Η Αριάνα Φίνος της Repubblica συνάντησε τον άγγλο ηθοποιό Τζέρεμι Αϊρονς στη Σικελία και εντυπωσιάστηκε από τη λιτή παρουσία του: «Λινό κοστούμι, κομψά γυαλιά ηλίου, 76 χρόνια ακλόνητης γοητείας. Η σύζυγός του, Σινέντ Κιούζακ, καταξιωμένη ηθοποιός, τον συνοδεύει. Με κάποια αστεία μεταξύ τους η ατμόσφαιρα ζωντανεύει, αυτό μάλλον είναι το μυστικό ενός γάμου που διαρκεί από το 1978». Επειτα από αυτές τις πρώτες εντυπώσεις, η συζήτηση πέρασε στα πιο ουσιώδη.

«Εδώ, στο SalinaDocFest, ο Αϊρονς φέρνει το περιβαλλοντικό ντοκιμαντέρ ‘‘Trashed’’. Ο ηθοποιός ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο για να μας δείξει τις συνέπειες της ρύπανσης». Η Φίνος τού έδωσε τον λόγο: «Για οικονομικούς λόγους επιλέξαμε τις πιο κρίσιμες τοποθεσίες. Αλλά τα προβλήματα παραμένουν. Στην Αγγλία κτίζουμε 41 νέους αποτεφρωτήρες. Καταναλώνουμε υπερβολικά, παράγουμε πάρα πολλά απόβλητα. Νομίζω ότι είναι πολύ αργά πλέον. Πρέπει να προσαρμοστούμε. Ελπίζω το ντοκιμαντέρ να βοηθήσει, αν και δεν γνωρίζω πώς ο κινηματογράφος μπορεί να αλλάξει τα πράγματα».

Ακολούθησε η περιγραφή του ηθοποιού για τις τοποθεσίες που επισκέφθηκε: «Το Βιετνάμ ήταν πολύ δύσκολο. Στην Ινδία γνώρισα μια υπέροχη οικογένεια. Η κόρη τους γεννήθηκε χωρίς άκρα εξαιτίας των αμερικανικών χημικών. Τη βοήθησα περίπου 10 χρόνια, με προσθετικά μέλη. Ηταν υπέροχο και για τους δύο. Είναι πάντα ευλογία να το βλέπεις με τα ίδια σου τα μάτια, γιατί τότε δεν είναι πλέον θεωρία, είναι πραγματικότητα. Και αυτό σου δίνει τη δύναμη να μιλήσεις για αυτό. Πέταξα πολύ, κάτι που δεν μου αρέσει, αλλά ήταν σημαντικό να βρίσκομαι εκεί, στον Λίβανο, στο Βιετνάμ, στην Ισλανδία».

Η Φίνος σχολίασε ότι το φιλμ δείχνει πώς η αλλαγή προέρχεται από τα άτομα, από μικρές κοινότητες, ενώ η πολιτική (γενικώς και αορίστως) είναι απόμακρη. Ο Αϊρονς άδραξε την ευκαιρία: «Τα τελευταία χρόνια έχουν χειροτερέψει τα πράγματα. Οι κυβερνήσεις ενεργούν αποκλειστικά με βάση την οικονομική λογική και όχι για οικολογικούς, πνευματικούς ή περιβαλλοντικούς λόγους. Είναι θλιβερό. Αλλά τα μικρά πράγματα που κάνουμε ως άτομα, ένα προς ένα, μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Δεν έχει νόημα να περιμένουμε τίποτα από τις κυβερνήσεις. Δείξαμε την ταινία μας στη βρετανική κυβέρνηση. Υπήρχαν μόνο δύο πολιτικοί παρόντες. Δύο μόνο».

Μάλιστα, πολλές κυβερνήσεις αρνούνται την κλιματική αλλαγή, υπαινίχθηκε η Φίνος και για την πολιτική του Τραμπ, χωρίς να τον κατονομάσει, και ο άγγλος ηθοποιός τής απάντησε. «Δεν ξέρω πόσος καιρός θα περάσει ώσπου η Αμερική να την αναγνωρίσει πλήρως (την κλιματική αλλαγή). Πολλοί γνωρίζουν ότι υπάρχει, αλλά ξέρουν ότι η αντιμετώπισή της κοστίζει πολύ. Και αν διαχειρίζεσαι τη χώρα σου αποκλειστικά από οικονομικής απόψεως, γιατί να παρέμβεις; Υπάρχει πάντα κάποιος που μπορεί να βγάλει χρήματα από αυτήν».

