«Καλή χρόνια»!

«Καλή χρόνια να έχουμε!»,  ακούω ακόμα τις φωνές που έρχονται από απόσταση μόλις 10 περίπου 24ώρων, φωνές από μακιγιαρισμένα στόματα, από στόματα ακόμα μπουκωμένα κουραμπιέδες και μελομακάρονα..

«Καλή χρόνια να έχουμε!»

Και τι είναι αυτό, παρακαλώ,  που κάνει μια χρονιά «καλή»;  Όλοι πέρυσι λέγανε «άντε να φύγει αυτή η χρόνια, να φύγει το 2010»! Το κακομοίρικο το 2010!  Με ζαρωμένο γεροντάκι έμοιαζε, που οι συγγενείς του περιμένουν πότε θα τα τινάξει για να ξεκινήσει το party!Γιατί παρακαλώ; Δεν καταλαβαίνω τι σας έκανε το 2010. Ότι μπόρεσε έκανε κι’ αυτό, το κατά δύναμιν.Όπως όμως πολύ επιτυχημένα είπε κάποιος φίλος,  είδαμε τα μούτρα μας στον καθρέπτη το 2010 και δε μας άρεσε το θέαμα, γι' αυτό μας έφταιξε η χρονιά! Ε,   κάποια στιγμή θα τα βλέπαμε – είμαστε σκατόφατσες, κακά τα ψέματα, πως να το κάνουμε; Το υποψιαζόμασταν καιρό, το 2010 όμως το διαπιστώσαμε κιόλας!

Ο.Κ λοιπόν!  Ο γέρος ψόφησε – τώρα τι κάνουμε παίδες; Τι κάνουμε; Μα ακριβώς τα ίδια :

Ζούμε!  Συνεχίζουμε!  Με λιγότερα λεφτά οι περισσότεροι αλλά ζούμε..Ερωτευόμαστε, γελάμε, δακρύζουμε, περνούμε αγκαλιές, γεννάμε παιδιά, χτυπάμε το χέρι στο τραπέζι, λέμε δεν αντέχω άλλο, ψιθυρίζουμε «σ'αγαπώ», ονειρευόμαστε, φοβόμαστε. Και λέμε στον εαυτό μας το αγαπημένο μου στιχάκι απ’ το τραγούδι :

«Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη!»

Καλή χρόνια να έχουμε λοιπόν και από δω και πέρα, που οι «γιορτές» τελειώσανε,  κι’  αρχίζουνε ξανά τα ζόρια τα μεγάλα! Καλή Χρονιά  και καλή δύναμη, να την χορτάσουμε, να την πιούμε σαν ρακί, να μας καίει τα σωθικά και εμείς γελώντας να λέμε «άσπρο πάτο»!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News