Ο Ντόναλντ Τραμπ επέστρεψε στον Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο υποσχόμενος να γίνει «ο ειρηνοποιός της υφηλίου». Τα ξημερώματα της Κυριακής (22.06) έκανε ένα τεράστιο βήμα προς την αντίθετη κατεύθυνση, εμπλέκοντας άμεσα τις ΗΠΑ στη σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ. Η Μέση Ανατολή, στην οποία υποσχέθηκε να «φέρει την ειρήνη», είναι τώρα μια περιοχή που βρίσκεται στο χείλος ενός ακόμη ευρύτερου πολέμου, στον οποίο η Αμερική συμμετέχει ενεργά.

Σε τηλεοπτικό διάγγελμα προς το έθνος, περίπου δύο ώρες μετά την ανακοίνωση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι οι αμερικανικές δυνάμεις είχαν χτυπήσει τρεις πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Ιράν, ο αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι η επιχείρηση αποτελεί μια «εντυπωσιακή επιτυχία», γράφει το BBC.

Εξέφρασε την ελπίδα ότι η κίνησή του θα ανοίξει την πόρτα σε μια πιο διαρκή ειρήνη, όπου το Ιράν δεν θα έχει πλέον τη δυνατότητα να γίνει πυρηνική δύναμη.

Το Ιράν, από την πλευρά του, είπε ότι σημειώθηκαν μόνο μικρές ζημιές στη βαριά οχυρωμένη πυρηνική εγκατάσταση του Φορντόου. Ο χρόνος θα δείξει ποια πλευρά έχει δίκιο.

Πλαισιωμένος από τον aντιπρόεδρο Τζέι Ντι Βανς, τον υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο και τον υπουργό Αμυνας Πιτ Χέγκσεθ, ο Τραμπ προειδοποίησε το Ιράν ότι αν δεν εγκαταλείψει το πυρηνικό του πρόγραμμα, θα αντιμετωπίσει «πολύ χειρότερες» μελλοντικές επιθέσεις. «Εχουν απομείνει πολλοί στόχοι» είπε ο Τραμπ, και οι ΗΠΑ θα τους χτυπήσουν με «ταχύτητα, ακρίβεια και επιδεξιότητα».

Παρά την αλαζονεία του προέδρου, η αμερικανική στρατιωτική εμπλοκή στο Ιράν μπορεί να είναι το χειρότερο σενάριο για τις ΗΠΑ, την περιοχή και τον κόσμο, γράφει το BBC.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, προειδοποίησε για ένα «σπράλ χάους» που θα μπορούσε να προκύψει από την αμερικανική απόφαση να κλιμακώσει τη σύγκρουση, σημειώνοντας ότι η Μέση Ανατολή βρισκόταν ήδη «σε αναβρασμό».

Εάν το Ιράν αντιδράσει, όπως προειδοποίησε ο Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ ότι θα κάνει σε περίπτωση αμερικανικής επίθεσης, τότε η αμερικανική πλευρά θα αναγκαστεί να απαντήσει.

Πώς οι «δύο εβδομάδες» έγιναν δύο ημέρες

Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ο Τραμπ είχε πει ότι το Ιράν έπρεπε να «παραδοθεί άνευ όρων» και έβαλε τον εαυτό του σε μια θέση από την οποία ήταν δύσκολο να υποχωρήσει. Το Ιράν, με τις δικές του απειλές, έθεσε εαυτόν σε παρόμοια κατάσταση.

Ετσι ακριβώς ξεκινούν οι πόλεμοι, γράφει το BBC, και στη συνέχεια επεκτείνονται πέρα από κάθε έλεγχο.

Την περασμένη Πέμπτη (19.06), ο Τραμπ έδωσε στους Ιρανούς προθεσμία δύο εβδομάδων, αλλά τελικά αποφάσισε να τη συρρικνώσει σε μόλις δύο ημέρες. Τα ξημερώματα της Κυριακής ο πρόεδρος των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι είχε ήδη ενεργήσει.

