698
O φωτογράφος Ιλάι Μπέιντεν-Λέιζαρ εντόπισε και απαθανάτισε τα 32 ετεροθαλή αδέλφια του που προήλθαν από το σπέρμα ενός ανώνυμου δότη. Το φωτογραφικό πρότζεκτ φιλοξενείται στο περιοδικό των New York Times | New York Times/Eli Baden/Facebook

Οικογενειακό πορτρέτο: Αδέλφια μεν αλλά άγνωστοι μεταξύ τους

Protagon Team Protagon Team 3 Ιουλίου 2019, 16:33
O φωτογράφος Ιλάι Μπέιντεν-Λέιζαρ εντόπισε και απαθανάτισε τα 32 ετεροθαλή αδέλφια του που προήλθαν από το σπέρμα ενός ανώνυμου δότη. Το φωτογραφικό πρότζεκτ φιλοξενείται στο περιοδικό των New York Times
|New York Times/Eli Baden/Facebook

Οικογενειακό πορτρέτο: Αδέλφια μεν αλλά άγνωστοι μεταξύ τους

Protagon Team Protagon Team 3 Ιουλίου 2019, 16:33

Ερχόμαστε στον κόσμο εν αγνοία μας και μεγαλώνοντας, έχουμε πολλές απορίες για τους γονείς μας, ακόμα και αν ζούμε μαζί τους κάτω από την ίδια στέγη. Οταν λοιπόν ανακαλύπτεις ότι ο πατέρας σου είναι ένας ανώνυμος δότης σπέρματος, οι απορίες πολλαπλασιάζονται και τα υπαρξιακά άγχη διογκώνονται.

Το αφιέρωμα των New York Times ασχολείται με την ιστορία ενός τέτοιου ατόμου, που ήρθε στον κόσμο με την συμβολή ενός άγνωστου άνδρα, που κάποτε είχε συμπληρώσει ένα ερωτηματολόγιο σε μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες σπέρματος στην Καλιφόρνια.

«Στο σπίτι μου δεν ήταν ποτέ μυστικό. Πέρασα το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών μου χρόνων, χωρίς να σκέφτομαι καν αυτόν τον άνθρωπο. Οταν όμως έγινα 11, πέρασα τη φάση των ερωτήσεων. Οι γονείς μου -έχω δύο μητέρες- μου έδωσαν τη φωτοτυπία του ερωτηματολόγιου που τους έστειλαν από την τράπεζα σπέρματος στην οποία απευθύνθηκαν, την California Cryobank. Ο δότης το είχε συμπληρώσει το 1996, δύο χρόνια προτού γεννηθώ» λέει ο Ιλάι Μπέιντεν-Λέιζαρ.

Ο ίδιος, θυμάται τον εαυτό του να κουβαλά τη φωτοτυπία κάθε μέρα μέσα στο σακίδιό του, να το έχει μαζί του στο σχολείο και να το επεξεργάζεται συχνά πυκνά, σαν ένας λιλιπούτειος ντετέκτιβ που προσπαθούσε να βγάλει νόημα μέσα από όλα αυτά. Υπήρχε άλλωστε κάτι προσωπικό, από το οποίο ο μικρούλης Ιλάι προσπαθούσε να πιαστεί: «Αυτός ο άνδρας είχε γράψει τις απαντήσεις στο χέρι, οπότε μπορούσα να δω καθαρά τον γραφικό του χαρακτήρα. Το χαρτί που είχα στα χέρια μου, με βοήθησε να πιστέψω ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Και ταυτόχρονα, συνειδητοποιούσα ότι ήμουν το προϊόν μιας παράξενης γραφειοκρατίας, κάτι που επίσης με έκανε να καταλάβω καλύτερα τον εαυτό μου».

Καθώς κάθε καλοκαίρι ο Ιλάι πήγαινε σε κατασκήνωση με παιδιά ομοφυλόφιλων ζευγαριών, είχε αρκετούς φίλους που επίσης είχαν συλληφθεί με τον ίδιο τρόπο. Αυτό τον έκανε να νιώθει περισσότερο «φυσιολογικός», να μην χρειάζεται να απολογείται για την απουσία πατέρα και να μην ζηλεύει τα άλλα παιδιά που ζούσαν κάτω από το σχήμα «μαμά-μπαμπάς».

