Η παγκοσμίου ενδιαφέροντος επιστημονική ανακοίνωση τής NASA για τον πλανήτη Αρη είχε ως φυσικό αποτέλεσμα την αναζωπύρωση των διαφόρων θεωριών περί τής ύπαρξης άλλων, εξωγήινων πολιτισμών, του ερωτήματος περί του τρόπου δημιουργίας του σύμπαντος και -ασφαλώς- τής πίστης στον Θεό. Ερωτήματα και ανησυχίες που επανέρχονται κάθε φορά που μαθαίνουμε κάτι καινούριο για ό,τι μπορεί να είναι αυτό που μας περιβάλλει. Κάπως έτσι, επανήλθε στην επικαιρότητα ο Στίβεν Χόκινγκ και οι δηλώσεις του για την άρνησή του να πιστέψει στην ύπαρξη ενός ανώτερου όντος που έπλασε το σύμπαν.

«Δεν πιστεύω στον Θεό» επαναλαμβάνει ο Χόκινγκ για πολλοστή φορά. Και τα media σπεύδουν και αναπαραγάγουν τη δήλωσή του. Γιατί ο Χόκινγκ,όπως και να το κάνουμε, «πουλάει». Ειδικά μάλιστα μετά την περυσινή ταινία για τη ζωή του που έδωσε στον πρωταγωνιστή της, τον Εντι Ρεντμέιν, το Οσκαρ Α’  ανδρικού ρόλου. Αναμφίβολα ο διάσημος φυσικός αποτελεί μια μοναδική περίπτωση, κυρίως λόγω τής ασθένειάς του που τον έχει καθηλώσει στο αναπηρικό καροτσάκι από τα νεανικά του χρόνια ενώ και η ομιλία του γίνεται μέσω μιας ειδικά σχεδιασμένης για αυτόν συσκευής. Με το «Χρονικό του χρόνου» εκλαϊκευσε σε μεγάλο βαθμό δυσνόητα επιστημονικά θέματα, προσφέροντας την ευκαιρία σε αρκετό κόσμο που ενδιαφερόταν σχετικά, να μυηθεί περισσότερο σε αυτά. Και σίγουρα έχει μια δεδομένη επιστημονική αξία.

Ωστόσο ο Χόκινγκ δεν παύει να είναι σταρ.  Και, ως σταρ, απασχολεί τα media και με την προσωπική του ζωή, κάτι που δεν συμβαίνει με άλλους σπουδαίους επιστήμονες. Αλλά και η κάθε δήλωσή του αποκτά σημασία, συνήθως μεγαλύτερη από την ουσία που εμπεριέχει. Το ότι υπάρχει μια δεδομένη διαχρονική κόντρα μεταξύ επιστήμης και θρησκείας, αυτό δεν είναι είδηση. Ας πούμε, τι να πει και ο Γαλιλαίος; Μια κόντρα που συχνά παίρνει υπερβολικές διαστάσεις, με διάφορες αφορμές. Αλλά όταν δηλώνει ο Χόκινγκ “είμαι άθεος”, αμέσως κινητοποιείται ο γαλαξίας… Βέβαια εκεί που φαίνεται να έχει δίκαιο είναι στην -περισσότερο φιλοσοφική και λιγότερο επιστημονική- δήλωσή του, ότι αν έρθουμε σε επαφή με τους εξωγήινους και είναι πιο προηγμένοι τεχνολογικά από εμάς, δεν είναι απίθανο να μας αφανίσουν. Τουλάχιστον στην ανθρώπινη ιστορία, όποτε ένας πιο προηγμένος πολιτισμός ερχόταν σε επαφή με κάποιον λιγότερο προηγμένο, τον κατέσφαζε…

Μπορεί να ακούγεται κάπως πολιτικά μη ορθό αλλά, από ένα σημείο και μετά, αναρωτιέται κανείς αν ο Χόκινγκ δεν κατάφερνε τα όσα κατάφερε, υπερβαίνοντας μια αντικειμενικά υπεράνω περιγραφής και κατανόησης κατάσταση, την αρρώστια του, το πόσο θα ασχολούμασταν μαζί του. Βέβαια αυτό είναι ένα ερώτημα που μόνον τα μέλη τής επιστημονικής κοινότητας μπορούν να απαντήσουν, εξαιτίας των ειδικών γνώσεών τους. Διάσημος Έλληνας επιστήμονας που διαπρέπει στο εξωτερικό, σε παλαιότερη συνέντευξή του σε Έλληνα συνάδελφο, έχει αμφισβητήσει ανοιχτά την επιστημονική αξία του Χόκινγκ, δηλώνοντας, ίσως με κάποια δόση υπερβολής ότι «δεν θα τον έπαιρνα ούτε για βοηθό μου».  Φυσικά, το να θίξει κάποιος ένα τέτοιο εξαιρετικά λεπτό θέμα είναι «ταμπού», αφού σχεδόν αμέσως θα χαρακτηριστεί ρατσιστής, δεχόμενος άπειρες επιθέσεις από άπειρες πηγές. Οπότε, τουλάχιστον δημοσίως, σπανίως ο Χόκινγκ αμφισβητείται.

