Οι κουραμπιέδες φτιάχνονται οπωσδήποτε με καλό βούτυρο, αιγοπρόβειο ή Κερκύρας (αυτό που πουλιέται σε γυάλινο βάζο και είναι 100% λιπαρή ουσία, σε αντίθεση με το αγελαδινό στο αλουμινόχαρτο, που έχει υγρασία σχεδόν 20%) και για τους σκληροπυρηνικούς της παράδοσης γίνονται με γλίνα (δεν θέλω να σας ταράξω και να σας κάνω να ανατριχιάσετε, αλλά αν δεν το ξέρετε, το χοιρινό λίπος είναι πολύ νόστιμο και θεωρείται πιο υγιεινό από το αγελαδινό και το πρόβειο – άλλο τώρα αν δεν το βρίσκουμε).

Τι, όχι; Ε λοιπόν, ναι, δηλαδή όχι. Είναι υπέροχοι και οι νηστίσιμοι με ελαιόλαδο (που κι αυτό πρέπει να είναι εκλεκτό, γιατί αν π.χ. βάλετε λάδι έστω και ελάχιστα ταγγισμένο, ταγγισμένοι θα σας βγουν και οι κουραμπιέδες). Προσωπικά δεν τους είχα καν ακουστά και ντροπή μου, αλλά ήταν αναμενόμενο: η ρουμελιώτικη καταγωγή μου επέβαλε τους βουτυρένιους. Μέχρι που μετακόμισα στην ελαιοπαραγωγό Πελοπόννησο και με έκπληξη τους δοκίμασα. Διαπίστωσα, δε, ότι τους φτιάχνουν παραδοσιακά σε όποιο μέρος υπάρχει παραγωγή ελαιολάδου, και όχι μόνο τα Χριστούγεννα, αλλά σε όλες τις περιόδους νηστείας.

Μάλιστα, σε έναν παλιό φούρνο βρήκα κάτι εκλεκτούς κουραμπιέδες που δεν έχουν τριμμένο ή χοντροκομμένο αμύγδαλο, όπως συνηθίζεται, αλλά ένα ολόκληρο αμύγδαλο στην καρδιά τους, σωτήριο για μένα (γιατί το βγάζω εύκολα) που είμαι αλλεργική στο αμύγδαλο (αλλά, ευτυχώς, όχι στο καρύδι) και σε συνδυασμό με το βούτυρο μπορεί να με στείλει στο νοσοκομείο με φρικτούς πόνους στο έντερο.

Η δική μου, λοιπόν, είναι η απλή και ωραία συνταγή της αγαπημένης μου Μαρίας Τσέκου (με ένα κλικ στο bostanistas.gr εξάλλου θα βρείτε πολλές και διάφορες συνταγές για κουραμπιέδες), ελάχιστα παραλλαγμένη, χωρίς ροδόνερο ή ανθόνερο. Αντ’ αυτού λίγο ούζο τούς πάει πολύ καλά. Ιδού:

Μερικά tips

• Αν δεν θέλετε να βάλετε ένα ολόκληρο αμύγδαλο, μπορείτε να χοντροκόψετε τα καβουρντισμένα αμύγδαλα (περίπου 300 γρ.) και να τα προσθέσετε στο τέλος στη ζύμη.
• Το σχήμα που θα τους δώσετε είναι δική σας υπόθεση. Το στρογγυλό είναι το πιο εύκολο, ειδικά αν θέλετε να βάλετε ένα ολόκληρο ή μισό αμύγδαλο. Αλλιώς μπορείτε να κάνετε μισοφέγγαρα ή S.
• Αν δεν βάλετε καθόλου αμύγδαλα, έχετε μια ωραία ζύμη για νόστιμα μπισκοτάκια που θα κόψετε με κουπ-πατ.
• Για να μη σκουρύνουν θα τα ψήσετε σε σχετικά χαμηλή θερμοκρασία στους 170-180 βαθμούς Κελσίου (ανάλογα με το πόσο δυνατός είναι ο φούρνος σας) για περίπου 20-30 λεπτά.
• Πρέπει να αφήσετε τους κουραμπιέδες να κρυώσουν καλά πριν τους αχνίσετε, γιατί αλλιώς η πρώτη στρώση άχνης θα νοτίσει και θα σχηματιστεί μια σκληρή κρούστα που δεν τη θέλετε. Αφού τους αχνίσετε, σκεπάζετε την πιατέλα με διαφανή μεμβράνη, γιατί αλλιώς ρουφάνε υγρασία και παύουν να είναι τραγανοί.
• Αν δεν τους αχνίσετε, μπορείτε να τους φυλάξετε σε ένα μεταλλικό κουτί για αρκετό καιρό (έως τρεις μήνες).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News