«Η επιθυμία μας είναι να φύγουμε μαζί, την ίδια ημέρα. Η ιδέα ότι θα μπορούσε να φύγει η μία από τις δύο νωρίτερα από την αλλή είναι αβάσταχτη» είχαν πει οι αδελφές Κέσλερ σε συνέντευξή τους στην Corriere della Sera τον Αύγουστο του 2024, μία ημέρα μετά τα 88α γενέθλιά τους.

Την περασμένη Δευτέρα έκαναν ακριβώς αυτό: η Αλις και η Ελεν Κέσλερ, οι περίφημες δίδυμες χορεύτριες που έγραψαν ιστορία ως «le gambe nazionali» (τα εθνικά πόδια) της Ιταλίας, άφησαν την τελευταία τους πνοή μαζί, η μία δίπλα στην άλλη, σε ηλικία 89 ετών, με υποβοηθούμενη αυτοκτονία στο σπίτι τους στο Γκρούνβαλντ, ένα προάστιο στην περιφέρεια του Μονάχου.

Την είδηση του θανάτου τους μετέδωσαν πρώτα η Bild και το γερμανικό πρακτορείο DPA, ενώ στη συνέχεια επιβεβαιώθηκε από την αστυνομία, όπως ορίζει η γερμανική νομοθεσία για την υποβοηθούμενη αυτοκτονία, με τους αστυνομικούς να δηλώνουν πως οι δυο γυναίκες είχαν βάλει τέλος στη ζωή τους «δίχως την παρέμβαση τρίτων».

Οι αδελφές Κέσλερ είχαν αποφασίσει να πεθάνουν μαζί, όπως μαζί γεννήθηκαν πριν από πολλά χρόνια, και είχαν επιλέξει να το κάνουν με την αρωγή της Deutsche Gesellschaft fuer humanes Sterben της μεγαλύτερης και πιο παλιάς γερμανικής οργάνωσης που ειδικεύεται στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία.

Μιλώντας στη Repubblica, η Βίγκα Βέτσελ, εκπρόσωπος της οργάνωσης, εξήγησε πως είχαν υποβάλει αίτηση πριν από χρόνια και είχαν την υποστήριξη ενός δικηγόρου και ενός γιατρού, επειδή έπρεπε να εξασφαλιστεί ότι η απόφασή τους θα ήταν «ελεύθερη και υπεύθυνη». Σημείωσε επίσης πως οι δυο αδελφές είχαν επιλέξει οι ίδιες την ημερομηνία του θανάτου τους, ο οποίος επήλθε παρουσία του δικηγόρου και του γιατρού που τις είχαν αναλάβει.

Μιλώντας πριν από λίγα χρόνια στην Bild, οι κυριολεκτικά αχώριστες Αλις και Ελεν Κέσλερ είχαν αποκαλύψει επίσης πως ήθελαν όχι μόνο να πεθάνουν η μία δίπλα στην άλλη, αλλά και να αποτεφρωθούν μαζί και οι στάχτες τους να τοποθετηθούν στην ίδια τεφροδόχο, μαζί με τις στάχτες της μητέρας και του αγαπημένου τους σκύλου.

Τα τελευταία χρόνια η ζωή τους ήταν πολύ διακριτική. Εχοντας γυρίσει την πλάτη στους προβολείς της δημοσιότητας, που ήταν στραμμένοι επάνω τους επί δεκαετίες ολόκληρες, οι δυο αδελφές αρκούνταν να τρώνε με φίλους σε εστιατόρια της γειτονιάς τους, να παίζουν γκολφ και να πηγαίνουν στο θέατρο.

Από το Lido στη Eurovision 

Οι μονοζυγωτικές δίδυμες Αλις και Ελεν γεννήθηκαν (με τριάντα λεπτά διαφορά) στις 20 Αυγούστου 1936 στο Νερχάου της Σαξονίας. Μετά το τέλος του πολέμου η οικογένειά τους κατέφυγε στη Δυτική Γερμανία, ωστόσο τα παιδικά τους χρόνια ήταν δυστυχισμένα: τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια τους πέθαναν από τύφο και ίκτερο, ενώ ο πατέρας τους ήταν αλκοολικός και βίαιος.

