Φανταστείτε ότι η Κρήτη είναι ενωμένη με την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά για κάποιο λόγο αποκόπτεται και αρχίζει να πλέει μόνη της στη θάλασσα. Φανταστείτε τώρα ότι αυτό ήταν ένα κομμάτι πάγου.

Αν ο όγκος του κομματιού που αρχίζει  να κινείται μόνος του μοιάζει τρομακτικός, η αποκόλληση ενός κομματιού 6.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων (περίπου το 75% της Κρήτης) από την κρηπίδα πάγου Larsen C στην Ανταρκτική θα πρέπει να μας ανησυχεί όλους.

Τουλάχιστον από το 2014 -και πολύ περισσότερο τους τελευταίους μήνες- οι επιστήμονες παρατηρούσαν μια μεγάλη ρωγμή στον όγκο πάγου που συνεχώς μεγάλωνε. Ηταν σαφές ότι αργά ή γρήγορα το κομμάτι θα έσπαγε και θα άρχιζε να ταξιδεύει στη θάλασσα.

Breaking news! The iceberg has fully detached from Larsen C – more details to follow soon pic.twitter.com/pdSxDuAGjR

— Project MIDAS (@MIDASOnIce) July 12, 2017

Τις τελευταίες ημέρες η αύξηση του μήκους της ρωγμής πήρε μεγάλες διαστάσεις. Μόνο στο τέλος Μαΐου, το μήκος της ρωγμής αυξήθηκε κατά 17 χιλιόμετρα, όσο και στο τέλος Ιουνίου.

Την Τετάρτη ήλθε η επιβεβαίωση μέσω δορυφόρου ότι το κομμάτι έχει αποκοπεί οριστικά. Ανάμεσα στον όγκο πάγου και το παγόβουνο ήδη κυλά νερό με θερμοκρασίες κοντά στο μηδέν, αλλά πάντως αναλογικά πιο θερμό από τους πάγους. Στην φωτογραφία πιο κάτω είναι το ευδιάκριτο κομμάτι με το ανοιχτό χρώμα.

Οι πρώτες εκτιμήσεις μιλούν για παγόβουνο πάχους 190 μέτρων με όγκο πάγου που ξεπερνά τα 1.100 κυβικά χιλιόμετρα.

Το κομμάτι είναι πολύ αργοκίνητο για να γίνει άμεσα επικίνδυνο για τη ναυσιπλοΐα, πρέπει όμως να συνεχιστεί η παρακολούθησή του γιατί τα ρεύματα ενδέχεται να το σπρώξουν προς τον Ατλαντικό Ωκεανό, οπότε θα γίνει και επικίνδυνο. Δεν είναι γνωστό αν μετά την αποκόλλησή έχει μείνει ακέραιο ή αν διασπάστηκε κάποιο τμήμα του.

Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ένα από τα 10 μεγαλύτερα παγόβουνα που έχουν καταγραφεί ποτέ και πάλι όμως δεν συγκρίνεται με τα μεγαλύτερα της λίστας. Το 2000 το παγόβουνο B-15, που αποκόπηκε από την κρηπίδα πάγου Ρος, επίσης στην Ανταρκτική, ήταν διπλάσιο και είχε έκταση 11.000 τ.χλμ.

Εστω και αν δεν είναι άμεσος κίνδυνος για τη ναυτιλία, η αποκόλληση του παγόβουνου δείχνει πόσο έντονο και πιεστικό είναι το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της τήξης των πάγων που με τη σειρά της οδηγεί στην άνοδο της στάθμης των θαλασσών και προκαλεί αλυσίδα προβλημάτων. Αμεση είναι η επίδραση και στην πανίδα της περιοχής, ένα ευαίσθητο σε κάθε αλλαγή οικοσύστημα με πουλιά και ψάρια που εξαρτώνται από τον πάγο και την σταθερή θερμοκρασία των νερών.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News