Είναι πλέον επιστημονικά αποδεδειγμένο. Και τα σκυλιά μπορούν να πάθουν άνοια. Μάλιστα, έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, δείχνει ότι η νευροεκφυλιστική πάθηση στους σκύλους που έχει κοινά συμπτώματα με τη νόσο Αλτσχάιμερ στους ανθρώπους, είναι αρκετά συχνή στα τετράποδα μετά την ηλικία των δέκα ετών.

Σύμφωνα με όσα αναφέρουν στο The Conversation οι καθηγήτριες Κτηνιατρικής Σούζαν Χέιζελ και Τρέισι Τέιλορ, η άνοια των σκύλων (ή γνωστική δυσλειτουργία) είναι μία νευροεκφυλιστική νόσος, η οποία εξελίσσεται προοδευτικά και έχει ως αποτέλεσμα αλλαγές στη συμπεριφορά του ζώου.

Μπορεί να είναι πιο συχνή σε σκύλους άνω των 10 ετών, όμως μπορεί να εκδηλωθεί από την ηλικία των έξι ετών.

Οι ιδιοκτήτες τους δεν είναι εύκολο ούτε να διαπιστώσουν, αλλά ούτε και να συνειδητοποιήσουν τις αλλαγές που έχει εκδηλώσει ο σκύλος τους, καθώς θεωρούν ότι πρόκειται για φυσιολογικό στάδιο της γήρανσης.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, έως το 35% των σκύλων εκδηλώνει άνοια, ποσοστό αρκετά υψηλό, αν αναλογιστεί κάποιος ότι στην ουσία πρόκειται για ένα στα τρία ζώα.

Βέβαια, η διάγνωση δεν είναι δύσκολη μόνο για τους ιδιοκτήτες. Και οι κτηνίατροι μπορεί επίσης να δυσκολευτούν στη διάγνωση, αφού δεν υπάρχει συγκεκριμένη εξέταση.

Τα συμπτώματα

Τα σκυλιά που έχουν άνοια ενδέχεται να

• χάνονται συχνά μέσα στο σπίτι τους
• κολλάνε πίσω από έπιπλα ή σε γωνίες του δωματίου, γιατί ξεχνούν ότι μπορούν να κάνουν όπισθεν για να απεγκλωβιστούν
• εμφανίσουν αλλαγές στην αλληλεπίδραση που είχαν με τους ανθρώπους ή άλλα κατοικίδια
• αναζητούν λιγότερη ή περισσότερη στοργή από τους ιδιοκτήτες τους, σε σχέση με το συνηθισμένο
• ξεχνούν πρόσωπα που γνώριζαν όλη τους τη ζωή
• κοιμούνται περισσότερο μέσα στην ημέρα και να ξυπνούν συχνά τη νύχτα
• γκρινιάζουν ή γαβγίζουν χωρίς προφανή λόγο
• έχουν αυξημένο στρες, δηλαδή να μην μπορούν να μείνουν εύκολα μόνα τους, να μας ακολουθούν σε κάθε δωμάτιο ή να τρομάζουν εύκολα

Η αντιμετώπιση

Πέραν των φαρμάκων που μπορούν να βοηθήσουν σε κάποια από τα συμπτώματα του σκύλου, για να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής του, μπορούμε να του προσφέρουμε ιδιαίτερη φροντίδα, όπως τότε που ήταν κουτάβι. Επίσης, όπως και τους ανθρώπους, έτσι και τα σκυλιά, τα βοηθά η άσκηση ή η δραστηριότητα, δηλαδή η βόλτα τους.

Ειδικοί σε αυτή τη φάση διερευνούν τις μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις, όπως είναι η άσκηση ή η εκπαίδευση, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην επιστημονική επιθεώρηση Scientific Reports.

Στην έρευνα που διεξάγει το Πανεπιστήμιο της Washington, στο πλαίσιο του Dog Aging Project, οι ειδικοί συγκέντρωσαν πληροφορίες από 15.019 σκύλους. Σε αυτές περιλαμβάνονται στοιχεία για το πώς τα γονίδια, ο τρόπος ζωής και το περιβάλλον επηρεάζουν τη γήρανσή τους. Στόχος των ειδικών είναι να εντοπιστούν οι κύριοι παράγοντες που σχετίζονται με τον κίνδυνο εκδήλωσης άνοιας.

Σημαντική η άσκηση

Ενα σημαντικό εύρημα από τις μέχρι στιγμής μελέτες είναι ότι η άσκηση του σκύλου αποτελεί βασικό παράγοντα πρόληψης της άνοιας.

Οι πιθανότητες εκδήλωσης έκπτωσης στη γνωσιακή λειτουργία είναι 6,47 φορές μεγαλύτερη σε σκύλους που χαρακτηρίστηκαν μη δραστήριοι, σε σύγκριση με αυτούς που αναφέρθηκε ότι ήταν πολύ δραστήριοι.

Οι πιθανότητες εμφάνισης της άνοιας φαίνεται πως αυξάνονται σε σκύλους που έχουν νευρολογικές διαταραχές ή μειωμένη ακοή ή όραση. «Οταν δεν λαμβάνουν ερεθίσματα από τον έξω κόσμο, φαίνεται να αυξάνεται ο κίνδυνός τους να μην μπορούν να χρησιμοποιήσουν εξίσου αποτελεσματικά τον εγκέφαλό τους» σημειώνουν οι ερευνητές.

Καταλύτης η ηλικία

Το προσδόκιμο ζωής ενός σκύλου εξαρτάται συχνά από τη φυλή, το μέγεθος και το βάρος του σώματος. Για παράδειγμα, τα σκυλιά ράτσας μαστίφ (μεγαλόσωμα) ζουν από έξι έως 12 χρόνια και τα τσιουάουα από 12 έως 20 χρόνια, όπως γράφουν οι New York Times.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών της προβλεπόμενης διάρκειας ζωής ενός σκύλου, κάθε χρόνος που προστίθεται στην ηλικία του φαίνεται να συμβάλλει στην πιθανότητα εμφάνισης της άνοιας. Για σκύλους άνω των 10 ετών, κάθε επιπλέον έτος ζωής αύξανε τον κίνδυνο εκδήλωσης άνοιας κατά 50%.

Οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι οι μελέτες για την άνοια των σκύλων βοηθούν στην περαιτέρω κατανόηση όσων συμβαίνουν στους ανθρώπους, καθώς τα κατοικίδια γερνούν πιο γρήγορα από εμάς.

Σε αντίθεση με τα πειραματόζωα, όπως οι μύγες και τα ποντίκια, οι σκύλοι συντροφιάς επηρεάζονται από τους περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς παράγοντες των ιδιοκτητών τους (π.χ. παθητικό κάπνισμα, φυτοφάρμακα και πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη).

«Οι εκτιμήσεις για τη μακροζωία του ανθρώπου αναφέρουν ότι περίπου το 75% μιας μακροχρόνιας ζωής οφείλεται στο περιβάλλον και το 25% έχει να κάνει με γενετικούς παράγοντες. Οι σκύλοι συντροφιάς μάς δίνουν την ευκαιρία να κατανοήσουμε πραγματικά τον ρόλο αυτής της περιβαλλοντικής μεταβλητότητας στη διαδικασία της βιολογικής γήρανσης» σχολιάζουν οι ερευνητές.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News