«Ο φόβος μας για την τυφλή οργή του και το αίσθημα ότι δεν μπορούσαμε να βασιστούμε σε κανέναν άλλον μας ένωσαν για πάντα», είχαν αναφέρει στην Zeit οι δυο αδελφές. «Ο μεταξύ μας δεσμός ήταν βαθύτερος από τον συνηθισμένο δεσμό των διδύμων: για εμάς ήταν ένστικτο επιβίωσης».

Αυτός το βάρος που έφεραν οι δυο τους ήταν επίσης ένας από τους λόγους που είχαν μεν πολυάριθμες ερωτικές σχέσεις, χωρίς ποτέ όμως να παντρευτούν, όπως εξήγησε η Aλις Κέσλερ το 2024: «Η ενδοοικογενειακή βία ήταν καθημερινό φαινόμενο. Οπότε ορκιστήκαμε η μία στην άλλη ότι δεν θα μας συνέβαινε ποτέ κάτι αντίστοιχο». Σε μια άλλη συνέντευξή τους, οι δίδυμες είχαν δώσει μια πιο άμεση εξήγηση της μανίας τους με τη single ζωή: «Δεν θέλουμε άνδρες στο σπίτι. Και μόνο η ιδέα ότι πρέπει να μοιραζόμαστε το μπάνιο μαζί τους είναι αφόρητη».

Οι Κέσλερ άρχισαν το μπαλέτο στα έξι τους, ενώ το ντεμπούτο τους στη σκηνή το έκαναν προτού καλά καλά ενηλικιωθούν, παίζοντας σε μια επιθεώρηση στο θέατρο Palladium του Ντίσελντορφ. Σχεδόν αμέσως μετά οι δυο νεαρές και πανύψηλες αδελφές υπέγραψαν συμβόλαιο με το περίφημο Lido του Παρισιού, όπου εμφανίζονταν έως το 1960. Στα 24 τους οι δίδυμες showgirls αποφάσισαν να κάνουν μια παγκόσμια περιοδεία. Εμφανίστηκαν έτσι σε δεκάδες τηλεοπτικές εκπομπές, σκανδαλίζοντας την ακόμη πουριτανική Δύση, με τα μακριά και λεπτά πόδια τους.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 η γερμανική δισκογραφική βιομηχανία τις προώθησε με τραγούδια που έγιναν επιτυχίες και εκτός της χώρας, όπως τo «Zwei Blonde Señoritas». Μάλιστα, το 1959 οι Αλις και Ελεν Κέσλερ εκπροσώπησαν τη Δυτική Γερμανία στη Eurovision, καταλαμβάνοντας την όγδοη θέση.

Στις ΗΠΑ οι δυο αδελφές εμφανίστηκαν στο πλευρό κορυφαίων αστέρων της εποχής, όπως ο Φρανκ Σινάτρα και ο Φρεντ Αστέρ, ενώ απέρριψαν πρόταση να συμπρωταγωνιστήσουν με τον Ελβις Πρίσλεϊ στην ταινία «Viva Las Vegas». Η Ελεν αποκάλυψε το 2013 ότι ο ατζέντης τους είχε γίνει έξαλλος με αυτή τους την απόφαση. Αλλά εκείνες δεν είχαν εντυπωσιαστεί ιδιαιτέρως από τον «βασιλιά». «Δεν λιώσαμε μπροστά του. Ημασταν κουλ και δεν το άντεχε». 

Εθνικές σταρ στην Ιταλία

Στην Ιταλία, όπου σημείωσαν τεράστια επιτυχία και παρέμειναν έως το 1986, οι δυο αδελφές πρώτη φορά εμφανίστηκαν τον Ιανουάριο του 1961 στην τηλεοπτική μουσική εκπομπή της RAI «Giardino d’Inverno», ενώ από τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς άρχισαν να εμφανίζονται κάθε Σάββατο στο βαριετέ «Studio Uno», επίσης παραγωγή της δημόσιας ιταλικής τηλεόρασης.

Οταν τις είδε για πρώτη φορά ο διάσημος ιταλός σεναριογράφος Ενιο Φλαϊάνο (έγραψε δέκα σενάρια από κοινού με τον Φεντερίκο Φελίνι) είχε αρκεστεί να δηλώσει εντυπωσιασμένος: «Τέσσερα πόδια με ένα κεφάλι».

