Η Βαλτική Θάλασσα φιλοξενεί σχεδόν 100.000 ναυάγια, πολλά από τα οποία είναι εκπληκτικά καλά διατηρημένα. Το κρύο νερό και η απουσία σκουληκιών έχει διατηρήσει τα πλοία καλύτερα από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο· έτσι η Βαλτική Θάλασσα προσφέρει στους δύτες ένα συναρπαστικό πεδίο με θησαυρούς για εξερεύνηση.

Υπάρχουν βυθισμένα πολεμικά πλοία του 17ου αιώνα, υπέροχα ξύλινα πλοία του 18ου αιώνα, φορτηγά πλοία του 19ου αιώνα αλλά και πολεμικά πλοία από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εδώ ο χρόνος έχει παγώσει· και συχνά είναι σαν το πλήρωμα να έχει μόλις εγκαταλείψει το σκάφος. Τα ναυάγια έχουν γίνει σαν χρονοκάψουλες, απόκοσμα δείγματα γαλήνιας ομορφιάς στοιχειωμένης από την υπενθύμιση ενός άγριου δράματος.

Το άλμπουμ «Ghost Ships of the Baltic Sea» των εκδόσεων Max Ström, με κείμενα του Καρλ Ντάγκλας και εικόνες του Γιόνας Νταμ, περιλαμβάνει υποβρύχιες φωτογραφίες τραβηγμένες με τις πιο προηγμένες τεχνικές στον κόσμο που αποκαλύπτουν το θαύμα της διατήρησης μερικών από τα πιο εντυπωσιακά ναυάγια στα παγωμένα, υφάλμυρα νερά της Βαλτικής. Αυτές οι εκπληκτικές εικόνες των πλοίων-φαντασμάτων της Βαλτικής είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζονται σε μεγάλο format σε βιβλίο και έχουν τραβήξει την παγκόσμια προσοχή.

Ο Καρλ Ντάγκλας ζει στο αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης, είναι συγγραφέας, φωτογράφος, δύτης, και ένας από τους πιο έμπειρους αρχηγούς αποστολών θαλάσσιας αρχαιολογίας στη Βαλτική. Και ο Γιόνας Νταμ, ο οποίος έχει την έδρα του στη δυτική ακτή της Σουηδίας, είναι επαγγελματίας δύτης και εξαιρετικός φωτογράφος, που έχει δημιουργήσει μια μοναδική τεχνική για να κάνει μεγάλες υποβρύχιες λήψεις.

Ενας μπακαλιάρος κολυμπάει μέσα στο ναυάγιο του «SMS Undine» στη νότια Βαλτική. Το πλοίο, ένα γερμανικό καταδρομικό που κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, ανέλαβε καθήκοντα παράκτιας άμυνας κατά μήκος των γερμανικών ακτών της Βαλτικής στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Βυθίστηκε ενώ βρισκόταν σε περιπολία τον Νοέμβριο του 1915 από δύο τορπίλες του «HMS E19», ενός υποβρυχίου του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, το οποίο προκάλεσε την έκρηξη των πυρομαχικών του. Το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματος του διασώθηκε.

Καμπίνα επιβατών στο «Ααχεν», ένα ατμόπλοιο του τέλους του 19ου αιώνα, που κατασκευάστηκε για να μεταφέρει φορτία και επιβάτες από και προς τη Νότια Αμερική. Τον Οκτώβριο του 1914, το σκάφος παραχωρήθηκε στο Γερμανικό Αυτοκρατορικό Ναυτικό για να χρησιμοποιηθεί ως ναρκαλιευτικό.  Τον Ιούλιο του 1915 χτυπήθηκε από τορπίλη βρετανικού υποβρυχίου και βυθίστηκε στα ανοικτά των ακτών του σουηδικού νησιού Γκότλαντ. Τρία άτομα έχασαν τη ζωή τους, αλλά όλο το υπόλοιπο πλήρωμα διασώθηκε.

Το σουηδικό πολεμικό πλοίο «Svärdet» βυθίστηκε από τους Δανούς το 1676 στα ανοιχτά του σουηδικού νησιού Ελαντ κατά τη διάρκεια μιας από τις μεγαλύτερες ναυμαχίες στην ιστορία της Σκανδιναβίας, όπου η Σουηδία πολέμησε τους Δανούς και τους Ολλανδούς για τον έλεγχο της νότιας Βαλτικής. Στη φωτογραφία, ο δύτης Γιαν Πέτερσον κατευθύνεται προς ένα σιδερένιο κανόνι, το οποίο εξακολουθεί να προεξέχει. Πίσω του βρίσκεται ο Τζον Τζόνσον, ρίχνοντας φως στα πολλά αντικείμενα που βρίσκονται στον βυθό της θάλασσας.

