Στον πρώτο του αγώνα στο εφετινό Ρολάν Γκαρός ο Στέφανος Τσιτσιπάς δεν έκανε «περίπατο», όπως πολλοί περίμεναν, απέναντι στο Νο 58 της παγκόσμιας κατάταξης, Ζερεμί Σαρντί. Δεν ήταν ο εαυτός του. Συνήλθε στα μισά του δεύτερου σετ, πάτησε γκάζι, και στο τέλος πήρε τη νίκη με 7-6(6), 6-3, 6-1 σε δύο ώρες και πέντε λεπτά. Προκρίθηκε στον 2ο γύρο του γαλλικού τουρνουά για τέταρτη διαδοχική χρονιά, και το βραδάκι θα μάθει ποιος θα είναι ο επόμενος αντίπαλός του: ο Σεμπάστιαν Κόρντα (Νο 63), ή ο Πέντρο Μαρτίνεζ (Νο 103).

Οι πρεμιέρες των μεγάλων αθλητικών διοργανώσεων κρύβουν «παγίδες». Ο σπουδαίος αυστριακός τενίστας Ντόμινικ Τιμ, Νο 4 στον Κόσμο και δύο φορές φιναλίστ στο Παρίσι (2018, 2019), έπεσε θύμα εκκωφαντικής έκπληξης. Ηττήθηκε από τον 35χρονο Πάμπλο Αντουχάρ, και αποκλείστηκε τόσο πρόωρα για πρώτη φορά στην καριέρα του. Λίγο έλειψε να πάθει το ίδιο και ο Γερμανός Σάσα Ζβέρεφ, που έχασε τα δύο πρώτα σετ από τον συμπατριώτη του, Οσκαρ Οτε, αλλά κατάφερε να «γυρίσει» το ματς (3-6, 3-6, 6-2, 6-2, 6-0).

Η νευρικότητα του Τσιτσιπά δεν είναι ανεξήγητη. Οφείλεται στο μέγεθος της ευκαιρίας που ανοίγεται μπροστά του, και στη λαχτάρα του να την εκμεταλλευτεί. Στην κλήρωση του προγράμματος η Τύχη ήταν εξαιρετικά καλή μαζί του, αφού στον δρόμο του προς τον τελικό δεν θα συναντήσει κανένα από τα τρία μέλη του «Big-3». Ούτε τον Νόβακ Τζόκοβιτς, που τον «πλήγωσε» στον περσινό ημιτελικό, ούτε τον Ράφα Ναδάλ των 13 τροπαίων στη διοργάνωση, αλλά ούτε και τον Ρότζερ Φέντερερ, ο οποίος, όσο κι αν δεν βρίσκεται σε καλή αγωνιστική κατάσταση, είναι πάντα… ο Φέντερερ.

Επιπλέον, ο Σταν Βαβρίνκα, που τον είχε αποκλείσει στο Ρολάν Γκαρός του 2019 (έπειτα από μια τρομερή μάχη που κράτησε πάνω από πέντε ώρες), δεν ταξίδεψε στο Παρίσι. Ο Ντόμινικ Τιμ, ένας από τους πιθανούς αντιπάλους του στον ημιτελικό, αποκλείστηκε άδοξα στη χθεσινή πρεμιέρα του τουρνουά. Κι ο Ντανίλ Μεντβέντεφ, που βρίσκεται στην πλευρά του Στέφανου στο ταμπλό, ακόμη δεν έχει σταυρώσει νίκη στα γαλλικά κορτ.

