25 Ιανουαρίου 2015. Οι κάλπες έχουν ανοίξει και ο ελληνικός λαός είναι έτοιμος να αφήσει την τύχη της χώρας του στα χέρια του σπουδάρχη Αλέξη Τσίπρα. Εκείνη την ημέρα βρισκόμουν σε ένα εκλογικό κέντρο κάπου στην Θεσσαλία. Δεν θα ξεχάσω έναν Συριζαίο εκλογικό παρατηρητή ο οποίος δεν μπορούσε να κρύψει την χαρά του για την επερχόμενη νίκη του κόμματός του και συχνά πυκνά μας έλεγε: «Αυτό που θα συμβεί απόψε παιδιά, δεν έχει προηγούμενο». Είχε απόλυτο δίκιο! Αυτό που συνέβη πράγματι δεν είχε προηγούμενο γιατί ποτέ η μεταπολιτευτική Ελλάδα δεν γνώρισε χειρότερη και πιο επιζήμια κυβέρνηση από αυτή που σχημάτισε το κόμμα του. «Αν δεν πάρει αυτοδυναμία ο ΣΥΡΙΖΑ, θα σχηματίσει κυβέρνηση με τον Καμμένο;» ρώτησα τον παρατηρητή. «Θα πάρει αυτοδυναμία» απάντησε αυτός. «Αν δεν πάρει όμως θα συγκυβερνήσει με τον Καμμένο;» επέμεινα εγώ. «Όχι» μου απάντησε. Δεν μπορώ να ξεχάσω την απάθεια που είδα στο βλέμμα του όταν έλεγε το όχι ενώ κατά βάθος ήξερε αυτό που όλοι ξέραμε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αναρριχήθηκε στην εξουσία χρησιμοποιώντας όλα τα βρώμικα όπλα που κανείς ως τότε δεν τόλμησε να χρησιμοποιήσει. Πάτησε πάνω στην δυστυχία και στην απόγνωση των ανθρώπων. Κανείς μας δεν θα ξεχάσει τις ψευδής ειδήσεις (fake news) που διέσπειραν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,  έμμισθοι υπάλληλοι του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι διατηρούσαν σειρά ψεύτικων λογαριασμών για να προωθούν ανώνυμα την κομματική προπαγάνδα στο ευρύ κοινό. Το κόλπο αυτό λειτουργούσε. Ο κόσμος διάβαζε δεξιά και αριστερά για 3000 αυτοκτονίες λόγω του μνημονίου ή για παιδάκια που λιποθυμούν στα σχολεία από ασιτία, μέχρι που στο τέλος υιοθετούσε αυτές τις  ψεύτικες ειδήσεις. Αυτοί οι ιταμοί άνθρωποι πληρωνόντουσαν 60 λεπτά του ευρώ, για κάθε ανάρτηση.

Κανείς δεν θα ξεχάσει την διχόνοια που έσπειρε στους πολίτες ο Αλέξης Τσίπρας, χωρίζοντάς τους σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς. Όλοι τον θυμόμαστε να οιστρηλατεί τους οπαδούς του λέγοντας «Ή τους τελειώνουμε, ή μας τελειώνουν» και να επικροτεί εμμέσως φαινόμενα βίας κατά των πολιτικών. Όλοι θυμόμαστε πως δηλητηρίασαν το κύρος του κοινοβουλευτισμού όταν χαρακτήριζαν την προηγούμενη κυβέρνηση ως την πρώτη κυβέρνηση Μερκελιστών, δεύτερη κυβέρνηση Τσολάκογλου, τρίτη χούντα, τέταρτο Ράιχ, Πέμπτη φάλαγγα και την έριξαν μαζί με τους χρυσαυγίτες. Τώρα όμως μετράμε αντίστροφα για την αποχώρησή τους.

Κανείς δεν θα ξεχάσει την πιο ανελεύθερη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος μετά την δικτατορία, της οποίας τον ύμνο έγραψε, σύμφωνα με τον -κατά τον Τσίπρα- έντιμο Καμμένο, ο πατέρας υπουργού της , και η οποία δικτατορία παρεμπιπτόντως δεν τελείωσε το ’73, όπως λανθασμένα φώναζε η μισή κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους Χρυσαυγίτες, στην πλατεία των αγανακτισμένων αλλά το 1974. Κυρίως όμως, κανείς δεν θα ξεχάσει την προσπάθεια κατάλυσης του κράτους δικαίου μέσω της χειραγώγησης της δικαστικής εξουσίας, της ελευθερίας του τύπου και της σκευωρίας που στήσανε για να πλήξουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Την στήριξη του Τσίπρα στον δικτάτορα Μαδούρο και την συγκάλυψη της σεξουαλικής παρενόχλησης από τον Βενεζουελάνο πρέσβη.

Για όλους αυτούς τους λόγους και ακόμα περισσότερους, κανείς μας δεν θα ξεχάσει. Όχι γιατί μας διακατέχει κάποια  ρεβανσιστική διάθεση αλλά για να μην επιτρέψουμε ποτέ ξανά η τύχη αυτού του τόπου να πέσει σε χέρια τέτοιων ανθρώπων.

Ο Νότης Καραθύμιος είναι μέλος κ.ε. Δράσης

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News