Από τον διχαστικό, για μία ακόμη φορά, λόγο του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα από την Ιθάκη, ξεχώρισα την (ξέρουμε από ποιον γραμμένη) ατάκα του ότι, μέχρι να αναλάβει αυτός ως καπετάνιος μιας κυβέρνησης που «κάποιοι πολυμήχανοι Έλληνες γράψαμε το τέλος των Μνημονίων», είδαμε «τραπεζίτες να γίνονται πρωθυπουργοί, και υπουργοί τραπεζίτες».

Τώρα, για να μιλάμε σοβαρά και να τελειώνουμε με το νηπιαγωγείο, και επειδή είναι σαφές ότι αναφέρεται στον Λουκά Παπαδήμο και στον Γιάννη Στουρνάρα, ποιος νοήμων Έλληνας (δεν μιλάμε, δηλαδή, για περιπτώσεις Βαξεβάνη):

1.Μπορεί να θεωρεί τον Τσίπρα καλύτερο Πρωθυπουργό από τον πρώτο (έστω και εάν ο κ. Παπαδήμος ουδέποτε “έκανε” τον πρωθυπουργό, ούτε και είχε φιλοδοξία του να γίνει); Νομίζω δε ότι οι σοβαροί αναλυτές συμφωνούν ότι εάν ο κ. Σαμαράς δεν βιαζόταν (στην αρχή και αυτός ως αντιμνημονιακός) να γίνει πρωθυπουργός, και άφηνε τον κ. Παπαδήμο, ως επικεφαλής της κυβέρνησης συνεργασίας, να ολοκλήρωνε τη δουλειά του, στην πιο δύσκολη στιγμή της Ελλάδας, σήμερα θα μιλούσαμε από άλλη θέση. Σίγουρα όχι με ξεκούμπωτο γιακά από ένα ύψωμα της Ιθάκης, και με τον μύθο να πηγαίνει σύννεφο.

2.Μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Γιάννης Στουρνάρας ήταν ένας υπουργός που εκπροσώπησε μια πολιτική η οποία κράτησε την Ελλάδα όρθια στην πιο μεγάλη ίσως φουρτούνα της; Ναι, τώρα είναι Τραπεζίτης. Δεν έχω τις γνώσεις και τα στοιχεία να τον κρίνω ως Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας. Όμως η παρουσία του εκεί, που ευτυχώς οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν μπορούσαν να τον κουνήσουν, ήταν για μένα μια κάποια εγγύηση ότι δεν θα ξέφευγε εντελώς το σκάφος – κάτι που θα συνέβαινε χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία εάν μπορούσε ο Τσίπρας να διορίσει εκεί όποιον ήθελε. Όσον αφορά δε τη θητεία Στουρνάρα στο υπουργείο Οικονομικών, νομίζω ότι και πάλι δεν μπορεί αυτή να συγκριθεί ούτε με εκείνην της “πρώτης επιλογής” του Τσίπρα, ούτε και με εκείνην της δεύτερης, του Τσακαλώτου, ο οποίος τουλάχιστον πιστώνεται με το πως έκανε ό,τι του έλεγαν και δεν έκανε τον μάγκα και ξερόλα.

Αν ζούσαμε σε άλλη χώρα, είμαι σίγουρος πως ένα σοβαρό ΜΜΕ θα κατάφερνε να φέρει στο ίδιο τραπέζι κάποτε για μια ανοικτή και χωρίς επικοινωνιακές φανφάρες συζήτηση για την ελληνική κρίση, τους δύο πρώην πια πρωθυπουργούς Παπαδήμο και Τσίπρα, και τους δύο, πρώην επίσης υπουργούς Οικονομικών Στουρνάρα και Τσακαλώτο (τον Βαρουφάκη, ας τον αφήσουμε στην ησυχία του), όλος ο κόσμος θα καταλάβαινε πόσο άστοχη και θλιβερή ήταν η αναφορά του κ. Τσίπρα την Τρίτη σε τραπεζίτες…

ΥΓ.: Τόσο ο κ. Παπαδήμος, όσο και ο κ. Στουρνάρας είχαν και κάτι άλλο που του κ. Τσίπρα του λείπει από το βιογραφικό: επάγγελμα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News