Πώς εξηγείται, όμως, το γεγονός ότι οι δίδυμες αδελφές από τη Γερμανία έγιναν κάτι σαν εθνικές σταρ στην Ιταλία – όπως επιβεβαιώνεται σήμερα, μετά τον θάνατό τους, από τα πολυσέλιδα αφιερώματα στις μεγαλύτερες εφημερίδες της χώρας;

«Προκλητικές αλλά και οικείες» πρωτο-φεμινίστριες 

Καταρχάς, «οι ψηλές και ξανθιές [αδελφές] ενσάρκωναν τον μύθο της ξένης, της “βόρειας”, της Γερμανίδας που στην Ιταλία πήγαινε μόνο για καλοκαιρινές διακοπές», γράφει ο Αλντο Γκράσο της Corriere della Sera.

Οσο για το αποτύπωμά τους στην ιταλική τηλεόραση και στην κοινωνία τής αυστηρά καθολικής τότε Ιταλίας… «για πολλούς Ιταλούς οι Κέσλερ αντιπροσώπευαν την ανακάλυψη του “απαγορευμένου”, του σώματος, αυτού που μπορεί να λογοκριθεί», εξηγεί ο ιταλός δημοσιογράφος.

Ωστόσο, όπως είχε δηλώσει ο τότε διευθυντής της RAI, Ετορε Μπερναμπέι, εξηγώντας το ρίσκο που είχε πάρει, «είχαν πανέμορφα πόδια [τα οποία αρχικά καλύπτονταν με χοντρές και ψηλές μαύρες μάλλινες κάλτσες] και ήταν αγαλμάτινες όπως η Αφροδίτη της Μήλου… Αλλά δεν κινούνταν με σαγηνευτικό και προκλητικό τρόπο: έδειχναν πώς παρουσιάζεται στο κοινό μια όμορφη γυναίκα, με κομψότητα και φινέτσα».

Κάποια στιγμή οι χοντρές, ψηλές μαύρες μάλλινες κάλτσες μπορεί να μπήκαν στο συρτάρι, όμως και τα νάιλον, αποκαλυπτικά καλσόν που αγκάλιαζαν τα μακριά πόδια της Αλις και της Ελεν Κέσλερ «ήταν ταυτόχρονα προκλητικά και οικεία», γράφει σήμερα ο Αλντο Κάτσουλο, επίσης αρθρογράφος της Corriere della Sera. «Η ομορφιά τους ήταν ειρωνική και φευγαλέα, ελκυστική στους άνδρες αλλά όχι δυσάρεστη στις γυναίκες. Οι σύζυγοι, με άλλα λόγια, δεν ζήλευαν τις Κέσλερ».

«Πέθαναν όπως έζησαν: ελεύθερες», σχολιάζει από την πλευρά του ο Τζανλούκα Μερκούρι, ο οποίος επέλεξε να μνημονεύσει τις δυο αδελφές με σημείο αναφοράς μια φωτογραφία: Η Αλις και η Ελεν Κέσλερ «προβάλλουν τα ατέλειωτα πόδια τους προς το άπειρο» χορεύοντας ανάμεσα στις ντόπιες ομότεχνές τους Μίνα και Ραφαέλα Καρά: «Το τέλειο κουαρτέτο ενός τηλεοπτικού, προ του 1968 πρωτο-φεμινισμού, χαρούμενο και γεμάτο ειρωνεία, που μπορούσε να εισέρχεται στα σπίτια των Ιταλίδων και να αποκαλύπτει μια άλλη δυνατότητα: εκείνη του να έχει μια γυναίκα τον πλήρη έλεγχο του εαυτού της».

Ο Μερκούρι προσθέτει πως στην Ιταλία τον δρόμο για τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου, για τα δημοψηφίσματα για το διαζύγιο και την έκτρωση και για όλες τις μεγάλες κατακτήσεις υπέρ των γυναικών της επόμενης δεκαετίας τον άνοιξαν (και) αυτές οι εξαιρετικές γυναίκες.

Οταν οι αδελφές Κέσλερ εμφανίστηκαν πρώτη φορά στην Ιταλία, η μοιχεία εξακολουθούσε να αποτελεί έγκλημα, ενώ στα λεγόμενα εγκλήματα «τιμής» ή «πάθους» (κοινώς γυναικοκτονιών) η απιστία της συζύγου αναγνωριζόταν ως ελαφρυντικό για τον δράση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News