Δεν διεκδικώ το αλάθητο, αλλά πιστεύω ότι πολλοί αντικειμενικοί αναγνώστες θα συμφωνήσουν με τις γνώμες που θα διατυπώσω εν συνεχεία.

Η σημερινή πολιτική κατάσταση στην χώρα μας είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και σε σύγκριση με άλλες παρελθούσες καταστάσεις, αλλά και αφ’ εαυτής. Το ενδιαφέρον βρίσκεται στο ότι ενώ έχουμε την καλύτερη κυβέρνηση μετά την κυβέρνηση Σημίτη, ταυτόχρονα έχουμε την χειρότερη αντιπολίτευση μετά το 1974.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παράγει έργο. Μπορεί να μη συμφωνούν όλοι με το έργο που παράγει, αλλά το γεγονός είναι ότι το έργο της είναι απτό. Αυτό με το οποίο μπορεί κάποιος να διαφωνεί είναι ότι η κυβέρνηση δεν κάνει αυτό που εκείνος κρίνει σημαντικό και χρήσιμο για το μέλλον της χώρας. Π.χ. εγώ θα ήθελα οι προσπάθειες της κυβέρνησης να επικεντρωθούν στους τομείς της παιδείας, της υγείας και της ασφάλειας. Αυτά είναι τα θεμέλια της ανάπτυξης.

Η αντιπολίτευση είναι η χειρότερη για δύο λόγους. Πρώτον, συμπεριφέρεται χωρίς σεβασμό προς τον εκλεγμένο αντίπαλο. Είναι ντροπή για τους ίδιους τους να χαρακτηρίζουντην κυβέρνηση μαφία, καμόρα, εγκληματική οργάνωση και να υπόσχονται ότι θα στείλουν το πρωθυπουργό στην φυλακή. Η κα Κωνσταντοπούλου το έχει πει επανειλημμένως και χωρίς ντροπή. Αυτή η αντιπολίτευση προσβάλει τους ψηφοφόρους της.

Καλό είναι οι σημερινοί αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης να αναζητήσουν και να δουν με πόσο σεβασμό και σοβαρότητα αντιμετώπιζε στην Βουλή ο Ανδρέας Παπανδρέου τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ίσως έτσι καταλάβουν τι σημαίνει πολιτικός αρχηγός και τι ευθύνες έχει.

Δεύτερο, η δουλειά της αντιπολίτευσης δεν είναι να βρίζει, αλλά να ελέγχει και να προτείνει. Στα έξι χρόνια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, η αντιπολίτευση δεν έχει προτείνει κάτι σοβαρό, καλό και πλήρως επεξεργασμένο. Υπάρχει μια μόνο εξαίρεση, οι δύο προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για την φορολογία και την κατοικία, αλλά και αυτές εκτός γενικότερου προγραμματικού πλαισίου.

Οι βουλευτές πρέπει να κατανοήσουν ότι δεν πληρώνονται για να κουτσομπολεύουν στα καφενείο της Βουλής, ούτε για να βρίζουν εντός της αιθούσης· πληρώνονται για να παράγουν έργο κοινοβουλευτικό.

Η άθλια εικόνα της αντιπολίτευσης εξηγεί και τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων. Η ΝΔ, παρά το gigaσκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, διατηρεί άνετα το 24% σε πρόθεση ψήφου και το 30% με την αναγωγή, τα άλλα κόμματα ανεβοκατεβαίνουν όπως οι μικρές βάρκες στο λιμάνι όταν αλλάζει ο άνεμος και οι αναποφάσιστοι σταθεροί στο 20%, ενώ η αποχή είναι πρώτο κόμμα με 40%.

Βέβαια, ένα μέρος της συμπεριφοράς της αντιπολίτευσης μπορεί να εξηγηθεί από την προέλευσή της. Αυτό, όμως, δεν ισχύει για το ΠΑΣΟΚ. Η ακατανόητη συμπεριφορά του Ανδρουλάκη δεν εξηγείται από το παρελθόν του ΠΑΣΟΚ. Μάλλον δεν έχει ακόμη κατανοήσει ποια είναι η θέση του στην παρούσα πολιτική συγκυρία, ποια θέση πρέπει να πάρει έναντι της κυβέρνησης και πώς να αποφύγει την ταυτοποίηση του ΠΑΣΟΚ με την υπόλοιπη αντιπολίτευση, και κατά συνέπεια ούτε ποια είναι η ευθύνη του.

Γρήγορα το ΠΑΣΟΚ θα κληθεί να παίξει σοβαρό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας. Γι’ αυτό είναι ανάγκη να ετοιμάζεται οργανωτικά, θεωρητικά, και πολιτικά.

---

Ο Θεόδωρος Π. Λιανός είναι Ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News