Η ανακοίνωση του προγράμματος του Πρωθυπουργού για την 22α Ιανουαρίου 2020 είναι λιτή: στις 10:30 η ψηφοφορία για τη νέα Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου στη Βουλή. Και, το απόγευμα, αναχώρηση με προορισμό την Ελβετία για να παραστεί στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός.

Πίσω από τις γραμμές αυτές υπάρχει μια ανεμελιά. Η ημέρα εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι μια ημέρα business as usual.

Δεν ήταν πάντα έτσι. Ας θυμηθούμε γιατί.

Στο πρόσφατο παρελθόν –κι αν δεν υπήρχε ο Κώστας Τασούλας, ο οποίος ως εισηγητής της ΝΔ στη συνταγματική αναθεώρηση πρότεινε να υπερψηφίσει και το κόμμα του την αναθεώρηση του άρθρου 32–, η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας σήμαινε προκήρυξη πρόωρων εκλογών.

Χάρη στο «κόλπο», που δεν ήταν ακριβώς «κόλπο», αλλά απρονοησία του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο κ. Τασούλας, το επίμαχο άρθρο πήρε πάνω από 180 ψήφους στην προηγούμενη Βουλή. Και αυτό σήμαινε ότι όποιο κόμμα γινόταν κυβέρνηση μετά τις εκλογές θα μπορούσε να έχει το πάνω χέρι στην αναθεώρηση.

Οπερ και εγένετο. Τις εκλογές τις κέρδισε ο Μητσοτάκης και η συνέχεια είναι γνωστή.

Η αλήθεια είναι όμως ότι, εκ των υστέρων, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ό,τι μπορούσε για να αποτρέψει μέχρι την τελευταία στιγμή την απώλεια του «εργαλείου» εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας για διεξαγωγή πρόωρων εκλογών από την εκάστοτε αντιπολίτευση.

Το πρωί της 20ης Νοεμβρίου 2019, στη διάρκεια συζήτησης της Συνταγματικής Αναθεώρησης επί του επίμαχου άρθρου στην Ολομέλεια, ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθετε ένσταση* αντισυνταγματικότητας!

Ακολούθησε μια συζήτηση γεμάτη ένταση, με τον Γιώργο Γεραπετρίτη να λέει ότι αυτό είναι πρωτοφανές και τον –χαμηλών τόνων– Πρόεδρο της Βουλής να ομολογεί για πρώτη φορά ευθέως: «Εγώ έκανα το κόλπο, αλλά δεν ήταν κόλπο. Ηταν μοναδική συνταγματική, πατριωτική και δημοκρατική πρόταση για να μην καταντήσει η χώρα να σέρνεται σε εκλογές με πρόσχημα την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας».

Τώρα, ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει και αυτός με άνεση: «Ημασταν, είμαστε και θα είμαστε, μια δύναμη στήριξης της δημοκρατίας, και της κοινωνικής προόδου. Με αυτό το πρίσμα, η εκλογή μιας προέδρου με προοδευτικά χαρακτηριστικά, παρά την εμφανή επικοινωνιακή προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να την εκμεταλλευτεί, αποτελεί για μας μια απόδειξη της δύναμης των ιδεών μας».

Ομως ποιες είναι οι ιδέες; Αυτές που εκφράζει ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος; Ή αυτές που κομίζει η νέα Πρόεδρος την οποία πρότεινε ο Κυριάκος Μητσοτάκης;

Τελικά δεν έχει καμία σημασία ποιες είναι οι ιδέες όταν, όπως φαίνεται, το κριτήριο για να συναινέσει και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το ίδιο το αδιέξοδό του. Ψηφίζει Σακελλαροπούλου γιατί δεν μπορεί να εμποδίσει την εκλογή της. Αφού λοιπόν δεν μπορεί να προκαλέσει αναστάτωση γιατί να μη συνταχθεί με την επιλογή της κυβέρνησης;

Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αποσυνδέθηκε λοιπόν από πρόωρες εκλογές. Και αυτό ήταν το «κόλπο» Τασούλα που δίνει τη δυνατότητα στον Κυριάκο να έχει πρόγραμμα και μετά την ψηφοφορία στη Βουλή.

* Τι έλεγε η ένσταση αντισυνταγματικότητας του ΣΥΡΙΖΑ:

«Η πρόταση της ΝΔ παραβιάζει τα διαδικαστικά όρια της αναθεώρησης, εφόσον είναι αντίθετη με την απόφαση της πρώτης αναθεωρητικής Βουλής με την οποία προσδιορίσθηκε η κατεύθυνση και οριοθετήθηκε το εύρος της αναθεωρητικής εξουσίας της παρούσας Βουλής, ορίζοντας σε περίπτωση αδυναμίας κοινοβουλευτικής εκλογής άμεση εκλογή του Προέδρου.

«Η πρόταση παραβιάζει και τα ουσιαστικά όρια της αναθεώρησης. Η υποβάθμιση της νομιμοποίησης του Προέδρου της Δημοκρατίας, λόγω της δυνατότητας εκλογής του ακόμη και από τη σχετική πλειοψηφία της Βουλής, παρά την εκπεφρασμένη ή έμμεση αποδοκιμασία της απόλυτης πλειοψηφίας των βουλευτών προς το πρόσωπό του, είναι ασύμβατη με την μη αναθεωρήσιμη προεδρευόμενη μορφή του πολιτεύματος, από την οποία απορρέει η υποχρέωση αυξημένης νομιμοποίησης του Προέδρου της Δημοκρατίας, επομένως και εκλογής του με αυξημένη πλειοψηφία».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News