Πολύ θα ήθελα να ξέρω τι μυαλό διακονούν εκεί στη Χαριλάου Τρικούπη. Κάθε βδομάδα που περνά, έρχεται και μια δημοσκόπηση που επιβεβαιώνει το αυτονόητο. Πέφτουν αργά και σταθερά. Δυο είδαμε το τελευταίο οκταήμερο. Ο τρόπος που διαχειρίζονται το θέμα των Τεμπών τους κατατρώει.

Στέλνει τους σκεπτόμενους στη ΝΔ (μόνο αυτή την βδομάδα, το 4% των ψηφοφόρων του, κατά την ALCO) και τους πιο φανατικούς αντιμητσοτακικούς στην αγκαλιά της μαινόμενης Ζωής ή στην γκρίζα ζώνη. Ακούν τα καμπανάκια εκεί στο ΠΑΣΟΚ ή στέκονται σαν χαμένοι στη μέση της γραμμής, με το τραμ να έρχεται κατά πάνω τους;

Για να είμαι ακριβοδίκαιος, έχω την εντύπωση ότι τις τελευταίες μέρες το ΠΑΣΟΚ πήρε μια κάποια απόσταση από τις κατηγορίες ότι ο Μητσοτάκης σκότωσε τον Βασίλη Καλογήρου. Δεν είδα ομιλίες τύπου Φάμελλου, ενώ κάποιοι βουλευτές του στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις ανάφεραν δειλά δειλά και μάλλον αόριστα ότι η υπερβολή και η τοξικότητα δεν βοηθούν. Αργά το κατάλαβαν.

Διότι δεν χρειαζόταν πολύ μυαλό ευθύς εξαρχής, για να συνειδητοποιήσουν ότι υπερθεματίζοντας επί βδομάδες στα περί «συγκάλυψης» και «λαθρεμπόρων», δεν θα αργούσε πολύ η στιγμή που θα βρίσκονταν και μπροστά στο «δολοφόνοι». Και ότι τότε, κάθε επιλογή τους θα κατέληγε δίκοπο πολιτικό μαχαίρι για τους ίδιους. Αντε τώρα να γυρίσει ο Ανδρουλάκης πίσω.

Οταν (λανθασμένα και κοντόφθαλμα) θεώρησε ότι οι συγκεντρώσεις για τα Τέμπη αποτελούσαν ευκαιρία για τον ίδιο και αποδύθηκε σε μανιακό αγώνα ώστε να τεθεί επικεφαλής του μετώπου, πώς τώρα (που βλέπει ότι το πράγμα πάει αντισυστημικά και διαλυτικά) θα στρέψει το καράβι του σε πιο μετριοπαθή νερά; Δεν θα τον χτυπήσει το αγριεμένο κύμα που και ο ίδιος υποδαύλισε;

Του ήταν τόσο δύσκολο να αντιληφθεί πως όταν ταυτιζόταν αναφανδόν με δέκα ακραίες κατηγορίες που εκτοξεύτηκαν κατά του Μητσοτάκη για τα Τέμπη, θα ήταν αδύνατο να αποστασιοποιηθεί από την ενδέκατη περί δολοφόνου επειδή ήταν τόσο εξωφρενική που αντιστρατευόταν την κοινή λογική; Αν ένας πολιτικός αρχηγός δεν αντιλαμβάνεται ότι οι εξεγέρσεις των δρόμων δεν κινούνται με βάση την κοινή λογική, καλύτερα να κάνει άλλη δουλειά.

Τώρα ο Ανδρουλάκης εισπράττει μια προϊούσα πτώση, που δεν κονιορτοποιεί μόνο το κύρος που σώρευσε το κόμμα του από μια εξαιρετική μάχη ηγεσίας, αλλά ρευστοποιεί και το προσωπικό πολιτικό του κεφάλαιο. Εφερε το ΠΑΣΟΚ σε τέτοιο σημείο, που όποια επιλογή και αν κάνει, θα έχει μεγαλύτερο κόστος από κέρδος.

Αν συνεχίσει να συμπορεύεται με τους αντισυστημικούς, θα ξαναδεί το ΠΑΣΟΚ να τσαλαβουτά σε μονοψήφια νούμερα, ενώ αν αποτολμήσει στροφή προς τη χαμένη του σοβαρότητα, θα δει τους μετριοπαθείς να καγχάζουν και τους έξαλλους να τον στοχοποιούν. Αδιέξοδο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News