά και Ευρωπαίους, κυρίως Γερμανούς και Ιταλούς.

Ο γεννημένος και σπουδαγμένος στην Ινδία και στις ΗΠΑ (στο Μπέρκλεϊ και στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο) Ντιπάκ Γκουλάτι είναι ο πρόεδρος της Surrogacy4All, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη αλλά έχει επίσης γραφεία στην Καλιφόρνια, στην Γκάνα και στην Ινδία.

«Μια μέρα ήρθε σε μένα ένας 74χρονος και μου είπε: “Θέλω ένα παιδί”. Αλλά υπάρχουν μεγαλύτερες γυναίκες που έχουν νέους συζύγους που θέλουν ένα παιδί για να μεταβιβάσουν το DNA τους. Τι μπορούμε να κάνουμε; Να τους αρνηθούμε την πραγματοποίηση ενός ονείρου;», ανέφερε στον ιταλό ανταποκριτή ο Μίστερ Ντι, όπως τον αποκαλούν οι θυρωροί του.

«Επειτα, υπάρχουν τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Απευθύνθηκε σε εμάς ένα ζευγάρι από την Ατλάντα της Τζόρτζια. Ρώτησα γιατί ήθελαν ένα παιδί και η απάντηση ήταν: “Ενα παιδί θα μας κάνει να αισθανθούμε ακόμη πιο κοντά ο ένας τον άλλον”» προσέθεσε.

Οσον αφορά το σύνολο των πελατών του, «η μαγική λέξη είναι αθανασία. Αν πεθάνω αύριο μπορώ να πάω στον παράδεισο ή στην κόλαση, δεν ξέρω, αλλά μέσω του DNA μας συνεχίζουμε να ζούμε, οπότε το παιδί καθίσταται όχημα αθανασίας» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Από το 1999 έως το 2013 γεννήθηκαν 18.000 άνθρωποι

Ωστόσο, το να ανέβει κάποιος σε αυτό το όχημα μπορεί να είναι σχετικά απλό, αλλά κοστίζει. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν σημείο αναφοράς εδώ και χρόνια, καθώς από 1999 έως το 2013, μέσω παρένθετης μητρότητας γεννήθηκαν 18.000 άνθρωποι. Οσον αφορά τα χρήματα, πέρυσι στη διεθνή αγορά διακινήθηκαν 14 δισ. δολάρια, ενώ έως το 2032, σύμφωνα με το ερευνητικό ινστιτούτο Global Market Insights, θα διακινούνται περίπου 130 δισ.

Σε ορισμένες Πολιτείες των ΗΠΑ, περιλαμβανομένης της Νέας Υόρκης, η παρένθετη μητρότητα είναι νόμιμη, σε άλλες όχι. Σε περίπου 15 επιτρέπεται η παρένθετη μητέρα να λάβει αμοιβή.

Το μέσο κόστος της όλης διαδικασίας κυμαίνεται από 120.000 έως 140.000 δολάρια για προσυμπτωματικό έλεγχο, ψυχολογική υποστήριξη, κατάψυξη εμβρύων, αμοιβή για την παρένθετη μητέρα και ιατρική/νοσοκομειακή περίθαλψη. Για την ολοκλήρωση της όλης διαδικασίας (δηλαδή για να γίνεις κάποιος γονιός) απαιτούνται από 15 έως 18 μήνες, ενώ όσοι ζουν στο εξωτερικό δεν χρειάζεται καν να μεταβούν στη Νέα Υόρκη, καθώς όλα μπορούν να γίνουν και εξ αποστάσεως, δια αλληλογραφίας τρόπον τινά.

Στον επίδοξο γονιό αποστέλλεται το κιτ συλλογής σπέρματος, δείγμα του οποίου παραδίδεται στην τοπική τράπεζα σπέρματος, όπου ελέγχεται για τυχόν μεταδοτικές ασθένειες. Αφού λάβει το πράσινο φως, η κλινική φροντίζει για τη μεταφορά του δείγματος στη Νέα Υόρκη, όπου ολοκληρώνεται η όλη διαδικασία με τα ωάρια και την κατάψυξη του εμβρύου στη συνέχεια.

Οι πιθανότητες επιτυχίας

Οσον αφορά τις πιθανότητες επιτυχίας, όσο νεότερη είναι η δότρια των ωαρίων, τόσο αυξάνονται. «Το καλύτερο είναι να υπάρχει μια δότρια ηλικίας μεταξύ 21 και 25 ετών, καθώς οι πιθανότητες αυξάνονται κατά 72%. Μεταξύ 35 και 40 ετών μειώνονται στο 50%. Εάν έχουμε ένα καλό σπέρμα, μια νεαρή δότρια ωαρίων και μια νεαρή παρένθετη μητέρα, οι πιθανότητες επιτυχίας κυμαίνονται μεταξύ 80 και 95%», είπε ο πρόεδρος της Surrogacy4All.

«Οι δότριες ωαρίων θέλουν να παραμένουν ανώνυμες, έχουμε και Ιταλίδες που ζουν στις ΗΠΑ και κάνουν δωρεές, όχι περισσότερες από έξι φορές» ανέφερε από την πλευρά της η δρ Πούτζα Πατέλ, υπεύθυνη λειτουργίας της κλινικής. Για κάθε δωρεά λαμβάνουν 8.000 δολάρια. Οι παρένθετες μητέρες, από την άλλη, αμείβονται με 60.000 δολάρια και μπορούν να έχουν έως και τρεις εγκυμοσύνες.

Προσεγγίζονται μέσω του Διαδικτύου (στην παρούσα φάση είναι περισσότερες από 1.000) και πρέπει να είναι ηλικίας από 21 έως 40 ετών, να μην καπνίζουν, να έχουν ολοκληρώσει τουλάχιστον μία εγκυμοσύνη επιτυχώς, να μην έχουν κάνει χρήση ναρκωτικών, να μην πάσχουν από ψυχικές ασθένειες και να έχουν λευκό ποινικό μητρώο.

Ο επίδοξος γονιός επιλέγει την παρένθετη μητέρα από μια ομάδα πέντε-έξι υποψηφίων από μια βάση δεδομένων με εκατοντάδες ονόματα. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης παρακολουθείται από δικό της γιατρό και από το προσωπικό της κλινικής. Μια εβδομάδα πριν από τη γέννηση, παρένθετη μητέρα και γονιός υπογράφουν τα απαραίτητα δικαστικά έγγραφα, με το βρέφος να αποκτά αυτομάτως την αμερικανική υπηκοότητα. Και ο γονιός εξέρχεται από την κλινική με το μωρό του στην αγκαλιά, δίχως να τον ρωτήσει κανείς αν είναι ετεροφυλόφιλος ή γκέι, ανύπαντρος ή παντρεμένος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News