Από τα φιλοφρονητικά σχόλια του Αϊρονς για τον τόπο που τον φιλοξενούσε εκείνες τις ώρες τις συνέντευξης, ξεχωρίζουν τα εξής: είπε ότι η Ιταλία είναι η καρδιά της Μεσογείου, ότι και αυτός νησιώτης είναι και ξέρει από κουπί, αφού γεννήθηκε στο νησί Γουάιτ της Μάγχης, και ότι έχει περάσει υπέροχα στα ιταλικά τουριστικά μέρη, είτε «για δουλειά» είτε για διακοπές. Δήλωσε ότι «του λείπει πολύ» ο  Μπερτολούτσι, αλλά δεν έκρυψε τον θαυμασμό και για τον Μορικόνε. «Είναι παράλογο που δεν θεωρούσε τον εαυτό του σπουδαίο συνθέτη επειδή έγραφε για τον κινηματογράφο».

Ο Αϊρονς συμμετείχε στο καστ του φιλμ «Callas Forever», του Φράνκο Τζεφιρέλι, οπότε είπε και για αυτόν δυο λόγια. «Είχε ήδη δουλέψει με τη σύζυγό μου. Ηταν πολύ άτακτο αγόρι, αλλά μου άρεσε η έκφραση στο πρόσωπό του. Και η Φανί Αρντάν (που έπαιξε επίσης στην ‘‘Callas’’) είναι από τις αγαπημένες μου ηθοποιούς. Ο Φράνκο με εμπιστευόταν πολύ. Τότε ο βοηθός του ήρθε και μου είπε ότι ο Φράνκο ήθελε να αναλάβω εγώ τη σκηνοθεσία αν του συνέβαινε κάτι, πράγμα που με σοκάρισε. Ενιωσα πάντως πολύ υπερήφανος για την εμπιστοσύνη του».

Ενα άλλο ιταλικό φιλμ στο οποίο έπαιξε ο Αϊρονς ήταν το «La corrispondenza» («Η ανταπόκριση») του Τζουζέπε Τορνατόρε. Στη Φίνος είπε δυο λόγια για την εμπειρία του από τη συνεργασία με τον τελευταίο μεγάλο σκηνοθέτη του ιταλικού σινεμά. «Είχαμε γλωσσικά προβλήματα. Γράφει στα ιταλικά, γλώσσα υπέροχη την οποία καταλαβαίνω αλλά δεν μιλάω. Ενας Σκωτσέζος μετέφρασε τους διαλόγους σε απαίσια αγγλικά. Είπα: ‘‘Κανείς δεν θα μιλούσε ποτέ έτσι’’. Ο Τζουζέπε θύμωσε πολύ μαζί μου. Επέμεινα: ‘‘Ξέρω ότι τα αγγλικά δεν είναι τόσο όμορφα όσο τα ιταλικά, αλλά έτσι μιλάμε’’. Νομίζω ότι με βρήκε δύσκολο. Πλέον, όταν ξαναβλέπω την ταινία, κατανοώ. Πάντως είναι ευγενικός άνθρωπος [ο Τορνατόρε]».

Κλείνοντας το κεφάλαιο «ιταλοί σκηνοθέτες», ο Αϊρονς είπε ότι αδημονεί να παίξει σε φιλμ του Πάολο Σορεντίνο. «Αύριο το πρωί, αν γίνεται. Του το έχω πει ήδη, αλλά δεν έχει κάνει τίποτα για αυτό». Ακολούθησαν φιλοφρονήσεις για τη «φλογερή ιρλανδέζα» σύζυγο («το σημαντικότερο άτομο στη ζωή ενός βαρετού Αγγλου»), για την απονομή του Οσκαρ με το πανηγυρικό φιλί στη Μαντόνα και τη στιγμιαία παρόρμηση για ένα άλλο φιλί, στον Μάικλ Τζάκσον, το οποίο δεν δόθηκε ποτέ («Σκέφτηκα ότι αρκετά φιλιά είχα δώσει»).

Κλείνοντας, αναφέρθηκε και σε μια άλλη δουλειά του: «Εχω μια ταινία, το ‘‘Palestine 36’’, η οποία θα κάνει πρεμιέρα στο Τορόντο. Είναι μικρή ταινία, σε σκηνοθεσία της Annemarie Jacir, μιας παλαιστίνιας σκηνοθέτριας. Τη γυρίσαμε στην Ιορδανία, αλλά κατάφερε να γυρίσει μερικές σκηνές και στην Παλαιστίνη. Είναι δυνατή ιστορία, για ένα θέμα πολύ αμφιλεγόμενο στις ΗΠΑ. Θέλω να πω την αλήθεια για το τι πιστεύω, δηλαδή ότι εξελίσσεται γενοκτονία. Ομως είναι δύσκολο. Θα πάω στη Νέα Υόρκη με σκοπό να προωθήσω το ‘‘The Morning Show’’, αλλά το Αλλοδαπών μπορεί να μου αρνηθεί την είσοδο επειδή υποστηρίζω την Παλαιστίνη. Νομίζω ότι θα εκφράσω ό,τι πιστεύω και θα αποδεχθώ το ρίσκο».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News