Το σύμπαν που μας περιβάλλει είναι αχανές. Ομοίως και το “σύμπαν” του παγκόσμιου μάρκετινγκ σε όλους τους χώρους: σόου μπίζνες, σπορ, πολιτική, επιστήμη. Η τέχνης τής επικοινωνίας πολλές φορές υποκαθιστά την ίδια την πραγματικότητα. Είναι ο Χόκιγνκ το ίδιο καλός επιστήμονας σε σχέση με την προβολή που αφειδώς τού παρέχουν τα media; Σε αυτό, μόνον οι συνάδελφοί του επιστήμονες μπορούν να τοποθετηθούν με συγκεκριμένα επιχειρήματα. Αλλά θέλουν;

Update
Αγνοούσα την ύπαρξη τόσων σχολιαστών με κατάρτιση στη θεωρητική Φυσική. Αυτό είναι ελπιδοφόρο. Και οι περισσότεροι (υπάρχουν και εξαιρέσεις στους σχολιαστές) αγνοείτε τη διαφορά ενός διάσημου επιστήμονα με έναν επιστήμονα που έχει πραγματική και διαρκή επιρροή στους συναδέλφους του. Παρέλειψα να αναφερθώ ονομαστικά στον γνωστό Έλληνα επιστήμονα που είπε, σε συνέντευξη του στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, ότι δεν θα έπαιρνε τον Χόκινγκ ούτε ως βοηθό. Είναι ο Δημήτρης Χριστοδούλου. Μάλιστα σε συνέντευξη του στο Βήμα και στον Θανάση Λάλα, λέει για τον Χόκινγκ: «Εχει σημασία πού και γιατί είσαι διάσημος… Η επιστημονική κοινότητα το ξέρει ότι ο Πενρόουζ, που είναι σήμερα 69 ετών, είναι ο πλέον σημαντικός στον τομέα του… Ο Χόκινγκ νομίζω ότι είναι διάσημος στον πολύ κόσμο που δεν ξέρει ή δεν μπορεί να ανακαλύψει το βάρος της επιστημονικής εργασίας του… Είναι τόσο διάσημος όχι για το έργο του όσο επειδή έχει αυτό το πρόβλημα της αναπηρίας».

Ποιος είναι ο Δημήτρης Χριστοδούλου;
Ο Δημήτρης Χριστοδούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. * Ηταν ακόμη μαθητής της Β’ Λυκείου όταν οι «μαθηματικές» ανησυχίες του τον οδήγησαν στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις ΗΠΑ. Το 1970, σε ηλικία μόλις 18 χρόνων, θα πάρει μάστερ φυσικής. * Πολύ σύντομα θα έρθει και το διδακτορικό στον ίδιο κλάδο, το οποίο θα αποτελέσει το εφαλτήριο μιας λαμπρής πορείας. * Το 1971 ο Δημήτρης Χριστοδούλου γίνεται υπότροφος ερευνητής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας και ένα χρόνο αργότερα καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επισκέπτης ερευνητής στο CERN της Γενεύης. * Το 1974 αποκτά τη θέση τού επισκέπτη ερευνητή και στο Διεθνές Κέντρο Θεωρητικής Φυσικής στην Τεργέστη, καθώς επίσης και στο Ινστιτούτο Max Planck του Μονάχου. * Η επιστημονική σταδιοδρομία του συνεχίζεται στο περιώνυμο Μαθηματικό Ινστιτούτο Courant, του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, όπου παίρνει τη θέση του έκτακτου μέλους. * Επειτα από σημαντική εργασία και σε άλλα πανεπιστήμια θα επιστρέψει το 1988 στο Ινστιτούτο Courant, αυτή τη φορά στη θέση του τακτικού καθηγητή. * Από τότε τα επιτεύγματα του Δημήτρη Χριστοδούλου στη θεωρία των μερικών διαφορικών εξισώσεων, της διαφορικής γεωμετρίας, της θεωρίας της γενικής σχετικότητας, των εξισώσεων του Αϊνστάιν, καθώς και της μηχανικής των στερεών έχουν υπάρξει ρηξικέλευθα. * Το 1992 εξελέγη τακτικός καθηγητής στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Πρίνστον και τον Ιούνιο του 1993 τιμήθηκε με το βραβείο MacArthur ­ βραβείο που απονέμεται ετησίως σε διεθνείς προσωπικότητες των επιστημών και των τεχνών που προτίμησαν να παραμείνουν εκτός «επιστημονικού» κατεστημένου. Τιμήθηκε με το  μαθηματικό βραβείο Βôcher, που θεωρείται σε σημασία αντίστοιχο του Νομπέλ.

Yπάρχουν όμως και άλλοι που διεθνώς αμφισβητούν την «αυθεντία» του Χόκινγκ. Μία απλή αναζήτηση στο internet θα σας υποδείξει πλήθος δημοσιεύσεων. Καλό είναι, ορισμένοι, να είστε προσεκτικότεροι.

Το Time αναρωτιέται αν υπάρχει μύθος γύρω του και καταλήγει ότι σίγουρα δεν είναι και ο μεγαλύτερος εν ζωή φυσικός. Αλλα δεν υπάρχει λόγος να σας κάνω υποδείξεις, μπορείτε να κάνετε μία αναζήτηση στο δίκτυο και να διαβάσετε για την προσφορά του, τα «λάθη» του και την αμφισβήτηση που δέχονται οι προσεγγίσεις του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News