Ενα γυναικείο παπούτσι είναι σύμβολο των πολλών ανθρώπινων ζωών που χάθηκαν στη Βαλτική Θάλασσα κατά τη διάρκεια των αιώνων. Η φωτογραφία τραβήχτηκε σε ένα ναυάγιο όπου χάθηκαν πολλοί άνθρωποι, στρατιώτες αλλά και πολίτες. Εκτός από το παπούτσι, σε διάδρομο του πλοίου βρέθηκαν ακόμη μια τσάντα χειρός και μια στρατιωτική ζώνη με πιστόλι. Σε μικρή απόσταση υπήρχε επίσης ένα καλάθι γεμάτο παιδικά παπούτσια.

Ο Καρλ Ντάγκλας εξερευνά το ναυάγιο ενός σοβιετικού υποβρυχίου κλάσης S που βυθίστηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μάλλον από νάρκη. Η γάστρα έχει ξεκολλήσει και το τμήμα πλώρης βρίσκεται δίπλα με το μπροστινό μέρος ανοιχτό. Η εξερεύνηση βυθισμένων υποβρυχίων μπορεί να είναι περίεργη καθώς η φυσική τους θέση είναι κάτω από τα κύματα και μερικές φορές είναι σαν να ξεκουράζονται εκεί πέρα πριν συνεχίσουν το ταξίδι τους.

Ενας δύτης εξερευνά το «ναυάγιο από πορσελάνη», το οποίο ήταν γεμάτο με φορτία, όπως μπουκάλια, ρολόγια τσέπης, βιολιά και πορσελάνες. Η αιτία αυτού του ναυαγίου μπορεί να ήταν κάποια καταιγίδα καθώς έχουν απομείνει λίγα ίχνη από το κατάστρωμα ή τα ξάρτια.

Το μικρό ατμόπλοιο «Astrid» είναι σε κακή κατάσταση, αλλά το ακρόπρωρό του είναι ακόμα άθικτο. Το «Astrid»,  μήκους 34 μέτρων και πλάτους 6,5 μέτρων, κατασκευάστηκε το 1872, αρχικά για ιδιωτική χρήση ως γιοτ. Αργότερα μετατράπηκε σε φορτηγό πλοίο. Το 1916 το «Astrid» μετέφερε μεταξύ άλλων, σίδηρο και σπίρτα από τη Στοκχόλμη στη Ραούμα της Φινλανδίας όταν βυθίστηκε από το γερμανικό υποβρύχιο U22 επειδή το φορτίο του θα μπορούσε να ωφελήσει την πολεμική προσπάθεια της Ρωσίας. Το 12μελές πλήρωμα πρόλαβε να επιβιβαστεί σε σωσίβιες λέμβους πριν το υποβρύχιο εκτοξεύσει 16 βλήματα από το κανόνι του καταστρώματος του.

Τορπιλισμένο από ένα ρωσικό υποβρύχιο, το γερμανικό ατμόπλοιο «Otto Cords» βυθίστηκε μια μέρα του καλοκαιριού στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα κομμάτια του βρίσκονται σε στον αμμώδη βυθό της θάλασσας. Η φωτογραφία δείχνει το τιμόνι ακριβώς κάτω από τη γέφυρα. Σε αυτό τον χώρο ήταν επίσης αποθηκευμένα μερικά φανάρια έκτακτης ανάγκης. Η καμπίνα με τα αναποδογυρισμένα συρτάρια είναι ορατή μέσα από τα εν μέρει γκρεμισμένα τοιχώματα.

Ο εξοπλισμός πλοήγησης ήταν από τα πιο πολύτιμα αντικείμενα του πλοίου, έτσι  όταν βρίσκονται τέτοια αντικείμενα σε ένα ναυάγιο, ξέρουμε ότι η καταστροφή συνέβη ξαφνικά. Αν χρειαζόταν περισσότερος χρόνος για να βυθιστεί το σκάφος, τα όργανα πλοήγησης ήταν τα πρώτα πράγματα που μεταφέρονταν στις σωσίβιες λέμβους. Μερικές φορές, μάλιστα, ήταν προσωπική ιδιοκτησία των ναυτικών και τα έπαιρναν από το ένα πλοίο στο άλλο. Αυτό το κοντινό καρέ δείχνει ένα χρονόμετρο ναυσιπλοΐας στη θήκη του. Είναι ένα ρολόι που παραμένει ακριβές για μεγάλες περιόδους, όπως ένα μακρύ θαλάσσιο ταξίδι, και εφευρέθηκε το 1735 από τον Τζον Χάρισον, έναν άγγλο ξυλουργό και ωρολογοποιό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News