Εθνικό σήμερα είναι να δημιουργείς δουλειές. Όχι αυτές τις παλιές, που έπρεπε να χρεώνονται τα εγγόνια μας για να τις πληρώνουμε, αλλά αυτές που τις πληρώνει ένας ξένος αγοραστής, επειδή του παρέχουν κάτι που θέλει. Που φέρνουν εισόδημα στη χώρα, για να μπορούμε με αυτό να αγοράσουμε όσα δεν μπορούν να παραχθούν εδώ: φάρμακα, πετρέλαιο, μηχανήματα. Εθνικό είναι να καλύπτουμε τις ανάγκες με δικές μας δυνάμεις, και όχι ζητιανεύοντας στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο. Αντεθνικό είναι να εμποδίζεις τέτοιες δουλειές. Να καταδικάζεις τους Έλληνες σε μια κατάσταση μεταξύ ζήτουλα και αγανακτισμένου. Να φωνάζεις, να εκβιάζεις και στο τέλος να τα ρίχνεις στους άλλους. Εθνικό είναι η παραγωγή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News