Σύμφωνα με νέα έρευνα την οποία μεταφέρει σε δημοσίευμά του ο Guardian, το υπερβολικό βάρος των θεόρατων κτιρίων της Νέας Υόρκης αυξάνει τον κίνδυνο για πλημμυρικά φαινόμενα, μια απειλή που μεγαλώνει ανάλογα με τη στάθμη της θάλασσας.

Η πόλη μπορεί να μην ενδίδει πεισματικά στον ύπνο, αλλά ενδίδει κάτα ένα με δύο χιλιοστά τον χρόνο στη θάλασσα. Δεν βουλιάζει όμως όλη η Νέα Υόρκη ομοιόμορφα: κάποιες περιοχές της το κάνουν με διπλάσιο ρυθμό.

Το γεγονός ότι η πόλη βουλιάζει επιδεινώνει πολύ τις επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, η οποία επιταχύνεται με ρυθμό περίπου διπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου, εξαιτίας της τήξης των παγετώνων και της διαστολής του θαλάσσιου νερού λόγω της παγκόσμιας θέρμανσης.

Τα νερά που βρέχουν το Μεγάλο Μήλο έχουν αυξηθεί κατά περίπου 22 εκατοστά από το 1950 και οι μεγάλες πλημμύρες από καταιγίδες θα μπορούσαν να είναι έως και τέσσερις φορές πιο συχνές από ό,τι σήμερα μέχρι το τέλος του αιώνα, λόγω του συνδυασμού της ανόδου της στάθμης της θάλασσας και των τυφώνων, που ενισχύονται από την κλιματική αλλαγή.

«Ο συμπυκνωμένος πληθυσμός 8,4 εκατομμυρίων ανθρώπων αντιμετωπίζει διαφορετικούς βαθμούς κινδύνου από μια πλημμύρα στη Νέα Υόρκη» γράφουν οι συντάκτες μιας νέας μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Earth’s Future. Οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει η Νέα Υόρκη είναι οι ίδιοι που θα αντιμετωπίσουν και πολλές άλλες παράκτιες πόλεις σε όλον τον κόσμο, όσο η κλιματική κρίση βαθαίνει.

«Ο συνδυασμός τεκτονικών και ανθρωπογενών καθιζήσεων, ανόδου της στάθμης της θάλασσας και αύξησης της έντασης των τυφώνων συνεπάγεται ένα επιταχυνόμενο πρόβλημα κατά μήκος των παράκτιων και παραποτάμιων περιοχών» σημειώνουν χαρακτηριστικά.

Ο επιβαρυντικός παράγοντας, όμως, της Νέας Υόρκης είναι ο τεράστιος όγκος των δομημένων υποδομών της. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι οι κατασκευές της πόλης, στις οποίες περιλαμβάνονται το περίφημο Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ και το Κράισλερ Μπίλντινγκ, ζυγίζουν περίπου 761.000 κιλά, που ισοδυναμεί περίπου με το βάρος 140 εκατομμυρίων ελεφάντων.

Αυτό το τεράστιο βάρος πιέζει προς τα κάτω ένα συνονθύλευμα διαφορετικών υλικών που βρίσκονται στο έδαφος της Νέας Υόρκης. Ενώ πολλά από τα μεγαλύτερα κτίρια είναι χτισμένα πάνω σε συμπαγές υπόβαθρο, όπως σχιστόλιθο, κάποια άλλα στέκουν σε ένα μείγμα από άμμο και άργιλο.

Το βάρος τους προσθέτει στο φαινόμενο βύθισης, που συμβαίνει ούτως ή άλλως με φυσικό τρόπο κατά μήκος του μεγαλύτερου μέρους της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ, καθώς η γη αντιδρά στην υποχώρηση των τεράστιων παγετώνων.

«Δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να πανικοβληθούμε άμεσα, ωστόσο αυτή η συνεχιζόμενη διαδικασία αυξάνει τον κίνδυνο πλημμύρας» δήλωσε, όπως γράφει ο Guardian, ο Τομ Πάρσονς, γεωφυσικός στο Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, ο οποίος ηγήθηκε της νέας έρευνας.

«Oσο πιο μαλακό είναι το έδαφος, τόσο μεγαλύτερη συμπίεση υπάρχει από τα κτίρια. Δεν ήταν λάθος να χτιστούν τόσο μεγάλα κτίρια στη Νέα Υόρκη, αλλά πρέπει να έχουμε κατά νου ότι κάθε φορά που χτίζεις κάτι εκεί, πιέζεις το έδαφος λίγο περισσότερο» προσέθεσε.

Η Νέα Υόρκη έχει πληγεί από δύο τυφώνες την τελευταία δεκαετία: το 2012 από τον τυφώνα Σάντι, ο οποίος πλημμύρισε τμήματα του μετρό και προκάλεσε εκτεταμένες ζημιές, συμπεριλαμβανομένων διακοπών ρεύματος, και το 2021 από τον τυφώνα Αΐντα, ο οποίος πλημμύρισε ολόκληρες περιοχές κοστίζοντας τη ζωή σε αρκετούς ανθρώπους. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι και τα δύο φαινόμενα επιδεινώθηκαν από τις επιπτώσεις της παγκόσμιας θέρμανσης.

Ο Πάρσονς δήλωσε ότι η Νέα Υόρκη και άλλες παράκτιες πόλεις «πρέπει να αρχίσουν να σχεδιάζουν κάτι γι’ αυτό. Εάν έχουμε επανειλημμένη έκθεση στο θαλασσινό νερό, μπορεί να διαβρωθεί ο χάλυβας και να αποσταθεροποιηθούν τα κτίρια, κάτι που σαφώς δεν θέλει κανείς. Οι πλημμύρες σκοτώνουν και ανθρώπους, και αυτός είναι, ίσως, η κυριότερος λόγος ανησυχίας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News