Ο Ιλάι Μπέιντεν-Λέιζαρ αστειεύεται με μια από τις δύο μητέρες του (Eli Baden/Facebook)

Τον περασμένο χρόνο, κάποια άτομα που είχαν περάσει μαζί πολλά ανέμελα καλοκαίρια στην κατασκήνωση, αποφάσισαν να αναζητήσουν μέσω ειδικών αρχείων είτε τον δότη τους, είτε κάποιους συγγενείς τους, που προέκυπταν από τον συγκεκριμένο δότη. Δύο από αυτά τα παιδιά, διαπίστωσαν έκπληκτα ότι ήταν ετεροθαλή αδέλφια!

«Οι μητέρες μου δεν είχαν σκεφτεί ποτέ να μου προτείνουν να αναζητήσουμε τα αδέλφια μου, αν και είχαν τσεκάρει ότι το σπέρμα του αγνώστου πατρός είχε πολύ καλά ποσοστά γονιμοποίησης. Μάλλον ήταν τόσο απορροφημένες στο να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια, που δεν πέρασε από το μυαλό τους ότι γίνονταν αυτομάτως μέρος ενός τεράσιου κοινωνικού πειράματος» τονίζει ο 20χρονος φωτογράφος.

Αποφάσισε λοιπόν να αναζητήσει και ο ίδιος πιθανά αδέλφια του. Πήρε το περίφημο ερωτηματολόγιο, πήγε στη συγκεκριμένη τράπεζα σπέρματος στην Καλιφόρνια, μία από τις μεγαλύτερες στις ΗΠΑ, πληκτρολόγησε τον κωδικό του δότη σπέρματος και βρέθηκε μπροστά σε μία άγνωστη οικογένεια, με παιδιά που ήρθαν στον κόσμο από τον ίδιο άνδρα. Ενα από τα αδέλφια του, το ήξερε ήδη. Ηταν φίλοι. Είχαν γνωριστεί κατά τη διάρκεια ενός ειδικού μαθησιακού σεμιναρίου στη Νέα Υόρκη. Ξαφνικά, από τη φιλία, έπρεπε να περάσουν στη συγγένεια. Ηταν δύσκολο και παράξενο.

Τα περισσότερα από τα ετεροθαλή αδέλφια του Ιλάι Μπέιντεν-Λέιζαρ, φωτογραφημένα από τον ίδιο για το εξώφυλλο του περιοδικού των New York Times

Πρόκειται λοιπόν για μία παράξενη αδελφότητα, όχι σαν αυτές που βλέπεις σε σαχλές αμερικανικές ταινίες που ασχολούνται με τις φάρσες κολεγιόπαιδων, αλλά σαν εκείνες που συναντάς σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Ο συγκεκριμένος αδελφός του Ιλάι, ο Γκας Λαμπ, που επίσης μεγάλωσε με δύο μαμάδες, το εξηγεί με πολύ γλαφυρό τρόπο: «Παλιότερα ένιωθα πολύ άβολα με την ιδέα ότι έχω τόσα πολλά ετεροθαλή αδέλφια. Δεν ήξερα πόσο χρόνο έπρεπε να αφιερώσω στον καθένα. Επρεπε να διαλέξω τον πιο ενδιαφέροντα με βάση το προφίλ του στα social media; Ομως, γνωρίζοντας κάποια από αυτά τα άτομα από κοντά, αναθεώρησα. Τώρα είμαι πολύ πιο ενθουσιασμένος με τη ιδέα απ’ ό,τι ήμουν παλιότερα. Κάθε φορά που συναντιόμαστε, είμαστε πολύ ευγενικοί και προσεκτικοί ο ένας με τον άλλο. Είναι μία σχέση που αναπτύσσεται με τον καιρό. Μία φιλία που προσπαθεί να γίνει συγγένεια».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

3

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...