Αν κάποτε τα ριάλιτι ήταν οι σταρ της μικρής οθόνης, τελευταία είναι οι έκπτωτοι βασιλιάδες της. Ακόμα και το «Survivor», το οποίο ξεκίνησε δυναμικά, φέρνοντας νούμερα τηλεθέασης που έκαναν το κανάλι προβολής να τρίβει τα χέρια από ευχαρίστηση, τώρα αγκομαχά να επιβιώσει αξιοπρεπώς σε μια prime time που δεν προλαβαίνει να γεμίζει σειρές. Στην αίθουσα του θρόνου έχει περάσει η μυθοπλασία, είναι ξεκάθαρο.

Το μόνο ριάλιτι που μοιάζει να αντεπεξέρχεται στη μάχη με τη νέα πραγματικότητα είναι το «Master Chef». Κάποιες μέρες, μάλιστα, οι τηλεθεάσεις που σημειώνει είναι εντυπωσιακές. Μέσα στην πληθώρα εκπομπών και μαγειρικών διαγωνισμών που συναγωνίζονται η μια την άλλη για να μη βουλιάξουν στον ωκεανό του θεάματος με κατσαρόλες και τηγάνια, το κοινό δίνει ξεκάθαρα και σταθερά την προτίμησή του στο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Μοιάζει να μην το βαριέται ποτέ.

Είναι τόση η αγάπη του κόσμου για το φαγητό, που δεν χορταίνει να βλέπει υποψήφιους μάγειρες να παλεύουν με συνταγές; Η σύγχρονη κοινωνία, όντως, λατρεύει να βλέπει μαγειρέματα. Τα βλέπει απλώς για να τα βλέπει, δεν μπαίνει αναγκαστικά στην κουζίνα να τα φτιάξει. Είναι το χάζι της συνταγής που μας προτείνει και τη φτιάχνει κάποιος άλλος εκείνο που μας έλκει. Οχι μόνο χάζι στην τηλεοπτική οθόνη. Κάθε οθόνη και κάθε timeline βρίθει μαγειρικού θεάματος, που καταναλώνουμε βουλιμικά, οπτικά και μόνο.

Οι συνταγές, ωστόσο, δεν είναι εκείνο που κάνει το «Master Chef» εφτάψυχο. Είναι κυρίως η συνταγή της δομής του και η ισορροπία που κρατάει μεταξύ ριάλιτι και ενός πιο, ας το πούμε, ποιοτικού τηλεοπτικού θεάματος. Προφανώς και βάζει στο πλάνο φιλικά στο ριάλιτι υλικά, όπως τις μελό ιστορίες παικτών, τους τσακωμούς και τις μικρότητες μεταξύ τους, αλλά στο τέλος τη σκυτάλη παίρνει η μαγειρική δημιουργία, οι νικητές και οι χαμένοι της.

Η πετυχημένη συνταγή της δομής έχει ένα πολύ βασικό στοιχείο και δεν είναι άλλο από τους κριτές. Οταν το 2010, ο τότε διευθυντής προγράμματος του Mega, Πέτρος Μπούτος, έβαζε το «Master Chef» στο πρόγραμμα του σταθμού, ίσως και να μην μπορούσε να φανταστεί ότι η τριάδα των κριτών θα ήταν ένα μικρό, πλην καθοριστικό, συστατικό της επιτυχίας του, αλλά και της μακροημέρευσής του στην άγρια τηλεοπτική ζούγκλα.

Ο Λευτέρης Λαζάρου, ο Δημήτρης Σκαρμούτσος και ο Γιάννης Λουκάκος ήταν η κριτική τριάδα του ξεκινήματος του σόου, έχοντας δίπλα τους και μια παρουσιάστρια να συντονίζει. Ο κάθε ένας είχε το στυλ του και είχε και μια αξιόλογη πορεία στα μαγειρικά δρώμενα της χώρας, που ασφαλώς έδωσε στο θέαμα ταυτότητα και σοβαρότητα, βοηθώντας το να ξεφύγει αμέσως από την κατηγορία «τηλεοπτικό υποπροϊόν». Η επιρροή των κριτών-σεφ ήταν τόση, που μέχρι και τα τατουάζ έγιναν μόδα στα χέρια των ελλήνων επίδοξων μαγείρων, μια και ο Σκαρμούτσος τα είχε σε αφθονία στα δικά του διάσημα χέρια.

Θα έλεγε κανείς ότι δύσκολα θα μπορούσαν άλλοι να ξεπεράσουν τη δυναμική αυτών των τριών, για τους οποίους τότε όλη η Ελλάδα παραμιλούσε, κάνοντας ουρές έξω από τα εστιατόρια τους και δοκιμάζοντας τις πιο περίεργες συνταγές τους, όπως τα κόλλυβα με παγωτό που σέρβιρε ο Σκαρμούτσος στο «Αλάτσι».

Και όμως, η τριάδα που τους διαδέχτηκε, όταν από το 2017 το πρόγραμμα άρχισε να προβάλλεται από τη συχνότητα του Star, έσπασε κάθε προσδοκία. Σωτήρης Κοντιζάς, Γιάννης Ιωαννίδης και Λεωνίδας Κουτσόπουλος έδεσαν τόσο πολύ υπό τη σκεπή του «Master Chef», που κυριολεκτικά εκτόπισαν κάθε ανάγκη για παρουσιάστρια. Το τιμόνι της παρουσίασης δόθηκε σε αυτούς, και απέδειξαν ότι μπορούν να το κρατήσουν. Επιπλέον, κατάφεραν να δώσουν στο σόου και ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, που έκανε τη συνταγή του ακόμα πιο ελκυστική. Του έδωσαν χιούμορ. Το χιούμορ μιας αντροπαρέας που είναι σαν να γνωρίζεται χρόνια. Και που συμπεριφέρεται στο πλατό περίπου όπως θα συμπεριφερόταν στο σαλόνι της.

Κάπως έτσι το «Master Chef» έφτασε στο 2024 πιο δυνατό από ποτέ, αποδεικνύοντας ότι και το ριάλιτι μπορεί να είναι καλό και να έχει επίπεδο. Με ανανεωμένη σκηνοθετική ματιά και ευκρινείς χαρακτήρες παικτών, επενδύει σε μια καλύτερη αισθητική και σε μια τριάδα κριτών που είναι σοβαροί και όχι σοβαροφανείς, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο να τους αμφισβητήσεις και που είναι πλέον ένα σώμα, σαν τρεις σωματοφύλακες ενός μαγειρικού θεάματος.

Θα έλεγα ότι αυτοί, εντέλει, είναι και οι πρωταγωνιστές του «Master Chef» και όχι οι παίκτες, ούτε καν οι νικητές του. Με εξαίρεση τον πρώτο νικητή, Ακη Πετρετζίκη, όλοι οι υπόλοιποι νικητές του ριάλιτι πέρασαν αλλά δεν ακούμπησαν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News