Αυτό προκαλεί διάφορα ερωτήματα, συνεχίζει το BBC. Ηταν οι δύο εβδομάδες μια προσποίηση του Τραμπ; Μια προσπάθεια να παρασύρει τους Ιρανούς σε μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας; Ή μήπως οι παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις, με επικεφαλής τον Στιβ Γουίτκοφ, κατέρρευσαν;

Αμέσως μετά τις επιθέσεις, στην ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στην τηλεοπτική ομιλία του ο Τραμπ προσπάθησε να ανοίξει την πόρτα για ειρήνη.

Αυτό μπορεί να είναι υπεραισιόδοξο εκ μέρους του. Παρότι οι Ισραηλινοί έχουν καταβάλει σημαντικές προσπάθειες για να καταστρέψουν ή να υποβαθμίσουν τις στρατιωτικές δυνατότητες του Ιράν, η Τεχεράνη εξακολουθεί να έχει όπλα στη διάθεσή της.

Τώρα, γράφει το BBC, ξεκινά το παιχνίδι της αναμονής. Πώς θα αντιδράσει το Ιράν στις επιθέσεις εναντίον τριών από τις εγκαταστάσεις του, συμπεριλαμβανομένου του Φορντόου, που θεωρείται το πετράδι του πυρηνικού του προγράμματος;

Ο Τραμπ, πιθανώς, ελπίζει ότι οι αμερικανικές επιθέσεις θα αναγκάσουν το Ιράν να κάνει μεγαλύτερες παραχωρήσεις στις διαπραγματεύσεις. Φαίνεται όμως απίθανο, ένα έθνος που δεν θέλει να διαπραγματευτεί ενώ δέχεται ισραηλινή επίθεση, να δεχτεί να το κάνει όταν δέχεται και αμερικανικές βόμβες.

Ενώ ο Τραμπ είπε ότι η αμερικανική επίθεση ήταν απόλυτα επιτυχημένη, υπάρχει η πιθανότητα αυτό να μην ισχύει, και σε μια τέτοια περίπτωση η πίεση για να χτυπήσει ξανά θα αυξηθεί.

Ο «ειρηνοποιός» του πλανήτη διατρέχει πλέον ανοιχτά τον κίνδυνο ενός πολύ σοβαρού πολιτικού πλήγματος, γράφει το BBC, και μάλιστα σε δύο άξονες: εσωτερικό και διεθνή.

Η προοπτική μιας αμερικανικής επίθεσης στο Ιράν είχε ήδη προκαλέσει έντονες επικρίσεις, όχι μόνο από τους Δημοκρατικούς, αλλά και από το ίδιο το κίνημα «Πρώτα η Αμερική» του Τραμπ.

Η ασυνήθιστη απόφαση του προέδρου να εκφωνήσει την ομιλία του πλαισιωμένος από τρεις από τους στενότερους συμβούλους του ήταν, ίσως, μια προσπάθεια να επιδείξει ενότητα εντός του κόμματός του.

Ο Βανς, ειδικότερα, είναι ένθερμος υποστηρικτής μιας πιο συγκρατημένης αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.

Εάν αυτή η επίθεση είναι όντως ένα μεμονωμένο γεγονός, τότε ο Τραμπ πιθανόν να καταφέρει να εξομαλύνει τις αντιδράσεις στην εκλογική του βάση. Αλλά εάν σύρει τις ΗΠΑ σε μια μεγαλύτερη σύγκρουση, θα μπορούσε να προκαλέσει μια εξέγερση στις τάξεις του κόμματός του.

Η επίθεση του Σαββάτου ήταν μια απρόσμενα επιθετική κίνηση για έναν πρόεδρο που καυχιόταν ότι δεν ξεκίνησε κανέναν πόλεμο κατά τη διάρκεια της πρώτης προεδρικής του θητείας και ο οποίος επιτίθετο στους προκατόχους του επειδή είχαν σύρει τη χώρα σε ξένες συγκρούσεις.

Ο Τραμπ έκανε την κίνησή του. Το τι θα αναγκαστεί να κάνει από εδώ και πέρα δεν είναι αποκλειστικά υπό τον έλεγχό του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News