Οχι πως δεν υπάρχουν επικίνδυνοι αντίπαλοι. Ο Ζβέρεφ είναι ένας από αυτούς. Οι εξαιρετικά φορμαρισμένοι, Αντρέι Ρούμπλεφ (Νο 7) και Κάσπερ Ρουντ (Νο 16), πολύ ικανοί στο χώμα, είναι, επίσης, υπολογίσιμοι. Το ίδιο και ο Καρένιο Μπούστα, ή ο Κόρντα, ο οποίος πέρυσι έφτασε στον 4ο γύρο, μέχρι να τον αποκλείσει ο Ναδάλ. Αλλά ποτέ άλλοτε σε Γκραν-Σλαμ οι πιθανότητες του «Τσιτσιφάστ» να παίξει στον τελικό δεν ήταν καλύτερες.

Πριν αρχίσει το τουρνουά, οι «μπουκ» τον έδιναν τρίτο φαβορί για την τίτλο. Με πρώτο τον Ναδάλ, φυσικά. Μπορεί να φαίνεται πιο ευάλωτος από ποτέ, όμως το Γαλλικό Οπεν είναι το «βασίλειό» του. Από το 2005 μέχρι σήμερα ο Ισπανός έχει χάσει μόλις τρεις τίτλους. Δεύτερο (φαβορί) είναι ο Τζόκοβιτς: ο τελευταίος τενίστας που κατέκτησε το Ρολάν Γκαρός (2016) και… δεν ονομάζεται Ναδάλ. Αλλά μόνον ένας από τους δύο μπορεί να φτάσει στον εφετινό τελικό.

Δεν είναι μόνον η ευνοϊκή κλήρωση, ο λόγος για τον οποίο οι ειδικοί δίνουν στον Στέφανο τόσες πολλές πιθανότητες να γίνει ο πρώτος Ελληνας που θα εμφανιστεί σε τελικό Γκραν-Σλαμ. Είναι, πρωτίστως, η δυναμική που καταγράφει μετά τα τελευταία του κατορθώματα. Είναι ο τενίστας με το καλύτερο ρεκόρ, μέχρι στιγμής, σε αυτή τη σεζόν: 34 νίκες και 8 ήττες. Στις χωμάτινες επιφάνειες, όπως αυτή του Ρολάν Γκαρός, οι αριθμοί του είναι ακόμη πιο εντυπωσιακοί: 17 νίκες σε 20 αγώνες. Εχει παίξει εξαιρετικό τένις, έχει προκριθεί (τουλάχιστον) στα προημιτελικά σε 9 από τα 10 τουρνουά στα οποία συμμετείχε, πριν από περίπου ένα μήνα κέρδισε τον πρώτο Masters τίτλο του (Μόντε Κάρλο), και στις 23 Μαΐου θριάμβευσε και στο τουρνουά της Λιόν, που ήταν το έβδομο τρόπαιο στην καριέρα του.

Ο πιο δύσκολος αντίπαλος του «Τσιτσιφάστ» στον δρόμο του προς τον τελικό του Ρολάν Γκαρός θα είναι το άγχος της υποχρέωσης να φτάσει ως εκεί. Γνωρίζει καλύτερα από τον καθέναν πόσο ευνοϊκές είναι οι συγκυρίες, και δεν θέλει να απογοητεύσει όσους πιστεύουν στο ταλέντο του. Ο ίδιος κρατάει χαμηλούς τόνους. Το «ελπίζω πως κάτι καλό θα προκύψει εφέτος» είναι ό,τι πιο μεγαλόστομο ακούσαμε στις δηλώσεις του για το τουρνουά. Αλλά ξέρουμε γιατί το κάνει – το επανέλαβε και την Παρασκευή στην αίθουσα Τύπου του «Φιλίπ Καρτιέ»: «Θέλω να παίξω στο Ρολάν Γκαρός σαν να μην είμαι φαβορί. Οπου και να παίζω, θέλω να είμαι η έκπληξη του τουρνουά. Αυτό είναι που μου αρέσει περισσότερο».

Δεκτό. Εμείς, όμως, γιατί να το κρύψουμε; Ενας τελικός Τσιτσιπάς – Ναδάλ στις 13 Ιουνίου θα ήταν ό,τι πρέπει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News